“W wydanym w 2016 roku dokumencie Iuvenescit Ecclesia kard. Müller wylicza m.in. warunki eklezjalności konkretnych rzeczywistości i wspólnot, które pretendują do miana „katolickości”. Wśród nich wymienia „Świadectwo realnej komunii z całym Kościołem”, i definiuje je jako „dziecięce (synowskie) odniesienie do Papieża… oraz do własnego biskupa. To zakłada lojalną gotowość przyjęcia ich doktrynalnego nauczania oraz inicjatyw duszpasterskich; podobnie jak gotowość uczestnictwa w programach i działaniach Kościoła na wszystkich poziomach: lokalnym, narodowym i powszechnym”.
Chociaż zwykle przykładamy owe kryteria eklezjalności do wspólnot o genezie i charakterze raczej charyzmatycznym, to myślę, że nic nie stoi na przeszkodzie, aby je odnieść również do najbardziej podstawowych wspólnot w Kościele, tzn. do parafii i do diecezji! To w tych wspólnotach człowiek przeżywa zwykle pierwsze i najbliższe doświadczenie Kościoła. Wykonanie takiej operacji może w nas zrodzić kilka poważnych, niewygodnych lub co najmniej krępują- cych pytań, np. o synowską gotowość uczestnictwa w niezwykle ważnej dla papieża Franciszka jego inicjatywie pastoralnej, jaką są 24 godziny dla Pana. W ilu z naszych parafii i diecezji została ona podjęta? Ilu pasterzy i wiernych zadało sobie trud, aby ją poznać, przemyśleć i podjąć?
Kolejny Wielki Post przynosi nam nową szansę, aby to uczynić – w poczuciu realnej, a nie li tylko deklaratywnej jedności z Piotrem naszych czasów, któremu na imię Franciszek. Z taką nadzieją przekazujemy do rąk wszystkich, którzy współtworzą życie naszego Kościoła, polski tekst kolejnych materiałów opracowanych przez Papieską Radę do spraw Krzewienia Nowej Ewangelizacji. Zapraszamy do swobodnego korzystania z nich i do doświadczenia prawdziwej radości (osobistej i wspólnotowej) w IV Niedzielę Wielkiego Postu.”
† abp Grzegorz Ryś
przewodniczący Zespołu Konferencji Episkopatu Polski do spraw Nowej Ewangelizacji
Chicago, 8 marca 2020 roku