Kuchnia Charytatywna Franciszkanów we Wrocławiu świętuje 25-lecie swojego istnienia. Główna uroczystość odbyła się w niedzielę, 3 VI 2012, w czasie sumy parafialnej, w kościele pw. św. Antoniego Padewskiego, a potem pod namiotem w ogrodzie klasztornym. Dziękczynienie Trójcy Przenajświętszej przy ołtarzu czynili: eksminister prowincjalny o. Wacław Stanisław Chomik OFM, gwardian klasztoru o. Jozafat Roman Gohly OFM i proboszcz parafii o. Jarosław Marek Zatoka OFM. Liturgię ubogacił śpiew chóru Basilica Cantans, pod dyrekcją pani Mirosławy Jura-Żegleń.
Kuchnia powstała w roku 1992 z myślą o parafianach najbardziej potrzebujących, do których z czasem dołączyli najubożsi mieszkańcy Wrocławia. W opinii brata Rafała Gorzołki OFM, dyrektora kuchni, “codziennie korzysta z posiłków od 450-500 osób, co daje w przeciągu 20 lat ponad trzy miliony posiłków”. Posiłki składają się zazwyczaj z gorącej zupy, chleba i herbaty. W miarę możliwości rozdzielane są również inne produkty żywnościowe, jak konserwy, jogurty, sery, masło, owoce, ciastka itp.
Kuchnia czynna jest od poniedziałku do soboty w godzinach od 11,30 do wydania ostatniego posiłku. W soboty rozdawana jest też używana odzież, otrzymana od różnych darczyńców. Ruch potrzebujących wzmaga się zwłaszcza w okresie świąt Bożego Narodzenia i Wielkanocy.
“Dziś w 20-lecie Kuchni Charytatywnej Franciszkanów trzeba wyakcentować, że jej działalność nie jest zwyczajnie filantropijna, jedynie odruchem ludzkiego serca – mówił w homilii o. Wacław. Faktycznie przyświeca jej motywacja religijna, zapisana w głębi tajemnicy Trójcy Przenajświętszej… Trójca Przenajświętsza to misterium miłości trzech Osób boskich, to jednocześnie komunia Boga z nami – Jego dziećmi. I my tę komunię miłości staramy się już przez lat dwadzieścia przekazywać tym, którzy życiowo gorzej mają się od nas. Tym samym staramy się być przedłużeniem hojnych rąk Bożej Opatrzności, która jest innym imieniem Trójcy Przenajświętszej”.
Działalność Kuchni Charytatywnej Franciszkanów opiera się na ofiarności ludzkiej. Dziś współpracuje ona też z Bankiem Żywności, organizacjami pozarządowymi, korzysta z wolontariuszy itd. Uczestniczy w projektach Unijnych i prowadzi kursy zawodowe dla osób długotrwale bezrobotnych. Aktywizuje wielu, daje im nie tylko “zupę, chleb i herbatę”, ale również szansę na godne życie i podjęcie uczciwej pracy.
