W niedzielę 28 sierpnia w Piotrkowie Trybunalskim obchodzony był jubileusz 100-lecia od powrotu bernardynów po kasacie klasztoru przez zaborców.
Uroczystej Mszy św. o godz. 11:30 przewodniczył o. Teofil Czarniak – nasz Minister Prowincjalny. W koncelebrze byli obecni bernardyni, którzy posługiwali w tym klasztorze w przeszłości.
W homilii Ojciec Prowincjał zauważył, że pokora, o której mówi dzisiejsza Ewangelia, jest nie tylko kluczem do uniknięcia cierpień i rozczarowań, ale przede wszystkim do realizacji woli Bożej:
Jestem przekonany, że oblicze tego miasta byłoby inne, gdyby nie pokorna służba bernardynów w tym konwencie. Ile wygłosili kazań, misji; ile wysłuchali spowiedzi? Jak często, nie patrząc na niebezpieczeństwo i cenę jaką zapłacą, brali udział w walkach niepodległościowych? A to wszystko czynili – mam taką nadzieję i takie przekonanie – nie spodziewając się za to honorów.
Miesiąc temu jeden z biskupów powiedział mi w pewnym miejscu słowa, które naprawdę miło mnie zaskoczyły: „to dzieło tak się rozwija tylko dlatego, że prowadzone jest przez pokornych franciszkanów”.
Sto lat temu Bóg zechciał, abyśmy po 58 latach od kasaty, powrócili do zrujnowanego klasztoru i nadal służyli wiernym Piotrkowa i okolic. Dziękujemy za to Bogu. Dziękujemy także każdemu z Was, a na Wasze ręce, Waszym przodkom, za przywiązanie do bernardynów i Waszą ofiarną pomoc. Przecież razem idziemy przez ten świat, wzajemnie się umacniając, w tej podróży ku wiecznemu życiu.
Bernardyni przybyli do Piotrkowa Trybunalskiego w 1624 r., zamieszkując klasztor ufundowany przez szlachcica Floriana Starczewskiego. Klasztor uległ kasacie po upadku powstania styczniowego w 1864 r. Bernardyni powrócili do miasta w 1922 r. Kościół słynie jako Sanktuarium Matki Bożej Piotrkowskiej, Matki Pocieszenia. Przy klasztorze od 21 lat funkcjonuje Oratorium św. Antoniego, czyli świetlica środowiskowa dla dzieci i młodzieży z ubogich lub dysfunkcyjnych rodzin.
