Mimo, że wzniesiono go w latach 1907-1909, w okresie obfitującym w budownictwo sakralnym, trudno znaleźć podobny nie tylko we Wrocławiu, ale i na całym Śląsku. Zalicza się do nieczęstych w tym rejonie tzw. budowli centralnych, na planie krzyża greckiego.
Ma dziewięć wież ze środkową o wysokości 78 metrów. Strzeliste ostrosłupy ich hełmów otrzymały w latach siedemdziesiątych XX wieku pokrycie z blachy miedzianej. Ściany zewnętrzne kościoła w większości pokrywa piaskowiec z ciekawymi elementami sztukaterii z motywami roślinnymi lub symbolami chrześcijańskimi. A jest to elewacja równie niezwykła jak bryła świątyni.
Projekt kościoła powstał we wrocławskiej pracowni architektonicznej Alfreda Böttchera i Richarda Gaze. Najczęściej określany jest jako neoromański, ale są tu również detale neorenesansowe, neobarokowe, bizantyjskie i secesyjne – przede wszystkim relief przedstawiający chrzest Chrystusa w Jordanie nad głównym portalem od strony zachodniej. Są to m.in. prace prof. Wrocławskiej Szkoły Rzemiosł Artystycznych, Richarda Schipke.
Prace renowacyjne mają potrwać do późnej jesieni br. Ale wszystko zależy od pogody i finansów parafii. Więcej informacji na temat odnowienia elewacji znajduje się na: www.odnawiamyelewacje.pl. Poprzez tę stronę Braci Kapucyni szukają również dobrodziejów, którzy wsparliby finansowo to dzieło. Każdy może dołożyć cegiełkę i uczestniczyć w realizacji przedsięwzięcia.
Zobacz więcej: