Relacjom między Kościołem lokalnym i życiem zakonnym poświęcono wiosenną sesję plenarną hiszpańskiego episkopatu. Konferencja biskupów opublikowała obszerny dokument z szeregiem wskazówek mających ułatwić współpracę między duchownymi diecezjalnymi i zakonnymi.
„Relacje pomiędzy biskupami i życiem zakonnym były od dziesięcioleci tematem o szczególnym znaczeniu dla Konferencji Episkopatu Hiszpanii”. Dowodem na to jest komisja mieszana, która działa już od 1966 r. Głównym celem dokumentu jest określenie relacji między biskupami a życiem zakonnym, mając na uwadze m. in. najnowsze nauczanie Kościoła, nową „wrażliwość kościelną”, zachętę Papieża do budowania komunii i do troski o nową ewangelizację w dzisiejszym społeczeństwie.
Dokument składa się z dwóch części: z obszernego wprowadzenia teologicznego oraz konkretnych wskazówek mających na celu ułatwienie relacji pomiędzy biskupami a życiem zakonnym w Hiszpanii. Pierwsza część mówi o znaczeniu konsekracji jako podstawie dla komunii i misji kościelnej, o cechach tzw. „duchowości komunii”, która byłaby wiarygodnym znakiem dla świata i prowadziła do wiary w Jezusa oraz o misji i obecności życia zakonnego w Kościele diecezjalnym. Część druga zawiera 29 konkretnych wskazań, które mają ułatwić wzajemne poznanie, formację i współpracę między biskupami, duchowieństwem diecezjalnym i życiem zakonnym, większy udział osób zakonnych w strukturach i duszpasterstwie diecezjalnym oraz podporządkowanie dzieł apostolskich prowadzonych przez zakonników koordynacji biskupa.
M. Raczkiewicz CSsR, Madryt
