Słów papieża na placu św. Piotra wysłuchało około 60 tys. wiernych.
Franciszek zaznaczył, że Bóg nigdy nie odmawiał ludziom swego przebaczenia. Zauważył, że często sądzimy, iż nasze grzechy oddalają nas od Pana. Rzeczywiście grzesząc oddalamy się od Niego, ale On, widząc grożące nam niebezpieczeństwo, tym bardziej wychodzi, by nas poszukiwać. – Bóg nigdy nie godzi się z możliwością, aby dana osoba pozostawała obca wobec Jego miłości, jednakże pod warunkiem, że znajdzie w niej jakiś znak skruchy z powodu popełnionego zła – stwierdził Ojciec Święty.
Podkreślając realność grzechu papież podkreślił, że nie możemy pojednać się z Bogiem jedynie o własnych siłach. – Grzesznik widzi tylko siebie i w ten sposób wyobraża sobie, że jest samowystarczalny. Dlatego grzech poszerza zawsze dystans między nami a Bogiem, który może stać się otchłanią. Mimo to Jezus wychodzi, by nas poszukiwać, jak dobry pasterz, który nie ustanie, dopóki nie znajdzie owcy zagubionej. On odbudowuje most, który nas łączy na nowo z Ojcem i pozwala nam odkryć godność dzieci. Poprzez ofiarę swego życia pojednał nas z Ojcem i dał nam życie wieczne – powiedział Franciszek.
Ojciec Święty wskazał, że obecny Jubileusz Miłosierdzia to czas pojednania dla wszystkich, zaś wspólnota chrześcijańska może i musi sprzyjać szczeremu powrotowi do Boga osób odczuwających za Nim tęsknotę. Dotyczy to zwłaszcza sprawujących “posługę jednania”. Są oni “wezwani, by byli posłusznymi narzędziami Ducha Świętego, aby tam gdzie zaobfitował grzech, tam jeszcze obficiej mogło rozlać się miłosierdzie Boga (por. Rz 5,20). Niech nikt nie pozostaje z dala od Boga z powodu przeszkód stawianych przez ludzi! Dotyczy to zwłaszcza spowiedników. Podkreślam to i proszę was: nie stawiajcie przeszkód osobom, które pragną pojednać się z Bogiem. Spowiednik powinien być ojcem, zajmuje bowiem miejsce Boga Ojca. Spowiednik powinien przyjmować gościnnie osoby które do niego przychodzą, aby pojednać się z Bogiem i pomóc im na drodze podejmowanego przez nich pojednania. To bardzo piękna posługa, nie jest to sala tortur ani przesłuchanie. Nie, to Ojciec przyjmuje, Bóg Ojciec, Jezus przyjmuje osobę i przebacza. Wszyscy pozwólmy pojednać sią z Bogiem. Niech obecny Rok Święty będzie upragnionym czasem, aby odkryć potrzebę czułości i bliskości Ojca oraz powrotu do Niego całym sercem” – zaapelował papież.
Franciszek dodał, że doświadczenie pojednania z Bogiem pozwala odkryć potrzebę innych form pojednania: w rodzinach, w relacjach międzyludzkich, we wspólnotach kościelnych, a także w stosunkach społecznych i międzynarodowych. Pojednanie jest bowiem także posługą dla pokoju, uznania podstawowych praw człowieka, dla solidarności i gościnności wobec wszystkich. – Przyjmijmy zatem zachętę do pojednania z Bogiem, aby stać się nowym stworzeniem i móc promieniować Jego miłosierdziem między braćmi – zakończył Ojciec Święty swoją katechezę.
Za: www.deon.pl.
Jubileuszowa Audiencja Ojca św. Franciszka z okazji Roku Miłosierdzia
Drodzy bracia i siostry, dzień dobry!
Dzisiaj pragnę wraz z wami zastanowić się nad ważnym aspektem miłosierdzia jakim jest pojednanie. Bóg nigdy nie odmawiał udzielenia ludziom swojego przebaczenia: Jego miłosierdzie można odczuć z pokolenia na pokolenie. Często uważamy, że nasze grzechy oddalają nas od Pana: rzeczywiście grzesząc oddalamy się od Niego, ale On, widząc grożące nam niebezpieczeństwo, tym bardziej wychodzi, by nas poszukiwać. Bóg nigdy nie godzi się z możliwością, aby dana osoba pozostawała obca względem Jego miłości, jednakże pod warunkiem, że znajdzie w niej jakiś znak skruchy z powodu popełnionego zła.
Nie możemy pojednać się z Bogiem jedynie o własnych siłach. Grzech jest naprawdę wyrazem odrzucenia Jego miłości, a jego następstwem jest zamknięcie się w sobie samym, łudząc się, że w ten sposób znajdziemy większą wolność i autonomię. Ale będąc daleko od Boga, nie mamy już celu i zamiast pielgrzymami na tym świecie stajemy się „błądzącymi”. Często się mówi, że kiedy grzeszymy, to odwracamy się od Boga. To prawda; grzesznik widzi tylko siebie i w ten sposób wyobraża sobie, że jest samowystarczalny. Dlatego grzech poszerza zawsze dystans między nami a Bogiem, który może stać się otchłanią. Mimo to Jezus wychodzi, by nas poszukiwać, jak dobry pasterz, który nie ustanie, dopóki nie znajdzie owcy zagubionej (por. Łk 15,4-6). On odbudowuje most, który nas łączy na nowo z Ojcem i pozwala nam odkryć godność dzieci. Poprzez ofiarę swego życia pojednał nas z Ojcem i dał nam życie wieczne (por. J 10,15).
„Pojednajcie się z Bogiem!” (2 Kor 5, 20): wołanie skierowane przez św. Pawła apostoła do pierwszych chrześcijan w Koryncie, dziś z taką samą siłą i przekonaniem dotyczy nas wszystkich. Ten Jubileusz Miłosierdzia to czas pojednania dla wszystkich. Wiele osób chciałoby pojednać się z Bogiem, ale nie wiedzą, jak to zrobić, lub nie czują się godne, albo nie chcą tego przyznać nawet przed samymi sobą. Wspólnota chrześcijańska może i musi sprzyjać szczeremu powrotowi do Boga osób odczuwających za Nim tęsknotę. Zwłaszcza ci, którzy sprawują „posługę jednania” (2 Kor 5,18) są wezwani, by byli posłusznymi narzędziami Ducha Świętego, aby tam gdzie zaobfitował grzech, tam jeszcze obficiej mogło rozlać się miłosierdzie Boga (por. Rz 5,20). Niech nikt nie pozostaje z dala od Boga z powodu przeszkód stawianych przez ludzi! A to dotyczy – chcę podkreślić – spowiedników; to ich dotyczy. Proszę, nie stawiajcie przeszkód osobom, które pragną pojednać się z Bogiem. Spowiednik powinien byc ojcem! On jest w miejscu Ojca! Spowiednik powinien przyjąć osoby, które przychodzą do niego, aby pojednać się z Bogiem; i pomóc im w drodze tego pojednania, które czynimy. To jest piękna posługa, to nie miejsce tortur, czy sala przesłuchań; nie!, to Ojciec, który przyjmuje osobę i jej przebacza. Pojednajmy się z Bogiem! My wszyscy! Niech obecny Rok Święty będzie upragnionym czasem, aby odkryć potrzebę czułości i bliskości Ojca oraz powrotu do Niego całym sercem.
Doświadczenie pojednania z Bogiem pozwala odkryć potrzebę innych form pojednania: w rodzinach, w relacjach międzyludzkich, we wspólnotach kościelnych, a także w stosunkach społecznych i międzynarodowych. Pojednanie jest bowiem także posługą dla pokoju, uznania podstawowych praw człowieka, dla solidarności i gościnności wobec wszystkich. Przyjmijmy zatem zachętę do pojednania z Bogiem, aby stać się nowym stworzeniem i móc promieniować Jego miłosierdziem między braćmi.
Pozdrowienie uczestników Jubileuszu Sił Zbrojnych i Policji
Z radością witam przedstawicieli sił zbrojnych i policji, pochodzących z wielu stron świata, którzy przybyli z pielgrzymką do Rzymu z okazji Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia. Misją sił porządkowych – żołnierzy i policji jest zapewnienie bezpiecznego środowiska, aby każdy obywatel mógł żyć w pokoju i pogodzie ducha. W waszych rodzinach, w różnych dziedzinach, w których działacie bądźcie narzędziami pojednania, budowniczymi mostów i siewcami pokoju. Jesteście bowiem powołani nie tylko do zapobiegania, kierowania i położenia kresu konfliktom, ale także przyczyniania się do budowy ładu opartego na prawdzie, sprawiedliwości, miłości i wolności, zgodnie z definicją pokoju podaną przez świętego Jana XXIII w encyklice Pacem in terris (n.18 nn).
Utrzymanie pokoju nie jest zadaniem łatwym, zwłaszcza z powodu wojny, która znieczula serca i powiększa przemoc i nienawiść. Zachęcam was, byście się nie zniechęcali. Kontynuujcie waszą drogę wiary i otwórzcie wasze serca na Boga, miłosiernego Ojca, który niestrudzenie nam przebacza. W obliczu wyzwań każdego dnia, niech jaśnieje wasza chrześcijańska nadzieja, która jest pewnością zwycięstwa miłości nad nienawiścią i pokoju nad wojną.
Po francusku:
Bracia i siostry, pojednanie jest ważnym aspektem miłosierdzia. Bóg nie godzi się na to, żeby ktoś mógł nie zaznać Jego miłości, pod warunkiem jednak, że znajdzie w nim jakiś znak skruchy z powodu wyrządzonego zła. Ale nie możemy pojednać się z Bogiem, polegając na własnych siłach. Kiedy grzeszymy, odwracamy się do Boga plecami. Ale Jezus przychodzi po nas jak pasterz, który szuka zagubionej owcy do skutku. To On odbudowuje most, który łączy nas z Bogiem i pozwala nam na nowo odnaleźć synowską godność. Trwający Rok Święty sprzyja odkrywaniu naszej potrzeby czułości i bliskości z Bogiem i powrotowi ku Niemu całym naszym sercem. Doświadczanie pojednania z Bogiem pozwala odkryć wszystkie ine formy pojednania: w rodzinach, w Kościele, w relacjach międzyosobowych, społecznych i międzynarodowych.
Serdecznie witam przedstawicieli służb mundurowych i policji przybyłych z wielu krajów z okazji Jubileuszu Miłosierdzia. Jesteście wezwani do budowania porządku opartego na sprawiedliwości, miłości i wolności. Umacnianie pokoju nie jest łatwe. Nie zniechęcajcie się. Wobec dzisiejszych wyzwań, pozwólcie zajaśnieć chrześcijańskiej nadziei, która jest pewnością zwycięstwa miłości nad nienawiścią i pokoju nad wojną.
Pozdrawiam serdecznie pielgrzymów języka francuskiego, szczególnie żołnierzy przybyłych w jubileuszowej pielgrzymce oraz szkołę ewangelizacji z Paray-le;Monial. Zachęcam was, byście pozwoli się pojednać z Bogiem i byście byli wszędzie twórcami pojednania, budowniczymi mostów i siewcami pokoju. Niech Bóg was błogosławi!
Po angielsku:
Drodze Bracia i Siostry: Podczas trwania tego Świętego Roku Miłosierdzia, jesteśmy zaproszeni, aby podjąć zachętę Św. Pawła, aby “pojednać się Bogiem”(2 Kor. 5,20). Bóg ciągle ofiaruje nam swoje przebaczenie; w naszej grzeszności możemy tylko powrócić do Niego, poprzez dobrowolne przejęcie Jego łaski. W tym celu dał nam swojego Syna Jezusa, którego krzyż jest mostem wiodącym nas na nowo do Ojca. Obecny Rok Święty jest czasem stosownym dla każdego z nas, aby przyjąć tę ofiarę pojednania i w naszych wspólnotach przekazywać ją otaczającemu nas światu. Bycie pojednanymi z Bogiem pozwala nam nie tylko doświadczać wewnętrznego uzdrowienia I pokoju, ale także zobowiązuje nas do działania na rzecz pojednania w społeczeństwie na wszelkich płaszczyznach, a to przyczynia się do budowania globalnej kultury pokoju, sprawiedliwości I solidarności.
Wraz z tą refleksją chcę szczególnie powitać członków sił zbrojnych i policji przybyłych z całego świata, którzy są dzisiaj z nami. Drodzy przyjaciele, wasza wymagająca praca jest przede wszystkim służbą na rzecz pokoju, bezpieczeństwa i pojednania w społeczeństwie. Zachęcam was, abyście nigdy nie tracili serca w obliczu trudności i napotykanych konfliktów, ale byście zawsze wzrastali w wierze i ufności w pomoc kochającego Boga. W ten sposób będziecie znakiem Chrześcijańskiej nadziei, z przekonaniem, że miłość zwycięża zło a pokój zatriumfuje nad przemocą i wojną.
Pozdrawiam pielgrzymów anglojęzycznych obecnych na dzisiejszej audiencji, zwłaszcza przedstawicieli sił zbrojnych i policji z Kanady, Kenii, Korei Południowej, Filipin i Stanów Zjednoczonych, a także grupy pielgrzymów przybyłe ze Szkocji i USA. W radości Chrystusa Zmartwychwstałego upraszam dla was i waszych rodzin miłości miłosiernej Boga naszego Ojca. Niech Pan wam błogosławi!
Po hiszpańsku:
Drodzy Bracia i Siostry!
Jednym z ważnych aspektów miłosierdzia jest pojednanie. Bóg nigdy nie przestaje udzielać nam swojego przebaczenia; To nie nasze grzechy oddzielają nas od Pana, ale my sami grzesząc oddalamy się od Niego. Grzesząc, odwracamy się plecami do Boga i przez to rośnie dystans miedzy nami a Bogiem. Jezus, Dobry Pasterz tak długo nie jest usatysfakcjonowany, dopóki nie odnajdzie zagubionych owiec. On buduje most, który poprowadzi nas do Ojca i pozwali nam na nowo odkryć godność dziecka. Ten Jubileusz Miłosierdzia jest dla wszystkich dogodnym czasem na odkrycie potrzeby czułości i bliskości Pana oraz powrotu do Niego całym sercem.
Serdecznie pozdrawiam pielgrzymów hiszpańskojęzycznych, zwłaszcza ordynariuszy i delegatów wojskowych, asystentów duchowych i członków sił zbrojnych oraz policji, ze swoimi rodzinami z Argentyny, Boliwii, Kolumbii, Ekwadoru, Hiszpanii, Gwatemali, Peru, Meksyku i Dominikany. Zachęcam wszystkich do tego, aby w każdym ze swoich różnych środowisk, byli tymi, którzy dążą do pojednania i budowania pokoju; i dalej na drodze wiary, otwierali miłosiernie serce na Boga Ojca, który nigdy nie przestaje wybaczać. W obliczu wyzwań każdego dnia, bądźcie światłością chrześcijańskiej nadziei, która jest zapewnieniem zwycięstwa miłości nad nienawiścią i pokoju nad wojną. Dziękuję Bardzo.
Po polsku:
Dzisiaj zatrzymujemy się nad ważnym aspektem miłosierdzia jakim jest pojednanie. Bóg nigdy nie odmawia udzielenia ludziom swojego przebaczenia. Nigdy nie godzi się z możliwością, by jakaś osoba pozostawała wkluczona z Jego miłości, jednakże pod warunkiem, że znajdzie w niej jakiś znak skruchy z powodu popełnionego zła. Nie możemy pojednać się z Bogiem jedynie o własnych siłach. Grzech jest naprawdę wyrazem odrzucenia Jego miłości, a jego następstwem jest zamknięcie się w sobie samym, uleganie złudzeniu, że w ten sposób znajdziemy większą wolność i autonomię. Kiedy grzeszymy, to odwracamy się od Boga. Grzech poszerza zawsze dystans między nami a Bogiem. A Jezus nas poszukuje, jak dobry pasterz, który nie ustanie, dopóki nie znajdzie owcy zagubionej (por. Łk 15,4-6). On przez ofiarę swego życia pojednał nas z Ojcem i dał nam życie wieczne (por. J 10,15). „Pojednajcie się z Bogiem!” (2 Kor 5, 20): wołanie skierowane przez św. Pawła apostoła do pierwszych chrześcijan w Koryncie, dziś z taką samą siłą i przekonaniem dotyczy nas wszystkich. Ten Jubileusz Miłosierdzia to czas pojednania. Niech obecny Rok Święty pozwoli każdemu i każdej z nas odkryć w sobie potrzebę czułości i bliskości Boga oraz powrotu do Niego całym sercem.
Serdecznie pozdrawiam polskich pielgrzymów. W sposób szczególny witam wojskowych, którzy przybyli do Rzymu w jubileuszowej pielgrzymce. Moi drodzy, bądźcie nosicielami pojednania, budowniczymi mostów i siewcami pokoju. Serdeczne pozdrowienie kieruję również do licznie zgromadzonych tu seminarzystów: postępujcie na drodze wiary i otwórzcie wasze serca na miłosierdzie Pana. Wobec wyzwań każdego dnia niech jaśnieje wasze świadectwo o miłości Chrystusa najwyższego i wiecznego Kapłana i Pasterza. Wszystkim tu obecnym z serca błogosławię. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Po włosku:
Kieruję serdeczne pozdrowienia do pielgrzymów włoskojęzycznych, szczególnie wiernych z diecezji Trieste, Ancona-Osimo, Teano-Calvi, Sorrento-Castellamare di Stabia, Teggiano-Policastro e Salerno-Campagna-Acerno, przybyłych ze swoimi pasterzami. Drodzy bracia i siostry, postępujcie z odwagą drogą czytelnego świadectwa chrześcijańskiego dawanego w miejscach, w których Opatrzność was postawiła: Stawajcie się przede wszystkim narzędziami miłosierdzia i otwartości wobec najsłabszych.
Pozdrawiam liczne grupy parafialne, stowarzyszenia, zwłaszcza ruch maryjny “Betania ecclesiale”, stowarzyszenie “Le opere del Padre”, Szkołę “Figlie di San Francesco di Sales” z Città di Castello, wraz z ich biskupem.
Pozdrawiam gorąco młodzież, chorych i nowożeńców: niech do każdego z was dotrze moja zachęta do naśladowania Chrystusa: zawierzam was wszystkich macierzyńskiej opiece Maryi Dziewicy.
Tłumaczenie: Radio Watykańskie. Uzupełnienia: Radio Maryja
Za: Radio Maryja.