Wrocławskie rodziny przyjmują w swoich domach obraz Błogosławionego Czesława – patrona swojego miasta.
Peregrynacja wizerunku jednego z pierwszych polskich dominikanów, który w 1226 roku przy kościele Świętego Wojciecha we Wrocławiu założył klasztor braci kaznodziejów, odbywa się w ramach jubileuszu 300-lecia jego beatyfikacji.
Na rozpoczętą 20 lutego peregrynację obrazu wydał wcześniej zgodę metropolita wrocławski, abp Marian Gołębiewski. Do przyjmujących wizerunek rodzin skierował też specjalny list ze swoim błogosławieństwem.
„Czas nawiedzenia może stać się okazją do nawiązania bliższej więzi z Patronem Wrocławia i wspólnej, rodzinnej oraz sąsiedzkiej modlitwy” – mówi promotor kultu Błogosławionego Czesława, o. Norbert Oczkowski z wrocławskiego klasztoru dominikanów.
Każda rodzina może przyjąć obraz na cały tydzień. Wizerunkowi towarzyszy Księga Nawiedzenia, w której można wpisać prośby i podziękowania kierowane za wstawiennictwem Błogosławionego. Na pamiątkę przyjęcia obrazu, rodzina otrzymuje jego papierową kopię w antyramie.
Uroczyste przekazanie wizerunku odbywa się w każdą środę – po sprawowanej o godz. 9 w kościele Świętego Wojciecha mszy wotywnej o Błogosławionym Czesławie i nabożeństwie z ucałowaniem jego relikwii w kaplicy grobu Błogosławionego.
Rodzina przyjmująca w swoim domu wizerunek Błogosławionego Czesława może zaprosić też do wspólnej modlitwy w swoim domu promotora jego kultu. „Odmawiamy wtedy Różaniec i Litanię do Błogosławionego Czesława” – mówi o. Oczkowski.
Dotychczas obraz Błogosławionego Czesława przyjęły cztery rodziny, jednak kalendarz peregrynacji zapełniony jest już do października. „Obraz chcą mieć u siebie nie tylko wrocławianie, ale i mieszkańcy podwrocławskich miejscowości” – mówi o. Oczkowski.
Peregrynujący wizerunek, przedstawiający Czesława Odrowąża w dominikańskim habicie i drewnianym krzyżem w lewej dłoni, wykonała wrocławska artystka Joanna Hazuka. W deskę, na której został namalowany patron Wrocławia, wprawiono umieszczone w srebrnej kapsule relikwie Błogosławionego Czesława pochodzące z jego czaszki.
Czesław Odrowąż urodził się około roku 1180 w Kamieniu Śląskim – w tej samej rodzinie, z której pochodził Święty Jacek. Obaj przyjęli w Rzymie habity dominikańskie z rąk Świętego Dominika, założyciela Zakonu Kaznodziejskiego. W drodze do Polski Czesław założył klasztor w Pradze czeskiej, a w 1226 roku przy wrocławskim kościele Świętego Wojciecha.
Tradycja przypisuje mu uratowanie Wrocławia od zniszczenia podczas najazdu tatarskiego w 1241 roku. Czesław modlił się o ocalenie miasta, wchodząc na wały i zachęcając obrońców do stawiania oporu. Jan Długosz opisał cud ukazania się na niebie ognistej kuli, jaki zakonnik miał wymodlić w czasie oblężenia Wrocławia przez Tatarów, co odstraszyło najeźdźców.
Zmarł 15 lipca 1242 roku, a jego liturgiczne wspomnienie przypada na dzień 20 lipca. W 1713 roku papież Klemens XI zatwierdził jego kult dla Zakonu Dominikanów i archidiecezji wrocławskiej, a w 1753 roku Klemens XIII rozszerzył go na wszystkie polskie diecezje.
Ponowny rozwój kultu nastąpił w połowie XX wieku, kiedy po 140-letniej przerwie dominikanie powrócili do stolicy Dolnego Śląska. W 1963 roku Paweł VI na prośbę ówczesnego arcybiskupa wrocławskiego, kard. Bolesława Kominka – ogłosił Błogosławionego Czesława głównym patronem miasta. Od kilu lat Polska Prowincja Dominikanów czyni starania o rozpoczęcie jego procesu kanonizacyjnego.
