W tym roku zgromadziliśmy się tam 17 września pod przewodnictwem nowomianowanego Rektora PMK we Francji, ks. Bogusława Brzysia, który też wygłosił okolicznościową, bardzo sugestywną homilię, w której wyszedł od jednego zdania, nawet jednego wyrazu odczytanej Ewangelii (Łk 7,36-50), by ukazać darmowość i wielkość Bożej miłości i miłosierdzia. Naszą odpowiedzią na całkowicie darmową, niezasłużoną przez nas, miłość Boga winny być nasze dzieła miłości oraz wdzięczność…
Potrzeba nam zatem uczyć się miłosierdzia, potrzeba, by oczy i serca nasze były miłosierne: a w tym niech dopomaga nam modlitwa św. Siostry Faustyny o łaskę pełnienia miłosierdzia względem bliźnich (zob. Dzienniczek, 163) oraz Rok Jubileuszowy Miłosierdzia, który niebawem rozpoczniemy w całym Kościele, w uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP AD 2015 i który potrwa do uroczystości Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata AD 2016. Słowami z papieskiej bulli ogłaszającej ów Rok Święty ks. Rektor zakończył swoje rozważanie, zachęcając jednocześnie do jej przeczytania. Na zakończenie Eucharystii, zwyczajem lat poprzednich, nastąpiło rozesłanie i błogosławieństwo katechetów, do którego dołączyliśmy prośbę w intencji rodzin – rodziców i dzieci (a którą podpowiadają zbliżające się wydarzenia: VIII Światowe Spotkanie Rodzin, które w przyszłym tygodniu odbywać się będzie w Filadelfii oraz październikowe XIV Zwyczajne Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów pt. „Powołanie i misja rodziny w Kościele i świecie współczesnym”).
Popołudniowe różańcowe nabożeństwo rozpoczęte w Godzinie Miłosierdzia i poprzedzone wspólnym odmówieniem Koronki do Bożego Miłosierdzia było naszym wspólnym wołaniem do Boga przez wstawiennictwo Jego i naszej Matki, by wspierał nasze wysiłki do stawania się świadkami miłości i miłosierdzia i by błogosławił wszelkie dobre dzieła, które w rozpoczynającym się roku formacyjnym i katechetycznym podejmujemy w naszych wspólnotach i stowarzyszeniach polonijnych i kościelnych.
Na koniec dodajmy, że w przeżywanym Roku Życia Konsekrowanego w tegorocznej pielgrzymce licznie reprezentowane były zakonne wspólnoty męskie i żeńskie: poza wspomnianymi chrystusowcami i kapłanami diecezjalnymi przybyli trzej oblaci i pallotyn a do corocznie przybywających do Dadizele felicjanek z Bruay La Buissière dołączyły dawno już niewidziane sercanki z Fouquières-les-Béthune; przybyły również posługujące pośród włoskich emigrantów Siostry Misjonarki Maryi Niepokalanej Królowej Pokoju (Soeurs missionnaires de Marie Immaculée Reine de la Paix – Suore missionarie dell’Immacolata Regina della Pace) z Montigny-en-Ostrevent.
ks. Tomasz Mikulak SChr, Rouvroy
Więcej zdjęć tutaj.