O. prof. Marian Kanior od wielu lat zajmuje się zagadnieniami monastycyzmu chrześcijańskiego.
W wyniku badań ukazały się liczne publikacje autora o tej tematyce. Spośród nich najważniejsze są książki: Historia monastycyzmu chrześcijańskiego – tom I: Starożytność (wieki III-VIII), Unum, Kraków 1993; Historia monastycyzmu chrześcijańskiego – tom II: Średniowiecze w Kościele zachodnim (od IX do XVI wieku), Unum, Kraków 2002 oraz tom III z tej serii: Monastycyzm na ziemiach polskich od X do XX wieku. Recenzentami naukowymi ostatniej publikacji są: Prof. dr hab. Andrzej Wyrwa z Poznania i Ks. Prof. dr hab. Andrzej Bruździński z Krakowa. Prezentowana publikacja zawiera syntetyczne ujęcie historii zakonów mniszych męskich i żeńskich żyjących i pracujących na ziemiach polskich od początku istnienia naszej państwowości, przez cały czas dziejów naszej ojczyzny, aż do czasów obecnych. Z uwagi na ścisłe powiązanie życia mniszego z życiem społeczeństwa autor usystematyzował materiał źródłowy według okresów przyjętych w historii powszechnej.
Przedmiotem badań autora w trzecim tomie Historii monastycyzmu chrześcijańskiego stały się następujące zakony: I. benedyktyni, benedyktynki klauzurowe, benedyktynki sakramentki oraz powstałe po I wojnie światowej w oparciu o Regułę św. Benedykta zgromadzenia żeńskie: Benedyktynki Misjonarki, Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Loretańskiej, Zgromadzenie Sióstr Benedyktynek Samarytanek Krzyża Chrystusowego i Zgromadzenie Sióstr Benedyktynek Oblatek. II. cystersi, cysterki i trapistki. III. kameduli i kamedułki przybyłe do Polski z Francji po II wojnie światowej. IV. kartuzi. Ci ostatni żyją według własnych ustaw zakonnych, ale też stanowią zakon mniszy.
W trzecim tomie publikacji o polskim monastycyzmie autor swymi badaniami objął nie tylko społeczności zakonne żyjące i działające według Reguły św. Benedykta na ziemiach znajdujących się w granicach obecnego państwa polskiego, ale również domy zakonne usytuowane na terytoriach, które w czasie swego istnienia wchodziły w skład Rzeczypospolitej Obojga Narodów, a więc klasztory: śląskie, litewskie i ruskie. Dla ułatwienia korzystania z publikacji w celach akademickich dołączono do jej treści także mapy omawianych klasztorów w ujęciu historycznym, indeksy: osobowy i nazw geograficznych oraz bibliografię. Reasumując, książka jest zwięzłym, syntetycznym ujęciem najważniejszych zagadnień polskiego monastycyzmu w rozwoju historycznym od X do XX wieku. Zapraszamy do jej lektury!