światowa w dniu 21 listopada 1914 r. W wieku 16 lat wstąpił do
nowicjatu jezuitów w Starej Wsi na Podkarpaciu. Jego studia, początkowo
filozoficzne, a następnie matematyczno-fizyczne na Uniwersytecie
Jagiellońskim, przerwała II wojna światowa. Po jej wybuchu kleryk wraz
z grupą kilkudziesięciu jezuitów został aresztowany przez Niemców 10
listopada 1939 r. i kolejno przebywał w więzieniach na „Montelupich” w
Krakowie i w Wiśniczu, a następnie w hitlerowskich obozach
koncentracyjnych Auschwitz i Dachau. Dodajmy, że w grupie
kilkudziesięciu jezuitów znajdował się późniejszy metropolita Lusaki,
kard. Adam Kozłowiecki SJ.
Po ponad czteroletnim pobycie w obozie i wyzwoleniu więźniów w
Dachau przez Amerykanów w kwietniu 1945 r. Antoni Mruk zdecydował się
nie wracać do okupowanej przez Sowietów Polski. Udał się do Rzymu,
gdzie studiował teologię na Uniwersytecie Gregoriańskim, uwieńczone
doktoratem z teologii moralnej. Święcenia kapłańskie przyjął w 1947 r.
Prowadził wykłady z historii teologii moralnej na Gregorianum. Był
również przełożonym wspólnoty jezuitów przy Uniwersytecie. W latach
1965-1975 pełnił urząd Asystenta Asystencji Słowiańskiej w Kurii
Generalnej jezuitów. Był wyższym przełożonym polskich jezuitów
przebywających za granicą. Współpracował z wieloma watykańskimi
kongregacjami, choć nie obce mu były sprawy Ojczyzny, do której nigdy
nie wrócił.
W 1946 r. poznał w Rzymie młodego księdza Karola Wojtyłę. Na jego
osobistą prośbę, już jako metropolity krakowskiego, ks. Mruk został
postulatorem procesu beatyfikacyjnego i kanonizacyjnego Siostry
Faustyny Kowalskiej, apostołki Bożego Miłosierdzia. W ostatnich latach
życia Jana Pawła II był jego spowiednikiem.
Pogrzeb ks. Antoniego Mruka odbędzie się jutro o godz. 10:00 w kurii generalnej jezuitów w Rzymie.
B. Steczek SJ, Kraków, se/rv