Podczas II wojny światowej Edward Potworowski (późniejszy o. Walenty) był żołnierzem Armii Krajowej. Następnie studiował na Politechnice Gdańskiej. Pierwsze śluby zakonne złożył 16 października 1954 roku, a święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1959 roku. Wielokrotnie wybierany był na przeora klasztorów w Warszawie, Poznaniu i Krakowie. W latach 1982-1985 był prowincjałem zakonu, a w latach 1982-1984 przewodniczącym Konferencji Wyższych przełożonych Zakonów Męskich w Polsce.
O. Potworowski był też bliskim osobistym przyjacielem Jeana Vanier, założyciela wspólnot z osobami niepełnosprawnymi „l’Arche" oraz „Wiara i Światło". W 1980 roku współorganizował pierwsze rekolekcje Jena Vanier w Polsce, które odbyły się w Szewnej z udziałem przedstawicieli wielu środowisk katolickich z całego kraju. To w dużej mierze dzięki niemu powstała pierwsza wspólnota Arki w Polsce – w 1981 roku w Śledziejowicach pod Krakowem.
W latach dziewięćdziesiątych zaangażował się w Drogę Neokatechumenalną. Był ojcem duchownym w seminarium misyjnym „Redemptoris Mater" w Kijowie. Był też kapelanem Towarzystwa Ziemiańskiego. Będąc już bardzo schorowanym ojciec Walenty Potworowski, skierował kilka słów do młodzieży podczas tegorocznego spotkania młodzieży w Lednicy. Jako przeor krakowski był współpracownikiem bł. Jana Pawła II.
Za spokój duszy o. Walentego Potworowskiego współbracia z poznańskiego klasztoru modlili się podczas sumy odpustowej ku czci Matki Bożej Różańcowej, której wezwanie nosi tutejszy kościół dominikanów.
KAI / dominikanie.pl
Za: www.dominikanie.pl