Siostry michalitki: ekonomka generalna s. Łucja Ożóg i radna
generalna s. Dolores Mermer były obecne w pierwszym dniu rozpoczęcia
Kongresu, natomiast przełożeni wspólnot z Monte Sant’ Angelo: s.
Dominika Tuzimek i ks. Marek Arciszewski wzięli aktywny udział w całym
Kongresie.
Kongres Rodziny Salezjańskiej to czas spotkań, konferencji
i refleksji nad „Wiązanką – Przesłaniem” przełożonego generalnego
salezjanów ks. Pascuala Chàveza Villanueva. W tym roku tematem
przesłania było: Panie, chcemy ujrzeć Jezusa. Przez kolejne trzy dni
uczestnicy Kongresu, ubogacani głębokimi konferencjami, świadectwami
niektórych dzieł ewangelizacyjnych prowadzonych przez wspólnoty Rodziny
Salezjańskiej, jak również poprzez popołudniowe prace w grupach,
w których zgłębiali treść „Przesłania”, podejmowali temat ewangelizacji
młodych, poszukiwali odpowiedzi na pytania: jak i dlaczego
ewangelizować.
W podsumowaniu Kongresu ks. P. Chàvez Villanueva powiedział, że
niezbędną rzeczą jest rozwijać w sercu każdego z nas konieczność
ewangelizacji – pasję troski o zbawienie dusz. Cały dzisiejszy świat
stał się ziemią misyjną, która domaga się ewangelizacji. Ażeby tego
dokonać generał salezjanów zaproponował:
1. Postawić Chrystusa w centrum własnego życia, bo jedynie On jest Słowem żywym i prawdziwym – prawdziwie działającym.
2. Pamiętać, że ewangelizacja to nie tylko kwestia techniki, czy struktur, ale…
3.
Potrzeba wspólnot ewangelizacyjnych, kierujących się logiką Ewangelii,
jak to widzimy na przykładzie uczniów wracających z Emaus, którzy idą
do innych z przesłaniem: Chrystus rzeczywiście zmartwychwstał!
4. Ewangelizacja jest nierozdzielna z wychowaniem, bo ewangelizujemy wychowując i wychowujemy ewangelizując.
5.
Uwaga na rodzinę! Potrzeba duszpasterstwa rodziny, która jest lub nie
jest pierwszym miejscem doświadczenia Boga i Jego miłości w życiu
każdego człowieka.
Na zakończenie spotkania ks. Chàvez zaprosił wszystkich do udziału
w kolejnym Spotkaniu Rodziny Salezjańskiej w 2011 roku, zapowiadając
jego temat: Kultura powołaniowa.
To międzynarodowe
spotkanie, w którym uczestniczyli przedstawiciele 29 krajów pozwoliło
nam doświadczyć prawdziwej jedności w różnorodności form życia,
działalności, metod i kultur. To doświadczenie wspólnoty płynące
z rozumienia piękna i autentycznego przeżywania charyzmatu
wychowawczego św. Jana Bosco przez jego duchowych synów i córki, który
zawiera ponadczasowe i zawsze aktualne orędzie o Bożej miłości do
człowieka.