Każda z trzech sesji forum rozpoczęła się czytaniem słowa Bożego, zapisanego w listach najmłodszego z Apostołów. W sędziwym już wieku zwracał się on nie tylko do dzieci i ojców, lecz także do młodych. „Piszę do was, młodzi – czytamy w jego Pierwszym Liście – że zwyciężyliście Złego" (2,13). Zachęcał wtedy do trwania w miłości Ojca, chodzenia w światłości, zachowania przykazań Jezusa i postępowania według prawdy. Kształtowanie takich postaw u młodzieży leży na sercu każdemu kapłanowi. W zmienionych i ciągle zmieniających się dziś uwarunkowaniach społecznych i kulturowych trzeba znać kondycję młodego człowieka, by następnie szukać skutecznych sposobów dialogowania z nim.
Problematyka ta była przedmiotem prelekcji – a po niej pytań, dopowiedzeń i dyskusji – ks. Dariusza Bartochy, krajowego delegata ds. salezjańskiego duszpasterstwa młodzieżowego i zarazem wikariusza Inspektorii krakowskiej. Salezjanin zaproponował najpierw uczestnikom forum – karmelitom bosym, odpowiedzenie sobie na prowokujące pytanie: W jakim celu pragniecie prowadzić duszpasterstwo młodzieży?, a następnie wskazał na 10 kroków trafiania i dialogowania z ludźmi młodymi. Czerpał przy tym zarówno z pedagogicznej mądrości św. Jana Bosko, jak i współczesnych doświadczeń wychowawczych. Duszpasterza winna cechować umiejętność nawiązywania kontaktu, dostępność, kierowanie się empatią, pasja, wyobraźnia i prewencja. Ważne jest m.in. tworzenie właściwej przestrzeni spotkania (muzyka, radość, internet) i stosowanie języka zrozumiałego dla ludzi młodych. W przeciwnym razie nigdy nie zdołamy ich zmotywować do pójścia za prawdą, pięknem i dobrem.
Na ten wymiar pociągania młodych ku wartościom nieprzemijającym zwróciła uwagę w sposób jeszcze dobitniejszy przedstawicielka duszpasterstwa akademickiego przy naszym kościele w Krakowie, pani Katarzyna Pajerska. Obrazowo i w przykładach ukazała, że misją karmelity bosego jest być blisko Boga, dostrzegać młodych, nawiązywać z nimi kontakt i pociągać ich wyżej. Jest to możliwe tylko wtedy, gdy będziemy „się starać ukazywać sobą Jego, a nie siebie".
Na ile udaje się to zrealizować w grupach duszpasterstwa młodzieżowego? Z jakimi problemami się spotykamy? Co robić, by działać skuteczniej? Na pytania starali się odpowiedzieć duszpasterze z naszych klasztorów: o. Krzysztof Żywczyński, reprezentujący Karmelitańską Wspólnoty Młodych „Communio Crucis" w Lublinie; o. Paweł Porwit z Czernej, prowincjalny duszpasterz powołań; o. Mateusz Bocheński z Monachium, który mówił o swych wcześniejszych doświadczeniach katechety w pracy z dziećmi i młodzieżą w Polsce; o. Mariusz Wójtowicz z Przemyśla, który z kolei podzielił się refleksjami nt. formacji duchowej w grupach muzycznych i modlitewnych; o. Józef Kucharczyk z Krakowa mówiący o pracy i wyzwaniach w duszpasterstwie akademickim i wreszcie o. Jan Krawczyk z Czernej. Rzeczą niezwykle interesującą – mówił prowincjalny animator Rodziny Szkaplerznej – jest to, że wielu ludzi młodych przyjmuje znak Maryi jako wsparcie w walce ze złym duchem i grzechem, jako pomoc do wychowania w czystości i jako przejaw wejścia do wspólnoty Matki Bożej.
Tegoroczne forum duszpasterskie ubogaciła prezentacja materiałów filmowych ze Spotkań Młodych ze Świętymi Karmelu w Czernej (przygotowanych przez o. Mateusza Bocheńskiego), ilustrująca doskonale wystąpienie o. Pawła Porwita w tym temacie. Organizatorzy postulują większy udział zakonników Prowincji w tych sierpniowych zjazdach. Łącząc stare z nowym nie mogliśmy pominąć istotnych wskazań Urzędu Nauczycielskiego Kościoła do duszpasterstwa młodzieży, które zebrał dla nas o. Włodzimierz Tochmański. Z tego bogatego wycinka nauczania warto zapamiętać przypomnienie do służenia radą i przyjaźnią młodym (DWCH 8) oraz zachętę do tworzenia chrześcijańskich grup rówieśniczych (ostatni Synod Plenarny w Polsce). Jednym z przykładów wyjścia poza ściśle nasze karmelitańskie środowisko jest Stowarzyszenie Młodzieżowe „Alternatywa" im. św. Rafała Kalinowskiego, zarejestrowane w KRS i działające w Jaworznie. Jego ideę i przedsięwzięcia przedstawiła pani Helena Pulchny, członkini świeckiego Karmelu w Czernej.
Kwestią otwartą pozostaje pewne scalenie duszpasterstw młodzieżowych i ich integracja wokół idei Spotkań Młodych ze świętymi Karmelu, a także zaktywizowanie działalności zelatorów powołań w klasztorach Prowincji poprzez kontakt z grupami młodzieżowymi. Z pewnością nie znajdziemy od razu uzdrawiających rozwiązań – skonstatował o. prowincjał Andrzej Ruszała – lecz warto ich poszukiwać. Ponadto ważne jest tworzenie odpowiedniego klimatu dla tego typu pracy z młodzieżą, współpraca zarówno między klasztorami, jak i wewnątrz naszych wspólnot.