Piotr Donders urodził się 27 października 1809 roku, w Tilburgu (Holandia), z małżeństwa Arnolda Denis Dondersa i Petronili von den Brekel. Żadne z ich dwojga dzieci nie mogło studiować, z powodu trudnej sytuacji w rodzinie; oboje muszą pracować, aby pomagać rodzinie. Nie mniej jednak Piotr od dzieciństwa pragnie zostać kapłanem. Z pomocą duchownych swojej parafii, w wieku 20 lat, Piotr może rozpocząć naukę w Niższym Seminarium. Po latach, 5 czerwca 1841, roku przyjmie święcenia kapłańskie.
W roku 1856 zostaje przeniesiony do Batavi, gdzie przebywają trędowaci. Z krótkimi przerwami, będzie tam pracował do końca swego życia. Miłość skłania go do troski nie tylko o sprawy duchowe swoich podopiecznych. Kiedy nie udaje mu się przekonać władz, by zabezpieczyły im właściwą opiekę, próbuje sam ich leczyć. Wszystkimi dostępnymi sobie środkami stara się polepszyć warunki życia trędowatych i dzięki niezmordowanej energii, z jaką informuje władze kolonialne o potrzebach chorych i konieczności ich leczenia, udaje mu się to osiągnąć. Kiedy w roku 1866 Redemptoryści przybywają na misje do Surinamu, Piotr Donders wraz z jednym ze swoich współbraci w kapłaństwie, prosi o przyjęcie do Zgromadzenia.
Obaj odbywają nowicjat pod kierunkiem Wikariusza Apostolskiego, Mons. Giovanni Baptista Winkelsa i składają pierwsze zakonne śluby 24 czerwca 1867 roku. Piotr wraca wkrótce do Batavi. Dzięki uzyskanej pomocy dla trędowatych może poświęcić więcej czasu dziełu, które od dłuższego czasu pragnął podjąć. Jako Redemptorysta, swoją uwagę kieruje w stronę Indian Surinamu i już do śmierci poświęci się pracy dla nich. Rozpoczyna od nauczenia się ich rodzimych języków i uczenia ich chrześcijańskiej wiary. Będzie to czynił dopóki starczy mu sił i czuje się zobowiązany, aby przekazać rozpoczęte dzieło następcom.
W roku 1883 Wikariusz Apostolski, chcąc mu ulżyć w pełnionych przez niego już od wielu lat obowiązkach, przenosi go do Paramaribo, a później do Coronie. Jednak w roku 1885 o. Piotr wraca do Batavi. I tu na nowo podejmuje dawne obowiązki, które pełni do grudnia 1886 roku, kiedy to stan zdrowia zmusza go do położenia się do łóżka. Będzie żył jeszcze dwa tygodnie. Umiera 14 stycznia 1887 roku. Kiedy sława jego świętości rozeszła się poza granice Surinamu i rodzinnej Holandii, w Rzymie rozpoczyna się proces jego beatyfikacji, której Papież Jan Paweł II dokonał 23 maja 1982 roku.
Modlitwa
Boże, Ty przez błogosławionego Piotra, kapłana, objawiłeś swoje miłosierdzie względem trędowatych, † spraw łaskawie za jego przykładem i wstawiennictwem, * abyśmy, pełniąc posługę miłości względem naszych braci, służyli Tobie samemu. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
