Wieczór poświęcony zmarłemu papieżowi Janowi Pawłowi II zorganizowała w Niedzielę Palmową, 5 kwietnia młodzież Nowego Jorku w Polskim Domu Narodowym na Greenpoincie.
Termin tego niezwykłego spotkania związany był z czwartą rocznicą śmierci Jana Pawła II i nieprzypadkowo wybrany został w Niedzielę Palmową, którą to nasz Ojciec Święty ustanowił jako Światowy Dzień Młodzieży. Organizacja Narodów Zjednoczonych ogłosiła 1985 rok Międzynarodowym Rokiem Młodzieży. W tym samym roku w Niedzielę Palmową, na placu Św. Piotra w Rzymie zgromadziła się młodzież z całego świata. Spotkanie to przerosło wszelkie oczekiwania. Uradowany tym Jan Paweł II postanowił, że od tej pory młodzi powinni mieć swoje święto – obchodzony w Niedzielę Palmową Światowy Dzień Młodzieży.
Ten niedzielny wieczór był dla nasz wszystkich okazją do dzielenia się dziedzictwem duchowym, jakie pozostawił nam Jan Paweł II. W programie wzięli udział: chór ‘Angelus’, uczniowie za Szkoły Polskiej im. o. Augustyna Kordeckiego z Manhattanu, chór dziecięcy z parafii ST. Francis de Chantal, chór ‘Przyjaźń’ z parafii Świętego Stanislawa B.M, Halina Makselan, Urszula Borzdyńska, Anna Szarejko, grupa muzyczna ‘EFFATHA’ z Odnowy w Duchu Świętym. Artyści dedykowali swoje utwory Słudze Bożemu Janowi Pawłowi II, publiczność gromkimi brawami dziękowała artystom za wspaniały repertuar.
Ten wyjątkowy wieczór zakończyła wspólna modlitwa poprowadzona przez prowincjała Zakonu Paulinów w USA o. Józefa Olczaka. Wszyscy zgromadzeni odśpiewali Apel Jasnogórski. Na zakończenie artyści wraz z publicznością zaśpiewali ulubioną pieśń Jana Pawła II – „Barkę”.
Patronat honorowy objął bp Zygmunt Zimowski, delegat Komisji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Emigracjii, który skierował list do uczestników spotkania:
Drodzy Ojcowie Paulini na czele z ojcem Michałem Czyżewskim, organizatorem dzisiejszego wieczoru, Drodzy Rodacy, a zwłaszcza Wy – moi Młodzi Przyjaciele, którzy tworzycie tzw. „Pokolenie Jana Pawła II”.
Wraz z całym Kościołem przeżywamy dziś Niedzielę Palmową, która rozpoczyna Wielki Tydzień męki naszego Pana, Jezusa Chrystusa. Jezus przyszedł na świat, aby uwielbić Boga i ratować człowieka. Oddanie chwały Bogu to sens uroczystego wjazdu Chrystusa do Jerozolimy. To jest także sens dzisiejszej liturgii, podczas której poświęcaliśmy gałązki palmowe. I w tę Niedzielę Palmową wpisuje się czwarta rocznica odejścia do Domu Ojca umiłowanego Ojca Świętego Jana Pawła II. Odszedł od nas Jan Paweł II, Pasterz naszego Polskiego Narodu, który szczególnie ukochał Polonię świata. Nie ma chyba potrzeby przypominać Wam, Najmilsi, tych licznych dowodów miłości Ojca Świętego względem Ojczyzny i Polonii świata. Przez prawie 20 lat byłem w Rzymie ich naocznym świadkiem. Pozwólcie, że przypomnę jeden – troskę papieża Polaka o swój Naród po wprowadzeniu stanu wojennego i ogromne pragnienie odwiedzenia Częstochowy z racji 600-lecia Jasnej Góry. Miał przecież wobec naszej Matki i Królowej ogromny dług wdzięczności – był przecież „cały Jej”.
„Bóg Wam zapłać” za ten nowojorski koncert, który zatytułowaliście „Wieczór dla Jana Pawła II”. Łączę się z Wami duchowo i przekazuję Wam moje pasterskie błogosławieństwo. Zarazem życzę Wam z całego serca, abyście z tego spotkania ze sługą Bożym Janem Pawłem II Wielkim wynieśli poczwórną odpowiedzialność:
– odpowiedzialność za siebie, czyli za swoje życie duchowe, za swoje zbawienie, za świętość życia – Santo Subito;
– odpowiedzialność za innych, chodzi o troskę o bliźniego, zwłaszcza człowieka potrzebującego mojej pomocy duchowej i materialnej. Jan Paweł II prosił nas o „nową wyobraźnię miłosierdzia”;
– odpowiedzialność za Kościół, który jest Chrystusowym Ciałem. Nie możemy nie pytać o naszą miłość do Kościoła i odpowiedzialność za Kościół. Wyraża się ona najpierw w zaangażowaniu w życie tej wspólnoty Kościoła, którą jest parafia, diecezja i cały Kościół. Chodzi o mój udział w ruchach katolickich;
– odpowiedzialność za Ojczyznę, tę „starą” nad Wisłą, „skąd nasz ród” i tę „nową”, w której przyszło nam żyć i działać – w nowojorskiej Metropolii.
Sługa Boży Jan Paweł II wskazał nam na Eucharystię jako źródło siły do spełnienia tej poczwórnej odpowiedzialności. Nazwał Eucharystię „Sakramentem Siły przebicia”. Umocnieni Eucharystią z tym większym zaangażowaniem bierzemy odpowiedzialność za świat, w którym żyjemy. Ten, kto dobrze przeżywa zjednoczenie z Chrystusem w Komunii Świętej, doświadcza niejednokrotnie, jak uzyskuje w tym pokarmie jakąś nową moc, nadzieję, pokój, także wyraźne promieniowanie dobra, które przenosi się na życie społeczne i zawodowe.
Życzę z całego serca, aby ten dzisiejszy papieski wieczór przyczynił się do wzrostu dobra w Waszych sercach. Abyście tym dobrem promieniowali w Waszych środowiskach. Na zakończenie pragnę złożyć serdeczne podziękowanie wszystkim, którzy przyczynili się do zorganizowania „Wieczoru dla Jana Pawła II” na czele z ojcem Michałem. Jest Was wielu. Trudno wymienić wszystkich. Ograniczę się do niektórych. Pragnę przede wszystkim podziękować artystom, którzy wzięli udział w koncercie, sponsorom, osobom, które przyszły na ten wyjątkowy Wieczór, zarządowi Polskiego Domu Narodowego za udostępnienie sali, mediom polonijnym, które pomogły nam w nagłośnieniu i rozpropagowaniu całej imprezy. Na szczególne podziękowanie zasługują liczne firmy, które wsparły te wspaniałą inicjatywę. Dziękuję! Wszystkim z serca udzielam błogosławieństwa.
Pragniemy wyrazić wdzięczność naszym sponsorom, dzięki którym to wspaniałe spotkanie mogło się odbyć.
o. Michał Czyżewski, paulin
Nowy Jork
