Paschalne Misterium Chrystusa jest najstarszą doroczną uroczystością w Kościele, sięgającą korzeniami Paschy Starego Testamentu, która dla narodu wybranego była pamiątką wyzwolenia z niewoli egipskiej. Treścią chrześcijańskiej Paschy jest o wiele większe wyzwolenie, którego Chrystus dokonał dla całej ludzkości przez swoją śmierć i zmartwychwstanie.
Od Niedzieli Wielkanocnej aż do niedzieli Zesłania Ducha Świętego
Kościół przeżywa 50 dni jako jeden uroczysty dzień radości ze
zmartwychwstania Chrystusa, jako jedną "wielką niedzielę". Symbolami
okresu wielkanocnego są paschał, baranek wielkanocny, figura Jezusa
Zmartwychwstałego oraz krzyż z czerwoną stułą.
Od II wieku datuje się zwyczaj obchodzenia przez chrześcijan pamiątki
Zmartwychwstania Pańskiego jako osobnego święta. Od IV wieku Kościół
obchodzi Wielkanoc przez osiem kolejnych dni, tworzących oktawę
uroczystości Zmartwychwstania. Kończy się ona w drugą niedzielę
wielkanocną, czyli w niedzielę Miłosierdzia Bożego. Dni oktawy mają
najwyższą rangę uroczystości Pańskich.
Do tego okresu liturgicznego odnosi się trzecie przykazanie
kościelne: "Przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym przyjąć
Komunię świętą".
Ojciec Święty Jan Paweł II w dokumencie "Novo Millennio Ineunte",
wydanym w roku 2001, zachęca do praktyki kontemplowania pełnej Ikony
naszego Zbawiciela: "Kościół nie może zatrzymać się na wizerunku
Ukrzyżowanego. Chrystus jest Zmartwychwstałym! Właśnie w Chrystusa
zmartwychwstałego wpatruje się dzisiaj Kościół".
Kontemplacji Oblicza Chrystusa żyjącego, zwycięskiego i chwalebnego,
siedzącego "po prawicy Ojca" i żyjącego w Kościele, służyć może
nabożeństwo Drogi Paschalnej, zwane Drogą Światła (Via Lucis).
Nabożeństwo to zostało wprowadzone w latach 90-tych XX wieku we
Włoszech, powoli przyjmuje się ono w innych krajach, także w Polsce.
Inicjatywę tę poparł i uznał za bardzo cenną Główny Rzymski Komitet
Wielkiego Jubileuszu Roku 2000. Nabożeństwo Drogi Światła zamieścił on
w oficjalnym modlitewniku Roku Jubileuszowego.
W czasie tego nabożeństwa, wzorowanego na Drodze Krzyżowej, w formie
czternastu stacji rozważane są następujące wydarzenia biblijne:
zmartwychwstanie, pusty grób, Magdalena, w drodze do Emaus, spotkanie
przy stole, chrystofania wobec wielu, władza odpuszczania grzechów,
świadectwo Tomasza, chrystofania nad jeziorem, prymat Piotra, posłanie
uczniów w świat, wniebowstąpienie, czuwanie z Maryją w Wieczerniku,
zesłanie Ducha Świętego.
wp