Modlitewnik cieszy się wielkim zainteresowaniem na Ukrainie. Jest rozprowadzany w czterech diecezjach: lwowskiej, kijowsko-żytomierskiej, kamieniecko-podolskiej i charkowsko-zaporoskiej. Zainteresowali się nim księża greckokatoliccy. Modlitewnik wydano przy finansowym wsparciu Fundacji Renovabis oraz z ofiar wiernych należących do prowadzonej przez franciszkanów parafii św. Antoniego z Padwy.
Początki obecności franciszkanów we Lwowie sięgają drugiej połowy XIV wieku. Zakonnicy do kasaty austriackiej w 1785 roku mieszkali w klasztorze Świętego Krzyża, gdzie od 1626 roku mieściła się siedziba prowincji rusko-litewskiej. Od 1686 do 1785 roku klasztor był siedzibą prowincji ruskiej. Budynki klasztoru i kościoła Świętego Krzyża, zniszczone w roku 1848, zostały rozebrane przez władze austriackie.
Rząd austriacki przekazał lwowskim franciszkanom kościół i klasztor kapucyński Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej, zbudowany w 1708 roku. Klasztor stał się siedzibą prowincji galicyjskiej, od 1933 roku urzędował w nim prowincjał odrodzonej prowincji polskiej zakonu.
W 1946 roku zakonnicy zostali zmuszeni przez władze komunistyczne Związku Radzieckiego do opuszczenia klasztoru we Lwowie. Jedynym franciszkaninem, reprezentującym zakon oraz duchowieństwo był więzień łagrów sowieckich o. Rafał Kiernicki. Posługę kapłańską w konspiracji pełnił on od 1948 roku. Papież Jan Paweł II w 1991 roku mianował go biskupem Lwowa. Dzięki jego staraniom w 1989 roku do Lwowa ponownie przyjechali franciszkanie z Polski, z macierzystej Prowincji św. Antoniego z Padwy i bł. Jakuba Strzemię.
Ze Lwowem związani są franciszkańscy święci i błogosławieni: bł. bp Jakub Strzemię (ok. 1340-1409), św. Jan z Dukli (1414-1484), św. Maksymilian Kolbe (1894-1941), sługa Boży o. Wenanty Katarzyniec, błogosławieni męczennicy II wojny światowej, urodzony we Lwowie bł. o. Innocenty Guz (1890-1940) oraz bł. o. Karol Herman Stępień (1910-1943).
z serwisu informacyjnego franciszkanie.pl