Szkoła Życia w Austrii

W klasztorze Braci Mniejszych Kapucynów w Wiener Neustadt (Austria), w dniach 4-6 grudnia odbyła się pierwsza sesja Szkoły Życia Chrześcijańskiego i Ewangelizacji św. Maryi z Nazaretu Matki Kościoła. Na miejscu sesję przygotował br. Marek Król OFMCap wraz z grupą świeckich, a z Polski wraz czterema osobami (Beata i Artur Skowronowie, Joanna Sordyl, Anna Olaszek) przyjechał br. Piotr Kurkiewicz OFMCap, który na co dzień pracuje na Ukrainie. Posługiwała również jedna lwowianka, Lila, mieszkająca obecnie w Niemczech.

Wspólnymi polsko – ukraińsko – austriackimi siłami
została przeprowadzona pierwsza sesja w Europie Zachodniej (do tej pory
poruszano się w Europie w krajach dawnego bloku wschodniego:
Ukraina, Rosja, Białoruś, Polska, Czechy). Katechezy mówili i Polacy, i
Austriacy, podobnie z prowadzeniem modlitwy uwielbienia, modlitwami
wstawienniczymi. Uczestnikami sesji byli również i Austriacy, i Polacy
mieszkający w Austrii. W sesji uczestniczyło ponad 30 osób. Były to
trzy wspaniałe dni spotkania z Bogiem i ze sobą nawzajem. Wypowiedzi na
zakończenie pokazały, że Bóg działał w sercach uczestników, rozstali
się umocnieni w wierze i zachęceni do dawania świadectwa o Jezusie
Chrystusie.

Jesienią 2009 roku obyło się 28 sesji Szkoły Życia Chrześcijańskiego i Ewangelizacji św. Maryi z Nazaretu Matki Kościoła
w różnych filiach na Ukrainie i Białorusi, w Rosji, Polsce, Czechach,
Izraelu, Austrii. Jesień 2009 obfitowała w otwarcie nowych filii: w
Jałcie na Krymie i Tiaczewie na Zakarpaciu (Ukraina), w Gliwicach i
Włocławku (Polska), a także w Wiener Neustadt ( Austria). Poczęły się
również nowe filie, które startują w pierwszym kwartale 2010 roku: Nowa
Sól – Zielona Góra i Kowno (Litwa). Najliczniejszą pod względem ilości
uczestników sesją była sesja we Lwowie (ponad 300 osób), najmniej
liczną w Jałcie (ok. 10 uczestników).

 

 

Najbardziej różnorodną
narodowościowo i językowo była sesja w Pradze. Uczestniczyli w niej
Polacy, Słowacy, Ukraińcy, Czesi , a języków używano pięć (polski,
rosyjski, ukraiński, czeski, słowacki). Przełomową wśród filii polskich
była sesja we Wrocławiu, gdzie po kilku latach liczebnie bardzo
skromnych spotkań (ok. 30 osób) na sesji zgromadziło się ponad 170
osób. Inne filie polskie zanotowały również przyrost uczestników, choć
nie tak duży jak we Wrocławiu.