19 marca 2010 r. w uroczystość św. Józefa, społeczność szkół i placówek Salezjańskich w Szczecinie świętowała kolejny jubileusz swego istnienia. Aż trudno uwierzyć, że to już ponad 15 lat temu ks. Lucjan Gieros i ks. Stanisław Pikor przybyli na ul. Ku Słońcu do skromnego baraku o wątpliwej reputacji, by realizować marzenia Księdza Bosko dla Szczecina. Hasłem przewodnim Jubileuszu były słowa: "Wdzięczność jest pamięcią serca, dziękujemy Bogu i ludziom".
Na święcie obecni byli znakomici goście: Księża Inspektorzy,
salezjanie pracujący na placówce w poprzednich latach, przedstawiciele
władz samorządowych, Kuratorium Oświaty i stowarzyszeń społecznych,
dobrodzieje oraz byli pracownicy, rodzice, wychowankowie i młodzież.
Już w pierwszej części dnia mieliśmy okazję, by wspólnie powspominać:
historię ks. Gierosa zilustrował bogatym pokazem multimedialnym ks.
Jacek Brakowski. O powstawaniu poszczególnych szkół i o wielkiej liczbie
dobrodziejów opowiadał ks. Roman Jachimowicz, natomiast ks. Mariusz
Słomiński przedstawił dzieło salezjańskie w całości chryzmatu Księdza
Bosko mówiąc o Bursie Salezjańskiej, Placówce Wielofunkcyjnej i
salezjanach tworzących historię tych 15 lat.
Wystąpienia prelegentów przerywane były występami artystycznymi: dzieci –
uczniowie szkoły podstawowej – pokazały balet pt. „Jelonek”, a
gimnazjaliści wystąpili z przedstawieniem „Ku Słońcu”.
Następnie dyrekcja podziękowała pracownikom z wieloletnim stażem i
wręczyła „kryształowe kule” oraz wyróżnienia za rzetelną i pełną troski
pracę. Tę część programu zakończył występ chóru, który zaprezentował
pieśń o tym szczególnym miejscu: "Idziemy Ku słońcu, bo tutaj świat się
zmienia, Idziemy Ku słońcu, by spełniać swe marzenia…"
Po części artystycznej goście i domownicy mogli zwiedzać specjalnie
przygotowane sale, które zatrzymując bieg historii pozwoliły
zwiedzającym powspominać to, co minęło. Po krótkiej przerwie kawowej i
zwiedzaniu szkoły, udaliśmy się na Eucharystię dziękczynną, której
przewodniczył metropolita szczecińsko-kamieński ks. arcybiskup Andrzej
Dzięga. Była to prawdziwa uczta duchowa, z bogatą oprawą liturgiczną,
przygotowaną przez dzieci i młodzież naszych szkół. Ks. Biskup ukazał w
swym kazaniu św. Józefa i św. Jana Bosko jako wiernych świadków
Opatrzności Bożej.
Po Mszy św. goście i domownicy zostali podjęci obiadem, przy którym
znalazł się czas, by przeżyć we wspomnieniach jeszcze raz to, co
istotnie „stało się to przez Pana i cudem jest w naszych oczach”.
