‘To jest taki hołd złożony tym bohaterskim kobietom, które nie uległy, a właśnie napisały piękną kartę historii’, tak o swoich bohaterkach publikacji zatytułowanej „Siostry zakonne w obozach pracy w PRL w latach 1954 – 1980” powiedziała S. dr Agata Mirek otrzymując główną nagrodę II edycji konkursu organizowanego przez Instytut Pamięci Narodowej, Polskie Radio SA i Telewizja Polska S.A. na najlepszą książkę naukową opisującą losy Polski i Polaków w XX wieku.
Nagroda jest przyznawana w dwóch kategoriach:
- najlepsza książka
naukowa opisująca losy Polski i Polaków w okresie XX wieku; - najlepsza książka
popularnonaukowa poświęcona historii Polski w XX wieku
Nagrodę
Jury oraz czytelników(książka zdobyła 1282 głosy internautów)
otrzymała książka „Siostry zakonne w obozach pracy w PRL w latach
1954 – 1980 autorstwa S. dr Agaty Mirek.
Autorka
podjęła próbę przedstawienia jednej z najbardziej tragicznych
kart najnowszej historii żeńskich wspólnot zakonnych w Polsce – przetrzymywanie
ponad tysiąca sióstr w obozach pracy przymusowej.
Dlaczego
zakonnice prowadzące na Ziemiach Zachodnich głównie działalność
opiekuńczo-wychowawczą i dobroczynną, stały się obiektem
tak bezprecedensowego aktu terroru jakim były wysiedlenia?
Prezentowana
publikacja to próba opisania działań władz PRL, które ograniczając
działalność wspólnot zakonnych dążyły do stopniowego wyeliminowania
sióstr z życia społecznego, co z czasem miało w Polsce doprowadzić
do likwidacji zakonów w ogóle. (za: http://www.
s. dr Agata Mirek – od
maja 2009 roku przełożona generalna Zgromadzenia Córek Maryi Niepokalanej.
Dotąd pełniła funkcje radnej generalnej i mistrzyni junioratu. Ponadto
w latach 1993-1998 odbyła studia magisterskie w Akademii Teologii Katolickiej
w Warszawie na Wydziale Kościelnych Nauk Historycznych i Społecznych
na kierunku historia Kościoła. Pracę magisterską napisała i obroniła
pod kierunkiem prof. dr hab. Józefa Mandziuka „Geneza i początki
działalności Zgromadzenia Córek Maryi Niepokalanej w latach 1891-1918”.
W latach 1998-2001 odbyła studia doktoranckie na Uniwersytecie Kardynała
Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Stopień doktora nauk humanistycznych
w zakresie historii na podstawie rozprawy „Działalność opiekuńczo
wychowawcza i oświatowa Zgromadzenia Córek Maryi Niepokalanej” uzyskała
w 2001 r. Promotorem pracy doktorskiej był ks. prof. dr hab. J. Myszor.
W latach 1999-2000 prowadziła zajęcia na zaocznym Studium Kultury
Chrześcijańskiej w Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego
w Warszawie. Od 2003 r. zatrudniona w Instytucie Geografii Historycznej
Kościoła w Polsce KUL, gdzie kieruje projektem badawczym: „Działalność
żeńskiego ruchu zakonnego w Polsce w warunkach państwa totalitarnego
w latach 1945-1989” (projekt MNiI nr 1 H01G 005 28)(za http://www.kul.lublin.pl/art_
