Ducha salezjańskiego nie można nabyć siedząc za biurkiem i czytając książki, ducha salezjańskiego nabywa się poprzez obecność w salezjańskiej wspólnocie wychowawczo-duszpasterskiej, która żyje, pracuje i modli się na wzór ks. Bosko i zjednoczonych z nim salezjanów i chłopców w Oratorium na Valdocco. Nabywanie ducha salezjańskiego, ducha zaufania, ducha radości, ducha rodzinności, ducha służby i wspólnego dążenia do świętości dokonuje się poprzez kontakt z żywymi osobami, poprzez proces formacji w środowisku salezjańskim.
W poczuciu odpowiedzialności za jakość procesu formacyjnego w naszych wspólnotach formacyjnych od kilku lat są organizowane spotkania z cyklu „formacja formatorów”. Tegoroczne dwie tury spotkań, czerwcowa (Ląd, 20-24 VI) i listopadowa zostały poświęcone zagadnieniu tożsamości „ekipy formacyjnej”. Listopadowa tura odbyła się w Salezjańskim Ośrodku Misyjnym w Warszawie w dniach od 22 do 24 listopada br. Wzięło w niej udział ośmiu współbraci zaangażowanych bezpośrednio w formację. W czasie trwania spotkania omówiono następujące zagadnienia: fizjonomia ekipy formacyjnej, konieczność pracy w ekipie, rola dyrektora we wspólnocie formacyjnej, lojalność formatorów w realizacji wspólnych zadań, komunikacja we wspólnocie formacyjne, dojrzała religijność, psychologiczne aspekty dynamiki wspólnoty formacyjnej. Bogactwo treści wygłoszonych konferencji pozwoliło uczestnikom tego spotkania pogłębić świadomość wytyczonych w salezjańskim „Ratio” ideałów, zweryfikować je z rzeczy wist ością oraz wytyczyć najbardziej naglące wyzwania, które stają przez ekipami formatorów naszych domów. Sercem każdego dnia zjazdu formatorów była Msza św. z wygłoszoną homilią, która stanowi najwyższej jakości moment formacyjny oraz źródło jedności, komunii, współdziałania i autentycznego rozwoju.
W trakcie powyższego spotkania odbyła się Międzyinspektorialna Komisja ds. Formacji.
ks. Zenon Klawikowski
