„Nie sądziłem, że serce Afryki spotkam na rubieżach Polski” – takimi słowami Angelo Torres rozpoczął opowiadanie afrykańskich historii w dniu inaugurującym pierwszy Festiwal Młodzieży „Bez Granic” Różanystok 2010. I faktycznie przez pięć dni (12-16 maja) Afryka dzieliła się swoim sercem z młodzieżą i dorosłymi, którzy wsłuchiwali się w dźwięki afrykańskich bębnów, gitar, pianin oraz opowieści o Czarnym Lądzie.
Pomysł Festiwalu zrodził się na jesieni ubiegłego roku w głowach
salezjanów pracujących w ośrodku wychowawczym oraz dziennikarzy Programu
II Polskiego Radia. Główną jego ideą jest edukacja młodzieży poprzez
prezentacje muzyki, a także innych aspektów kultury z całego świata.
Majowe spotkanie było zwieńczeniem warsztatów i koncertów, na które
wychowankowie z ośrodka wychowawczego prowadzonego przez salezjanów raz w
miesiącu, począwszy od października ubiegłego roku, zapraszali młodzież
z Podlasia. Podczas ich trwania wspólnie rozwijali talenty
artystyczne, zwłaszcza muzyczne. Jak podkreśla Jakub Czajkowski,
dyrektor Festiwalu, spotkania z artystami od samego początku miały
bardzo istotny wymiar pedagogiczny, starając się włączyć sztukę i
estetykę w proces wychowania młodych ludzi.
W majowym Festiwalu udział wzięła młodzież z Ugandy, Burkina Faso,
Litwy, Białorusi i Polski. Program każdego dnia przewidywał warsztaty,
spotkania z podróżnikami, naukowcami, dziennikarzami oraz koncerty. W
tym roku szczególnie dużo uwagi poświęcono kulturze Afryki prezentowanej
zarówno w jej oryginalnej formie w wykonaniu Afrykanów, jak i Polaków,
którzy w swojej twórczości sięgają do kultury Czarnego Lądu. Zgromadzeni
w niezwykle akustycznej sali głównego budynku ośrodka, usłyszeli także
polską muzykę korzeni, zwłaszcza w wykonaniu grupy Otako oraz kapeli z
okolic Radomia. Młodzi swoje talenty rozwijali na następujących
warsztatach: drodze ciszy, perkusyjnym, muzyki ludowej, teatralnym,
opowiadaczy, cyrkowym, fotograficznym oraz malarsko-rzeźbiarskim.
Pomysłodawcy już dzisiaj planują kolejną edycję festiwalu. Niewątpliwie w
nowej i świeżej formie nawiązuje on do elementów systemu prewencyjnego
Jana Bosko, w którym twórczość, a zwłaszcza muzyka i teatr, odgrywały
jakże istotną rolę.
wk
