Przy okazji komisja, której członkiem jest m.in. polski franciszkanin o. Stanisław Jaromi OFMConv, zachęca wszystkie osoby konsekrowane, aby poprzez modlitwę i bezpośrednie działania, wyraziły swą solidarność z braćmi i siostrami z całego świata zaangażowanymi w ochronę Bożego stworzenia i działalność ekologiczną.
celebracji z tekstami biblijnymi, mówiącymi o stworzeniach,
"lamentacji" nad trudnościami w ochronie środowiska oraz modlitewnej
zachęty do działania.
1. Wstęp. Można zaśpiewać odpowiedznią pieśń na wejście.
Modlitwa na rozpoczęcie:
Dobry i łaskawy Boże, gromadzimy się dzisiaj w Światowy Dzień
Ochrony Środowiska w łączności – w modlitwie i działaniu – z naszymi
braćmi i siostrami zaangażowanymi w ochronę Bożego stworzenia i w
działalność ekologiczną. Ty wzywasz nas do solidarności z ofiarami
katastrof ekologicznych, zmian klimatycznych i destrukcji naturalnego
środowiska.
Wiemy, że Ziemia stanie się naszym domem wówczas dopiero, kiedy
zechcemy szanować i troszczyć o całą "wspólnotę życia" i nauczymy się
pokornie pilnować swe miejsce w tej wspólnocie; kiedy podejmiemy
działania dla ochrony i odnowy systemów życia; gdy rzeczywiście zadbamy
o zrównoważony rozwój dla wszystkich.
Prosimy, przemień nasze serca. Napełnij je pragnieniem Twojego Królestwa, w którym żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
2. Celebracja Słowa Bożego
Proponujemy rozważanie tekstów biblijnych mówiących o różnych elementach Bożego stworzenia
Ziemia oraz życie roślinne i zwierzęce
Rdz 1, 9-12, 24-25; Hi 12, 7-10; Lb 35, 33-34
R. A Bóg widział, że były dobre. (refren może być śpiewany)
Ogień oraz słońce, księżyc i światło
Rdz 1, 3.14-19; Dz 2, 1-4; Hbr 12, 29; Wj 3, 1-6.13.18.21-22
R. A Bóg widział, że były dobre.
Wiatr oraz życie, duch i oddech
Ez 37, 5; Ps 104, 3-4; Dz 2, 1-4
R. A Bóg widział, że były dobre.
Woda oraz morza, rzeki i oceany wraz z wodnymi istototami żywymi
Rdz 1, 9.20-23; Iz 44, 3a; Iz 55, 1; 2Krl 5, 14; Ap 22, 1-3
R. A Bóg widział, że były dobre.
Życie ludzkie kobiet i mężczyz
Rdz 1, 27; Rdz 2, 7.18.21-22;
R. A Bóg widział, że były dobre.
Chwila ciszy. Czas na wzajemne dzielenie się. Jako przerywnik można śpiewać psalmy np. Ps 19, 1-7, 104 lub 148
3. Lamentacja
Lektura Pisma św.: Lb 35, 33-34; Iz, 24, 4-6; Ez 34, 17-18; Rz 8,22
Wezwania modlitewne
Po każdym wezwaniu śpiewamy: Panie, zmiłuj się / Kyrie eleison
– Woda jest podstawowym dobrem. Korzystamy z niej często marnotrawnie, podczas gdy 2/3
populacji świata cierpi na jej brak.
– Niszczymy nasze lasy, eksploatujemy je ponad miarę a to dom dla wielu zwierząt.
– Lasy tropikalne i rafy koralowe są zagrożone w wyniku ludzkiej działalności, a przecież powinny
być źródłem życia, żywości i medykamentów.
– Wzrasta nasza zależność energetyczna a tak bardzo brakuje nam ducha oszczędności.
– Wielu z nas porusza się własnym samochodem, zamiast korzystać z transportu publicznego
zwiększając emisję dwutlenku węgla do atmosfery.
– Przyczyniamy się do globalnego ocieplenia, które powoduje kurczenie się lodowców, nowe
powodzie i susze zagrażając dzikiej przyrodzie i pozbawiając domu milionów ludzi.
– Nie troszczymy się wystarczająco losem uchodźców i imigrantów
przemieszczających się z powodu suszy, powodzi, braku żywności czy
wojny.
- Dodaj własne wezwania…
Modlitwa podsumowująca:
Boże, który jesteś cierpliwy, wysłuchaj nasze wołania, gdy przynosimy do Ciebie nasz ból i nasze
nadzieje, nasz strach i słabość. Ulecz nasze serca, daj nam nadzieję, ucisz nasz strach, przebacz
nasze przewinienia. Niech Duch Święty, który w nas mieszka, umocni nas, byśmy pozostali wierni
nadziei i obietnicy Ewangelii, objawionej nam przez Twojego Syna, Jezusa Chrystusa, w imię
którego modlimy się. Amen.
Ojcze nasz …
4. Zachęta do aktywności:
Dla realizacji tych aspiracji, musimy podjąć stanowczą decyzję, by
żyć bardziej odpowiedzialnie, myśląc o potrzebach naszych lokalnych
wspólnot i całej społeczności ludzkiej. Jesteśmy równocześnie
obywatelkami i obywatelami różnych państw oraz jednego świata, w którym
to co lokalne, jest powiązane z tym co globalne. Każda i każdy z nas
jesteśmy odpowiedzialni za obecne i przyszłe dobro ludzkiej rodziny
oraz za wszelkie życie na ziemi. Duch solidarności ludzkiej i
pokrewieństwa z wszelkim życiem umacnia się, gdy żyjemy w szacunku dla
tajemnicy bycia, w duchu wdzięczności za dar życia oraz w pokornej
postawie co do naszego ludzkiego miejsca pośród przyrody.
Wielbimy Cię, Panie, za Twoją dobroć względem nas. Daj nam wielkie
serce byśmy radowali się Twoimi darami. Przebacz, gdy zbłądzimy i
błogosław nam i całemu stworzeniu. Prosimy o to w imię Jezusa, Twojego
Syna, który żyje i działa między nami. Amen.
Na zakończenie błogosławieństwo i odpowiednia pieśń.
Przełożył i opracował: o. S. Jaromi OFMConv
Na zdjęciach, sceny religijne, rzeźby w lesie w pobliżu Certosa di
Trisulti, klasztoru kartuzów w Lazio (Włochy) / fot. S. Jaromi OFMConv