420
Następną radosną okolicznością towarzyszącą kapitule jest 40-lecie afrykańskich misji w Rwandzie i Burundi. Dar misyjnego zaangażowania Prowincji w dzieło ewangelizacji narodów stanowi ważny element troski naszej Prowincji. Nasza obecność na misjach wynika z głębokiego rozumienia powszechności Kościoła, oraz z misyjnego imperatywu św. Teresy. Nasza Prowincja zdaje sobie sprawę, że w dzisiejszych czasach misyjne zaangażowanie nabiera szczególnego znaczenia, a ofiarowanie człowiekowi zbawienia, jako daru łaski i miłosierdzia Bożego, należy do najważniejszych posług Kościoła.
W kontekście najbliższej przyszłości uczestnicy Kapituły pragną szczególnie podkreślić przyszłoroczny jubileusz 400-lecia przybycia do Polski naszych drogich Sióstr Karmelitanek Bosych. To wydarzenie na stałe zmieniło obraz Kościoła Polskiego, przyczyniając się wydatnie do wzmocnienia kontemplacyjnego jego wymiaru. Siostry, dzięki charyzmatowi św. Teresy szczególnie uczestniczą w tajemnicy wewnętrznego dialogu Trójcy Przenajświętszej, prowadząc jednocześnie życie głęboko eklezjalne.
Naszym obradom towarzyszyły tematy sformułowane na spotkaniu członków obu polskich Rad Prowincjalnych, delegata prowincjała na Ukrainie, delegata prowincjała na Białorusi oraz przedstawiciela Słowacji z N.O. Generałem Saverio Cannistrà i z o. Albertem Wachem, definitorem generalnym, w dniach 9-10 grudnia 2010 roku, w klasztorze w Poznaniu. Podczas debat w obecności N.O. Generała wyłoniono trzy zasadnicze tematy, nad którymi VII Kapituła podjęła refleksję w trakcie kolejnych sesji: życie modlitwy a działalność apostolska; życie wspólnotowe a komunia braterska; oraz działalność misyjna.
Dla Karmelu centralnym wymiarem życia pozostaje poszukiwanie modlitewnej jedności z Bogiem i dawaniem o nim świadectwa. Zdarza się, że zaangażowanie apostolskie powoduje uchylanie się od obecności na modlitwie wspólnotowej czy jej osobiste zaniedbywanie. Budowanie tożsamości karmelitańskiej wspiera wspólna Eucharystia, liturgia godzin, oraz wytrwałe oddawanie się modlitwie wewnętrznej. Dlatego poszukiwaliśmy środków, by modlitwa wewnętrzna stała się dla każdego z nas ponownie najważniejszą rzeczywistością.
Wypracowanie zasad właściwych relacji pomiędzy modlitewnym a apostolskim wymiarem naszego życia stanowi żywotny problem harmonijnego pogodzenia charyzmatu kontemplacyjno-apostolskiego.
Przekłada się to na nasze aktualne zaangażowanie w dzieła duszpasterskie prowadzone w kraju i za granicą, oraz praktyczne poszukiwanie rozwiązań. Refleksja nad naszą obecności w Kościele w szerokim znaczeniu ujawniła wielorakość wyzwań, szczególnie w warunkach misyjnych.
Ufamy, że wspomniane wyżej jubileusze i okoliczności przyczynią się do bardziej owocnego przeżywania naszego charyzmatu przez całą Rodzinę karmelitańską. Owocowanie naszego charyzmatu uświadamiamy sobie bardziej w prowadzonych procesach beatyfikacyjnych naszych sióstr i braci.
Uczestnicy Kapituły przesyłają pozdrowienia wszystkim braciom, życząc wielu łask wypraszanych za wstawiennictwem nowego błogosławionego Jana Pawła II.
Mniszkom Bosym życzymy radosnego odkrywania obecności Pana na modlitwie. Niech zbliżający się jubileusz 400-lecia przybycia Karmelitanek Bosych do Polski będzie okazją do odnowienia wspólnot oraz odrodzenia osobistego przeżywania charyzmatu.
Członkom Świeckiego Zakonu Karmelitańskiego oraz osobom konsekrowanym związanym w jedności przeżywania naszego dziedzictwa duchowego, przesyłamy pozdrowienie, wyrażając jednocześnie radość wspólnoty charyzmatu.
Tym, z którymi tworzymy wspólnotę w darze Maryi – Świętym Szkaplerzu, przesyłamy wyrazy nadziei, że Królowa Karmelu będzie wspierać nas w trudzie budowania Królestwa Bożego we współczesnym świecie. Wszystkim związanym instytucjonalnie i duchowo z naszą tradycją zakonną uczestnicy Kapituły pragną ukazać: wymiar modlitewny, wspólnotowy i apostolski, jako podstawowe i najbardziej płodne duchowo wymiary naszego życia.
Uczestnicy VII Kapituły Zwyczajnej Krakowskiej Prowincji OCD
Obecnej, VII Zwyczajnej Kapitule Prowincjalnej towarzyszyło kilka znaczących wydarzeń i okoliczności. Pierwszym była beatyfikacja Jana Pawła II. Inspirowani przez wiele lat rozmachem tego niezwykłego pontyfikatu, doceniając format karmelitańskiej fascynacji nowego błogosławionego, jednocześnie czynimy dzięki Bogu, za wspaniały przykład, jak łączyć wymiar kontemplacyjno-modlitewny z apostolskim. W jego życiu odnajdowaliśmy owocowanie Ducha Świętego dla dobra całego Kościoła. Wadowice, miejsce jego narodzin, dodatkowo pozwoliło nam niejako dotykać tych miejsc, w których zaczynała się ta wielka historia.
Fenomen tego miasta wzmocniony został przez kolejne wydarzenie. Uczestnicy Kapituły mogli obradować w roku, w którym obchodzimy 20-lecie kanonizacji o. Rafała Kalinowskiego. Do postaci św. Rafała i jego znaczenia w regionie niejednokrotnie wracał Ojciec Święty Jan Paweł II, który osobiście był zainteresowany, by nasz współbrat dostąpił chwały ołtarzy.
Następną radosną okolicznością towarzyszącą kapitule jest 40-lecie afrykańskich misji w Rwandzie i Burundi. Dar misyjnego zaangażowania Prowincji w dzieło ewangelizacji narodów stanowi ważny element troski naszej Prowincji. Nasza obecność na misjach wynika z głębokiego rozumienia powszechności Kościoła, oraz z misyjnego imperatywu św. Teresy. Nasza Prowincja zdaje sobie sprawę, że w dzisiejszych czasach misyjne zaangażowanie nabiera szczególnego znaczenia, a ofiarowanie człowiekowi zbawienia, jako daru łaski i miłosierdzia Bożego, należy do najważniejszych posług Kościoła.
W kontekście najbliższej przyszłości uczestnicy Kapituły pragną szczególnie podkreślić przyszłoroczny jubileusz 400-lecia przybycia do Polski naszych drogich Sióstr Karmelitanek Bosych. To wydarzenie na stałe zmieniło obraz Kościoła Polskiego, przyczyniając się wydatnie do wzmocnienia kontemplacyjnego jego wymiaru. Siostry, dzięki charyzmatowi św. Teresy szczególnie uczestniczą w tajemnicy wewnętrznego dialogu Trójcy Przenajświętszej, prowadząc jednocześnie życie głęboko eklezjalne.
Kolejnym ważnym wydarzeniem, którym żyje nasz Zakon, to zbliżający się Jubileusz 500-lecia urodzin Naszej Matki św. Teresy od Jezusa. Prowincja skupiona wokół jej przesłania dla Kościoła, z powagą i pokorą pochyla się nad jej pismami w ramach programu lektury przygotowanego przez Zarząd Generalny. Kolejne dzieła Naszej Matki stanowią okazję do wspólnotowego pogłębienia charyzmatu i treści duchowych.
Naszym obradom towarzyszyły tematy sformułowane na spotkaniu członków obu polskich Rad Prowincjalnych, delegata prowincjała na Ukrainie, delegata prowincjała na Białorusi oraz przedstawiciela Słowacji z N.O. Generałem Saverio Cannistrà i z o. Albertem Wachem, definitorem generalnym, w dniach 9-10 grudnia 2010 roku, w klasztorze w Poznaniu. Podczas debat w obecności N.O. Generała wyłoniono trzy zasadnicze tematy, nad którymi VII Kapituła podjęła refleksję w trakcie kolejnych sesji: życie modlitwy a działalność apostolska; życie wspólnotowe a komunia braterska; oraz działalność misyjna.
Dla Karmelu centralnym wymiarem życia pozostaje poszukiwanie modlitewnej jedności z Bogiem i dawaniem o nim świadectwa. Zdarza się, że zaangażowanie apostolskie powoduje uchylanie się od obecności na modlitwie wspólnotowej czy jej osobiste zaniedbywanie. Budowanie tożsamości karmelitańskiej wspiera wspólna Eucharystia, liturgia godzin, oraz wytrwałe oddawanie się modlitwie wewnętrznej. Dlatego poszukiwaliśmy środków, by modlitwa wewnętrzna stała się dla każdego z nas ponownie najważniejszą rzeczywistością.
Wypracowanie zasad właściwych relacji pomiędzy modlitewnym a apostolskim wymiarem naszego życia stanowi żywotny problem harmonijnego pogodzenia charyzmatu kontemplacyjno-apostolskiego.
Przekłada się to na nasze aktualne zaangażowanie w dzieła duszpasterskie prowadzone w kraju i za granicą, oraz praktyczne poszukiwanie rozwiązań. Refleksja nad naszą obecności w Kościele w szerokim znaczeniu ujawniła wielorakość wyzwań, szczególnie w warunkach misyjnych.
Ufamy, że wspomniane wyżej jubileusze i okoliczności przyczynią się do bardziej owocnego przeżywania naszego charyzmatu przez całą Rodzinę karmelitańską. Owocowanie naszego charyzmatu uświadamiamy sobie bardziej w prowadzonych procesach beatyfikacyjnych naszych sióstr i braci.
Uczestnicy Kapituły przesyłają pozdrowienia wszystkim braciom, życząc wielu łask wypraszanych za wstawiennictwem nowego błogosławionego Jana Pawła II.
Mniszkom Bosym życzymy radosnego odkrywania obecności Pana na modlitwie. Niech zbliżający się jubileusz 400-lecia przybycia Karmelitanek Bosych do Polski będzie okazją do odnowienia wspólnot oraz odrodzenia osobistego przeżywania charyzmatu.
Członkom Świeckiego Zakonu Karmelitańskiego oraz osobom konsekrowanym związanym w jedności przeżywania naszego dziedzictwa duchowego, przesyłamy pozdrowienie, wyrażając jednocześnie radość wspólnoty charyzmatu.
Tym, z którymi tworzymy wspólnotę w darze Maryi – Świętym Szkaplerzu, przesyłamy wyrazy nadziei, że Królowa Karmelu będzie wspierać nas w trudzie budowania Królestwa Bożego we współczesnym świecie. Wszystkim związanym instytucjonalnie i duchowo z naszą tradycją zakonną uczestnicy Kapituły pragną ukazać: wymiar modlitewny, wspólnotowy i apostolski, jako podstawowe i najbardziej płodne duchowo wymiary naszego życia.
Uczestnicy VII Kapituły Zwyczajnej Krakowskiej Prowincji OCD