W sobotę wieczorem w Tarnowskim Teatrze im. Ludwika Solskiego miała miejsce światowa prapremiera dramatu Kazimierza Brauna „Cela ojca Maksymiliana”, w reżyserii samego autora. Połączona była ona z obchodami dwóch jubileuszy: 75. rocznicą urodzin i 50-leciem pracy artystycznej profesora. Podczas gali reżyser otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, przyznany przez Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego.
Z tej okazji również zarząd
Związku Artystów Scen Polskich wystosował list gratulacyjny wraz
z życzeniami. „W dniu prapremiery najnowszej sztuki życzymy twórczej
energii, niecodziennych inspiracji oraz wielu sił i wytrwałości w
prowadzeniu dialogu z kolejnymi pokoleniami odbiorców” – napisał
prezes Olgierd Łukaszewicz.
Na sztuce i benefisie obecni byli
m.in. dyr. Departamentu Narodowych Instytucji Kultury w Ministerstwie
Kultury i Dziedzictwa Narodowego Zenon Butkiewicz, prezes Telewizji
Polskiej Juliusz Braun, ordynariusz krakowskiej prowincji franciszkanów
o. Jarosław Zachariasz oraz władze państwowe i samorządowe.
Profesor Braun złożył liczne
podziękowania. Panu Bogu – za życie. Św. Maksymilianowi –
za opiekę nad pracą teatralną i pisarską. Wszystkim,
którzy zaszczycili go swoją obecnością na benefisie i prapremierze
oraz tym nieobecnym, którzy jednak uczestniczyli w jego życiu. Złożył
także wyrazy wdzięczności tym, którzy skierowali do niego tego wieczoru
dobre słowa i obdarzyli go ogromnymi prezentami.
„Mam pełną świadomość,
że ja tylko świadczę tutaj o dobrych polskich tradycjach, poważnych
wartościach, które tylko staram się reprezentować (…). Dziękuję
wszystkim z przeszłości i teraźniejszości, którzy nauczyli mnie
kochać Tarnów” – zakończył (dziadkowie Brauna i jego słynny
stryj Jerzy, pisarz, poeta, dramaturg, działacz polityczny mieszkali
w Tarnowie – przyp. red.).
Sztuka „Cela ojca Maksymiliana”
będzie wystawiona dziś po raz drugi o godz. 19.00. Będzie to premiera.
Dzieje się w jednym miejscu – w celi ojca Maksymiliana w Niepokalanowie,
kiedy rankiem 17 lutego 1941 roku, otrzymuje telefon z informacją,
że do klasztoru przybyli gestapowcy i domagają się widzenia. Właściwa
akcja dramatu rozgrywa się w myślach, pamięci i wyobraźni ojca Maksymiliana.
W tej rzeczywistości widzi on siebie w różnych sytuacjach, miejscach
i czasach, styka się z wieloma ludźmi, modli się, medytuje.
„Spektakl <<Cela Ojca Maksymiliana>>
jest artystyczną, próbą opowiedzenia historii człowieka, który
umierając 14 sierpnia 1941 r. w KL Auschwitz, stał się symbolem moralnego
zwycięstwa nad ideologią totalitarną. W postaci św. Maksymiliana
zachwyca niezłomność, heroizm oraz gotowość do poniesienia najwyższej
ofiary dla bliźniego. Wszystko to sprawia, że widz nie może przejść
obojętnie obok świadectwa, jakie pozostawił po sobie Ojciec Maksymilian”
– czytamy na stronach internetowych Tarnowskiego Teatru.
Autor dramatu o św. Maksymilianie
prof. dr hab. Kazimierz Braun (ur. 1936) – reżyser teatralny, specjalista
od Norwida i Różewicza, teatrolog, krytyk teatralny, prozaik, dramaturg
i tłumacz – studiował polonistykę na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza
w Poznaniu oraz reżyserię w PWST w Warszawie. Doktorat uzyskał na
Uniwersytecie Poznańskim, habilitował się na Uniwersytecie Wrocławskim,
a następnie również w warszawskiej PWST.
Jest autorem licznych publikacji
z dziedziny historii teatru, dramatów i powieści. Jego najsłynniejsze
prace naukowe to m.in. „Teatr wspólnoty” (1972), „Nowy teatr
na świecie” (1975), „Przestrzeń teatralna” (1982), „Wielka
reforma teatru w Europie” (1984) i „Krótka historia teatru amerykańskiego”
(2005).
Debiutował w teatrze Wybrzeże.
Reżyserował w teatrach Warszawy, Torunia, Łodzi, Krakowa i Lublina,
ale także w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Irlandii i Niemczech.
Prowadził Teatr im. J. Osterwy w Lublinie (1967–1974), a w Teatrze
Współczesnym we Wrocławiu był dyrektorem i kierownikiem artystycznym
(1975–1984).
Po tym, jak w 1984 roku z powodu
działalności opozycyjnej odsunięty został od kierowania teatrem
oraz prowadzenia wykładów, wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Tam
też mieszka i pracuje, reżyserując i wykładając, m.in. na New York
University w Nowym Jorku, University of California w Santa Cruz i Uniwersytecie
Stanu Nowy Jork w Buffalo.
Napisał ponad 30 książek,
wśród których są prace naukowe i powieści i powieści publikowane
po polsku, angielsku i czesku. Otrzymał szereg nagród artystycznych,
literackich i naukowych, m.in. fundacji Guggenheima, Fulbrighta i Turzańskich
oraz Fundacji Japońskiej.
jms
Redakcja.
