12 grudnia w szpitalu "Salvator Mundi" w Rzymie w wieku 100 lat zmarł o. Bazyli Heiser OFMConv, były generał zakonu (1960-1972).
O. Bazyli Heiser (na zdjęciu / fot. J. Norel OFMConv), 4 stycznia br. obchodził jubileusz 100. urodzin. "O. Bazyli dał się poznać jako człowiek kompetentny i zarazem serdeczny w relacjach międzyosobowych. Pozostaje wspaniałym przykładem pokoju, miłości do Pana i do braci, obowiązkowości w życiu wspólnotowym" – pisał generał zakonu o. Marco Tasca w rocznicę urodzin o. Bazylego.
O. Bazyli (na chrzcie św. otrzymał imię Herman) urodził się w Terre Haute (Indianapolis, USA) 4 stycznia 1909 r. Do zakonu wstąpił 12 lipca 1925 r. w Prowincji MB Wspomożycielki Wiernych. Pierwszą profesję zakonną złożył 18 lipca 1926 r.; wieczystą – 11 lutego 1930 r. w Rzymie. A święcenia kapłańskie przyjął 24 stycznia 1932 r.
Studiował w Kolegium "St. Francis" w Floyd Konobs (Indiana, USA), a następnie w seminarium "St. Anton" w Rensselaer (New York, USA). Na Papieskim Fakultecie św. Bonawentury w Rzymie 1 stycznia 1932 r. ukończył studia, zdobywając stopień doktora.
Po powrocie do USA studiował literaturę i filozofię, zdobywając dyplom Magister Artium na Uniwersytecie w Waszyngtonie (DC) i doktorat z filozofii na Uniwersytecie w Toronto. Pełnił w niej różne urzędy: profesora w Angola (Indiana) i w Carey (Ohio), prefekta i rektora studiów oraz przełożonego seminarium w Carey i w Chaska (Minnesota). Od 1951 do 1954 r. przez kilka lat był członkiem redakcji czasopisma "Franciscan Studies".
W 1954 r. został wybrany przełożonym swojej prowincji. Ponownie na ten urząd został powołany w 1957 r. Na zakończenie trzeciej kadencji, podczas Kapituły generalnej, 4 czerwca 1960 r. został wybrany generałem zakonu, 114. następcą św. Franciszka. Urząd pełnił przez dwie kadencje, 12 lat.
Uczestniczył w obradach Soboru Watykańskiego II w roli ojca soboru i odnowy legislacji dotyczącej Instytutów Życia Konsekrowanego. W czasie jego generalatu został wyniesiony na ołtarze o. Maksymilian Kolbe (w 1971 r. – red.).
Po zakończeniu urzędu generała został spowiednikiem w Bazylice św. Franciszka w Asyżu i wikariuszem kustodii. Jego pobyt w tym miejscu nie trwał długo. 21 listopada 1972 r. papież Paweł VI mianował go podsekretarzem w Kongregacji ds. Zakonów i Instytutów Świeckich. Funkcję tę pełnił przez dwanaście lat, aż do 29 grudnia 1984 r.
Przez wiele dalszych lat udzielał się jako konsultor wyżej wspomnianej Kongregacji oraz jako Przewodniczący Stowarzyszenia na rzecz klasztorów klauzurowych oraz Sekretariatu do spraw pomocy ubogim klasztorom żeńskim.
