Urodził się 30 maja 1916 r. we wsi Mierżączka, w powiecie garwolińskim, diecezja siedlecka, w rodzinie rolniczej z rodziców Jana i Karoliny z domu Rusak, otrzymując na Chrzcie Świętym imię Stefan. Ukończył siedem klas szkoły powszechnej, uczęszczając kolejno do szkół w Mierżącce (1923/1924), w Reducinie (1924/1925) oraz w Górznie (1925-1931). W przedstawionym przed przyjęciem do Zakonu życiorysie z dnia 5 lipca 1932 roku szesnastoletni wówczas Stefan Trzpil wyznał, że po ukończeniu szkoły powszechnej miał zamiar „pisać podanie do Małego Seminarium Misyjnego”. Pozostał jednak jeszcze przez jeden rok w domu, pomagając ojcu na roli. Odczuwając głęboką chęć oddania się Bogu w zakonie, w tymże samym życiorysie stwierdzał: „Modliłem się do Matki Najświętszej, żeby mi wyjednała łaskę szczerej chęci wstąpienia do zakonu. Cieszę się, że będę mógł co dzień przystępować do Komunii Świętej i nie potrzebuję się lękać śmierci, jeśli Pan Bóg zechce, żebym wstąpił do służby Maryi”.
Przyjęty do klasztoru w Niepokalanowie przez ówczesnego gwardiana ojca Floriana Koziurę młody Stefan Trzpil przekroczył furtę klasztorną na początku sierpnia 1932 r., by zasmakować we franciszkańskim ubóstwie i zakonnym posłuszeństwie i całkowitym zaparciu samego siebie… szczerze przy pomocy Bożej i pod opieką Niepokalanej zdobyć to i w serce swe wprowadzić i życie do takich właśnie ideałów nagiąć…, by tu wśród krzyżów i prawie ustawicznej pracy – głębokie szczęście, jakiego świat nie da, bo go sam nie posiada! (Według Ulotki informacyjnej dla kandydata do Klasztoru Niepokalanów z 1932 roku).
Aspiranturę w klasztorze Niepokalanów rozpoczął dnia 9 sierpnia, a następnie postulat od 8 grudnia 1932 roku pod kierunkiem ojca Floriana Koziury. Formację nowicjacką brat Edmund Maria rozpoczął 14 sierpnia 1933 roku pod kierunkiem magistra, ojca Jerzego Wierdaka. Pierwsze śluby zakonne złożył na ręce gwardiana Niepokalanowa o. Floriana Koziury dnia 15 sierpnia 1934 roku. Po upływie trzech lat probacji czasowej dnia 8 września 1937 roku złożył profesję uroczystą na ręce świętego Maksymiliana Marii Kolbego.
W myśl założeń klasztoru Niepokalanów brat Edmund Maria doskonalił swoje umiejętności praktyczne, dlatego też w dniach od 24 marca do 25 czerwca 1955 roku w Sochaczewie w Zakładzie Doskonalenia Rzemiosła odbywał trzymiesięczny kurs przysposabiający go do specjalizacji „ślusarstwo i naprawa maszyn”, uzyskując dyplom czeladnika.
W klasztorze Niepokalanów brat Edmund Maria pełnił kolejno powierzane mu przez przełożonych obowiązki:
– adresowego (od 10.08.1932 r.),
– sekretarza wysyłki kolejowej (od 01.02.1936 r.),
– ekspedytor wydawnictwa oraz administracja propagandowa i kolportaż (od 26.04.1937 r.).
Czas II Wojny Światowej spędza poza klasztorem wcielony do przymusowej pracy w III Rzeszy.
Po powrocie do Niepokalanowa w 1945 r. pracował w dziale adresowym, a następnie:
Po powrocie do Niepokalanowa w 1945 r. pracował w dziale adresowym, a następnie:
– w administracji (od 22.08.1946 r.),
– przy budowie kościoła oraz w dziale mechanicznym (od 12.07.1950), pełniąc funkcję kierownika działu mechanicznego od 1958 roku.
Od roku 1990 pracował dla rozszerzenia czci Niepokalanej, wyrabiając medaliki w dziale mechanicznym, zaś od roku 2008 przebywał w infirmerii klasztornej.
Z okazji złotego jubileuszu życia zakonnego, obchodzonego dnia 15 sierpnia 1984 roku, w bezpośredniej bliskości sławy świętości Ojca Maksymiliana, otrzymał życzenia ówczesnego prowincjała o. Mariusza Paczóskiego, w których zostały zacytowane słowa świętego Maksymiliana: „… niech Niepokalana trzyma Cię coraz bliżej swego Niepokalanego Serca”.
Z okazji złotego jubileuszu życia zakonnego, obchodzonego dnia 15 sierpnia 1984 roku, w bezpośredniej bliskości sławy świętości Ojca Maksymiliana, otrzymał życzenia ówczesnego prowincjała o. Mariusza Paczóskiego, w których zostały zacytowane słowa świętego Maksymiliana: „… niech Niepokalana trzyma Cię coraz bliżej swego Niepokalanego Serca”.
Za zmarłego Brata Edmunda Marię Stefana Trzpila zanosimy do Boga ufne modlitwy, aby za wstawiennictwem Niepokalanej Dziewicy Maryi, Świętego Ojca Franciszka i Wszystkich Świętych otrzymał nagrodę życia wiecznego, do którego dążył przez całe swoje życie ziemskie poprzez pracę i modlitwę w klasztorze Niepokalanów.
Pogrzeb Ś.P. Brata Edmunda Marię Stefana Trzpila odbył się dnia 1 października 2010 roku o godz. 10.45 w Niepokalanowie. Kondukt żałobny z kaplicy św. Maksymiliana do bazyliki poprowadził o. Stanisław Maria Piętka, gwardian Niepokalanowa. Mszy św. przewodniczył o. Mirosław Bartos, prowincjał. Okolicznościową homilię wygłosił o. Eugeniusz Wiraszka z Niepokalanowa. Kondukt żałobny na cmentarz klasztorny poprowadził i przewodniczył modlitwom przy grobie wikariusz prowincji o. Wiesław Pyzio.
o.Zbigniew Kopeć OFMConv – sekretarz prowincji