Home WiadomościArchiwum Pożegnania: o. Albert Czesław Szczesiul

Pożegnania: o. Albert Czesław Szczesiul

Redakcja
0000101208a.png Dnia 3 grudnia 2010 roku w Łodzi-Łagiewnikach w wieku 79 lat zmarł Ojciec Albert Czesław Szczesiul, profes wieczysty i kapłan Prowincji Matki Bożej Niepokalanej w Polsce Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych, jubilat w Zakonie, przeżywszy 58 lat w Zakonie i 51 lat w kapłaństwie.

Urodził się 12 kwietnia 1931 r. we wsi Gliniszcze Wielkie, w województwie podlaskim, w powiecie sokólskim, w gminie Sokółka, archidiecezja białostocka (ówczesna diecezja wileńska), w głęboko religijnej rodzinie rolniczej jako pierwszy z czwórki dzieci Albina i Anny z domu Acewicz, otrzymując imię Czesław. Miał jednego brata i dwie siostry. Sakrament Chrztu Świętego otrzymał w Parafii Przemienienia Pańskiego w Sokolanach. Naukę w szkole powszechnej rozpoczął w roku 1938. Wybuch drugiej wojny światowej spowodował nie tylko przerwanie pobierania nauki, ale także zapoczątkował w życiu małego chłopca Czesława czas szczególnych doświadczeń. Zaraz po wkroczeniu armii bolszewickiej na teren Polski jego ojciec został aresztowany dnia 17 października 1939 r., zaś po wywiezieniu go w 1940 r. ślad po nim zaginął. Czesław wraz z mamą, rodzeństwem i dziadkami w kwietniu 1940 r. w ramach represji został wywieziony  i osadzony w obozie pracy na stepach Kazachstanu, gdzie przyszło mu zmagać się z nieludzkimi warunkami egzystencji, dotkliwymi chorobami oraz śmiercią bliskich mu osób. Po sześciu latach tułaczki, dokładnie 16 czerwca 1946 r. wraz z mamą i rodzeństwem Czesław powrócił do rodzinnego domu.

Po krótkim przygotowaniu katechizmowym przystąpił do I Komunii Świętej, a następnie, mieszkając u swego wuja, uczęszczał do szkoły powszechnej w Sidrze koło Dąbrowy Białostockiej. Po ukończeniu siódmej klasy szkoły powszechnej w 1949 r., po przeczytaniu ogłoszenia w „Rycerzu Niepokalanej”, wstąpił do Małego Seminarium w Niepokalanowie.

Po ukończeniu dziewiątej klasy dnia 30 sierpnia 1951 r., otrzymując imię zakonne Albert, rozpoczął nowicjat w Łodzi-Łagiewnikach pod kierunkiem magistra o. Augusta Rosińskiego.

W podaniu o dopuszczenie go do nowicjatu pisał: „Mam powołanie do stanu kapłańskiego. Chcę się poświęcić Bogu i służyć Mu przez Niepokalaną w Zakonie OO. Franciszkanów, w posłuszeństwie, czystości i świętym ubóstwie” . Magister nowicjatu w okresowych relacjach przedstawiał brata Alberta jako nowicjusza o dobrych uzdolnieniach intelektualnych, dobrego charakteru, gorliwego i okazującego wiele dobrej woli. Pierwszą profesję zakonną złożył dnia 31 sierpnia 1952 r. w Łodzi-Łagiewnik.
 
W latach 1952-1954 kontynuował naukę w Małym Seminarium w Niepokalanowie, gdzie na zakończenie klasy XI zdał tzw. „maturę wewnętrzną”. Maturę państwową zdał w Łodzi dnia 8 grudnia 1957 r. Od roku 1954 do 1956 studiował filozofię w Łodzi-Łagiewnikach. Studia teologiczne odbywał w Metropolitalnym Seminarium Duchownym św. Jana Chrzciciela w Warszawie w latach 1956-1959.  Profesję wieczystą złożył dnia 4 października 1956 r. w Warszawie. Święcenia kapłańskie przyjął dnia 2 sierpnia 1959 r. w katedrze warszawskiej z rąk Sługi Bożego ks. kard. Stefana Wyszyńskiego, Prymasa Polski. W tym samym roku rozpoczął studia psychologii na Wydziale Filozoficznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, pełniąc także obowiązek przełożonego ojców studiujących na KUL-u (od 25 września 1961 r.). Egzamin magisterski złożył 25 września 1962 r.
 
W latach 1962-1964 pracował jako prefekt-katecheta w Koszalinie. W okresie od października 1964 do 1967 podjął na KUL-u studia doktoranckie ze specjalizacją psychologii osobowości. Przez trzy wakacyjne miesiące 1967 roku o. Albert należał „de familia” do klasztoru w Poznaniu. W latach 1967-1970 pełnił obowiązki ojca duchownego kleryków oraz wykładowcy liturgiki w Wyższym Seminarium Duchownym w Łodzi-Łagiewnikach. Od 2 lutego 1970 do 20 czerwca 1971 pełnił obowiązki gwardiana w klasztorze w Poznaniu. Od 1 lipca 1971 do 6 czerwca 1977 spełniał obowiązek gwardiana w Łodzi-Łagiewnikach. W okresie od 1 lipca 1977 do 20 czerwca 1980 był wikariuszem parafii i katechetą w Koszalinie.

Od 28 czerwca 1980 do 23 czerwca 1986 pełnił obowiązki gwardiana i proboszcza parafii Matki Bożej Anielskiej w Łodzi przy ul. Rzgowskiej. W okresie od 20 lipca 1986 do 26 czerwca 1989 pełnił obowiązki ojca duchownego i wykładowcy psychologii w WSD w Łodzi-Łagiewnikach. Podczas Kapituły Prowincjalnej Zwyczajnej w 1989 r. o. Albertowi powierzono urzędy Asystenta, Wikariusza i Sekretarza Prowincji oraz obowiązek Asystenta Prowincjalnego Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. Urząd Wikariusza Prowincji pełnił przez pięć miesięcy do 5 grudnia 1989 r., zaś pozostałe urzędy do końca kadencji urzędowania, czyli do 2 maja 1992 r. W latach 1992-1994 przebywał w klasztorze w Łodzi przy ul. Kreciej 37, pełniąc także obowiązki wykładowcy psychologii oraz z zakresu Franciszkańskiego Zakonu Świeckich w WSD w Łodzi-Łagiewnikach. Kapituła Prowincjalna w 1992 r. ponownie powierzyła o. Albertowi na czas kadencji obowiązek Asystenta Prowincjalnego Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. W roku 1994 na mocy obediencji zakonnej o. Albert został przeniesiony do WSD w Łodzi-Łagiewnikach, gdzie powierzono mu obowiązki wykładowcy oraz sekretarza studiów, który pełnił do czerwca 2000 r. W 1996 r. Kapituła Prowincjalna ponownie powierzyła o. Albertowi obowiązek Asystenta Prowincjalnego Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. Powierzono mu także obowiązek asystenta duchowego Regionu Łódzkiego Franciszkańskiego Zakonu Świeckich oraz powołano do Komisji Prowincjalnej ds. Apostolstwa. W 1997 r. otrzymał nominację na spowiednika nowicjuszy w Smardzewicach, dokąd dojeżdżał z Łodzi co dwa tygodnie.

Od września 2000 r. o. Albert pełnił obowiązek spowiednika kleryków w WSD w Łodzi-Łagiewnikach oraz braci postulantów w domu formacyjnym w Łodzi przy ul. Kreciej. W roku 2000 oraz 2004 powierzono mu po raz kolejny obowiązek wykładowcy psychologii, zaś obowiązek spowiednika kleryków w WSD w Łodzi-Łagiewnikach spełniał do końca swoich dni.

Ze względu na występujące w organizmie zmiany nowotworowe w maju bieżącego roku przeszedł poważną operację chirurgiczną, zaś w ostatnich tygodniach nastąpiły przerzuty powodujące bolesne dolegliwości.

O. Albert w roku 2001 obchodził złoty jubileusz życia zakonnego, zaś w roku 2010 także złoty jubileusz kapłaństwa, który przeżywał we wspólnocie z wielką wdzięcznością Bogu za udział w kapłaństwie Jezusa Chrystusa.

O. Alberta Czesława Szczesiula zapamiętamy jako człowieka otwartego, umiejącego wczuć się w drugiego człowieka i intuicyjnie go zrozumieć, jako zakonnika i kapłana braterskiego, gorliwego i niezwykle dyspozycyjnego. Ufamy, że jak poświęcił na zawsze swoje życie Bogu, tak też zostanie przez Niego przyjęty do krainy życia wiecznego.

Pogrzeb Ś.P. Ojca Alberta Czesława Szczesiula odbył się dnia 6 grudnia 2010 roku o godz. 12.00 w Sanktuarium Św. Antoniego z Padwy w Łodzi-Łagiewnikach. Mszy św. przewodniczył J.E. Ks. Bp Ireneusz Pękalski z Łodzi, zaś okolicznościową homilię wygłosił J.E. O. Bp Błażej Marian Kryszyłowicz ze Szczecina, który też poprowadził kondukt żałobny na łagiewnicki cmentarz oraz przewodniczył modlitwom przy grobie.

 
Za: o. Zbigniew Kopeć, sekretarz prowincji
SERWIS INFORMACYJNY KONFERENCJI WYŻSZYCH PRZEŁOŻONYCH ZAKONÓW MĘSKICH W POLSCE

Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie. Zgoda