a zwłaszcza Współbraci należących do polskich Prowincji
Chrystusa Króla i Zwiastowania Pańskiego,
oraz Wspólnoty SAC we Wrzosowie
z smutkiem przekazujemy wiadomość,
że w dniu 8 kwietnia 2011 roku, przeżywszy lat 78,
odszedł do chwały Pana nasz drogi Współbrat,
KS. JAN JĘDRASZEK SAC (senior)
Niech Bóg, obdarzając Go życiem wiecznym,
wynagrodzi mu całe dobro czynione dla Jego chwały
oraz wszelkie trudy wędrówki drogami życia doczesnego!
Śp. ks. Jan Jędraszek SAC (senior) urodził się 23 czerwca 1932 r. w Łaziskach (ówczesny powiat iłżecki). Dzień później, 24 czerwca 1932 r., został przedstawiony przez rodziców, Józefa i Józefę z d. Główka, do sakramentu chrztu św. w parafii Wielgie (diec. sandomierska). Sakramentu bierzmowania przyjął w dniu 28 sierpnia 1947 r. przez posługę ks. bp. Franciszka Jopa, wówczas biskupa pomocniczego diec. sandomierskiej.
W sierpniu 1953 r., rozpoczął nowicjat w Ząbkowicach Śl. Strój Stowarzyszenia przyjął 8 września 1953 r. Dwa lata później, 8 września 1955 r., ks. Jan złożył pierwszą konsekrację na ręce ks. prowincjała Stanisława Czapli. Zaś słowa konsekracji wiecznej, którą przyjął ks. Wojciech Turowski SAC, wypowiedział w Ołtarzewie 8 września 1957 r.
Studia z filozofii (1954-1956) i teologii (1956-1960) odbył w pallotyńskim Seminarium Duchownym w Ołtarzewie. W późniejszym czasie miał jeszcze okazję pogłębić je, specjalizując się w zakresie socjologii religii i uzyskując w 1971 r. stopień magistra teologii na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie.
Tonsurę i subdiakonat, ks. Jan Jędraszek przyjął na etapie formacji seminaryjnej odpowiednio w grudniu 1956 r. i listopadzie 1959 r. przez posługę pasterską ks. bp. Zygmunta Choromańskiego. On też udzielił mu najpierw święceń diakonatu – 22 stycznia 1960 r. i jeszcze w tym samym roku święceń prezbiteratu – 11 czerwca.
Tuż po święceniach, w 1961 r., ks. Jan podjął pracę duszpasterską w Chełmnie. W 1963 r. został skierowany do Wałbrzycha, zaś w 1965, jako wikariusz, do Ożarowa Maz.
W tym czasie ks. Jan żył intensywnie pragnieniem poświęcenia się pracy misyjnej, zgłaszając nawet swoją gotowość do podjęcia pracy w duszpasterstwie polonijnym w Urugwaju. Ostatecznie jednak wyjechał do Francji i w latach 1968-1971 duszpasterzował w ramach Regii francuskiej w środowisku polonijnym.
Po powrocie z Francji, został skierowany jako wikariusz do pracy w Szczytnie, a następnie – od sierpnia 1972 r. – jako duszpasterz w Czarnej, przygotowując się jednocześnie upragnionego wyjazdu misyjnego do Brazylii, który nastąpił 31 marca 1973 r. Tym samym ks. Jan znalazł się wśród pionierów powojennej historii misyjnej polskich pallotynów.
Czas przepracowany w Brazylii, w klimacie tropikalnym, odbił się jednak negatywnie na zdrowiu ks. Jana, wpływając na decyzję o powrocie do Polski.
Po powrocie do kraju, w sierpniu 1979 r. został skierowany do Rynu na wikariusza, a rok później, w 1980 r., objął obowiązki proboszcza w Bóbrce k. Soliny.
Po 4 latach pracy parafialnej w Bóbrce, ks. Jan Jędraszek, dekretem z 29 sierpnia 1984 r., został skierowany do duszpasterstwa współpracowników w prężnie rozwijającym się centrum kultu Miłosierdzia Bożego w Częstochowie, gdzie przebywał aż do 1992 r., pełniąc m. in. urząd pierwszego radcy wspólnoty miejscowej (nominacja z 1986 r.). 22 kwietnia 1987 r., został kierownikiem „Instytutu Maryjnego", którego działalność polegała m.in. na trosce o funkcjonowanie centrów sprzedaży dewocjonaliów i książek. Oficjalnie, z funkcji tej został zwolniony dopiero 4 września 1999 r.
Dekret o przekształceniu Prowincji Chrystusa Króla i powołaniu nowej prowincji z siedzibą w Poznaniu zastał ks. Jana Jędraszka w Chełmnie, do którego ponownie został skierowany 25 sierpnia 1992 r. w charakterze duszpasterza współpracowników. Tym samym, w 1993 r., ks. Jan stał się członkiem poznańskiej Prowincji Zwiastowania Pańskiego Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego. 29 września 1994 r., decyzją przełożonych nowej pallotyńskiej prowincji został zamianowany kapelanem Wspólnoty nowicjackiej Sióstr Misjonarek Świętej Rodziny w Chełmnie.
Pogarszający się w tym okresie stan zdrowia oraz chęć powrotu bliżej rodzinnych stron, skłoniły ks. Jana do wystąpienia w 2000 r. z prośbą o przyznanie mu „roku sabatycznego" z zamieszkaniem we Wspólnocie we Wrzosowie, do czego przełożeni odnieśli się przychylnie w czerwcu 2001 r. W tym samym czasie ks. Jan Jędraszek wyraził również pragnienie powrotu do macierzystej Prowincji Chrystusa Króla, co zgodnie z dekretem Przełożonego Generalnego dokonało się z dniem 24 sierpnia 2002 r.
Od listopada 2002 do 2005 r., ks. Jan Jędraszek podjął jeszcze wysiłek pracy duszpasterskiej we Wspólnocie w Radomiu, jednak wątły stan zdrowia nie pozwalał mu w pełni angażować się w zajęcia duszpasterskie. Stąd 22 sierpnia 2005 r., został ponownie skierowany do Wrzosowa w charakterze duszpasterza-emeryta.
Nasz Współbrat, ks. Jan Jędraszek (senior) zmarł w dniu 8 kwietnia 2011 r., przeżywszy niemal 79 lat, z czego w Stowarzyszeniu – 53 lata i w kapłaństwie – 51.
Za: www.pallotyni.pl