Płyta, na której znajdzie się 17 utworów jest zapisem koncertu, który odbył się 15 sierpnia 2009 roku, w Kalwarii Zebrzydowskiej, dla uczczenia wielu ważnych rocznic.
Rocznicami tymi są:
- 800-lecie istnienia Zakonu Franciszkańskiego
- 400-lecie konsekracji kalwaryjskiej świątyni
- 30-lecie I pielgrzymki Jana Pawła II do sanktuarium kalwaryjskiego i podniesienia kościoła do godności Bazyliki Mniejszej.
- 10-lecie wpisu sanktuarium na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO
Prapremiera monumentalnego dzieła, była artystycznym hołdem dla niezwykłego sanktuarium jakim jest „Polska Jerozolima” oraz muzycznym dziękczynieniem za święte życie Ojca Świętego Jana Pawła II, który szczególnie umiłował sanktuarium kalwaryjskie.
To w nim wypowiedział pamiętne słowa:
Wszystkich też, którzy tutaj przybywać będą, proszę, by modlili się za jednego z kalwaryjskich pielgrzymów, którego Chrystus wezwał tymi samymi słowami co Szymona Piotra. Wezwał go poniekąd z tych wzgórz i powiedział: „Paś baranki moje, paś owce moje” (por. J 21, 15-16).
I o to proszę, proszę, abyście się za mnie tu modlili, za życia mojego i po śmierci. (Kalwaria Z., 7 VI 1979).
Charakterystyka Oratorium
Oratorium Kalwaryjskie w formie poetyckiej opowiada o trzech „Niezwykłych Osobach”, które Bóg na przestrzeni wieków zsyłał na świat. Główną Postacią Oratorium jest Jezus Chrystus, któremu twórcy poświęcili pierwszą część utworu. Dwie następne części dedykowane są wiernym naśladowcom Chrystusa: św. Franciszkowi z Asyżu i Janowi Pawłowi II, którzy krocząc śladami Mistrza, swoim życiem i nauczaniem dokonali swoistej „rewolucji”, przyczyniając się przede wszystkim do duchowej przemiany świata. Wierzyli Oni, że miłością naprawią świat, że dobrem pokonają zło, że swoim cierpieniem zdejmą z naszych ramion ból, że modlitwą wybłagają przebaczenie dla ludzkości. Potrafili oni cieszyć się, śmiać i radować światem i ludźmi.
Jezus Chrystus z bezgranicznej miłości do ludzi oddał swoje życie za nasze życie wieczne. Przesłanie odpłacania dobrem za zło i miłowania nieprzyjaciół zrewolucjonizowało wszystko to, co było przed Nim.
Około tysiąca lat później świat ujrzał „drugiego Chrystusa” w osobie św. Franciszka z Asyżu, którego całe życie było przepojone Zbawicielem. W dowód najwyższej przyjaźni i miłości Jezus wycisnął na jego ciele stygmaty swych najświętszych ran. Idąc Chrystusową drogą pokorny i ubogi Franciszek, dokonał „rewolucji”, która odmieniła Kościół i świat.
I wreszcie na przełomie drugiego i trzeciego tysiąclecia Bóg dał ludzkości Jana Pawła II, który dokonał kolejnego „przewrotu” otwierając ramiona Kościoła w kierunku wszystkich ludzi, kultur i religii. Zawsze pamiętał o Miłości swego życia – Maryi, Matce Zbawiciela, której zawierzył całe swoje życie mówiąc w sanktuarium kalwaryjskim:
Tobie oddaję wszystkie owoce mego życia i posługi; Tobie zawierzam losy Kościoła; Tobie polecam mój naród; Tobie ufam i Tobie raz jeszcze wyznaję: Totus Tuus, Maria! Totus Tuus. (Kalwaria Z. 19 VIII 2002).
Oddając do rąk miłośników pięknej muzyki dwupłytowy album pt. Oratorium kalwaryjskie, żywię nadzieję, iż zostanie on przyjęty, jako zaproszenie do nawiedzenia kalwaryjskich „Dróżek”, przyczyni się do lepszego poznania miejsca, które tak bardzo umiłował Jan Paweł II oraz zachęci do zgłębiania wielkiej tajemnicy wiary, jaką Kalwaria kryje w sobie.
Damian Muskus ofm, kustosz sanktuarium
Więcej: www.kalwaria.eu.