443
Siostry Klaryski przeżyły ważny moment braterstwa, jakim było Nadzwyczajne Zgromadzenie Federacji Sióstr Klarysek we Włoszech, które odbyło się w Asyżu w dniach 24-31 października 2010 r., w połowie aktualnej kadencji.
Pod przewodnictwem Przewodniczącej Federacji s. Patrizi Nocitra w spotkaniu wzięły udział 32 siostry pochodzące z 24 klasztorów. Obecny był również delegat generalny ds. II Zakonu o. Edoardo Brentari. Każde z nich naświetliło sytuację klariańską z własnego punktu widzenia.
Siostry Klaryski przeżyły ważny moment braterstwa, jakim było Nadzwyczajne Zgromadzenie Federacji Sióstr Klarysek we Włoszech, które odbyło się w Asyżu w dniach 24-31 października 2010 r., w połowie aktualnej kadencji.Pod przewodnictwem Przewodniczącej Federacji s. Patrizi Nocitra w spotkaniu wzięły udział 32 siostry pochodzące z 24 klasztorów. Obecny był również delegat generalny ds. II Zakonu o. Edoardo Brentari. Każde z nich naświetliło sytuację klariańską z własnego punktu widzenia.
Wielokrotnie zabierał głos Minister generalny o. Marco Tasca dając cenny wkład poprzez swoje sugestie, które dotyczyły przede wszystkim kwestii wspólnoty pomiędzy klasztorami zachęcając do rocznych spotkań lub wspólnie przeżywanych rekolekcji; jego wystąpienia zostały ciepło przyjęte przez zgromadzonych.
Przedstawiane referaty dotyczące różnych problematyk pobudziły do intensywnej dyskusji i wymiany poglądów dotyczącej przyszłości; cenny wkład w tym względzie mieli: o. Giancarlo Corsini, s. Samuela Rigon i Marina Stremfely – wszyscy docenieni przez słuchaczy.
Przedstawiane referaty dotyczące różnych problematyk pobudziły do intensywnej dyskusji i wymiany poglądów dotyczącej przyszłości; cenny wkład w tym względzie mieli: o. Giancarlo Corsini, s. Samuela Rigon i Marina Stremfely – wszyscy docenieni przez słuchaczy.
Cechą dominującą, która w pewien sposób stanowiła rodzaj tła Zgromadzenia, była braterskość oparta na pokoju i zaufaniu oraz chęci lepszego propagowania Federacji wśród klasztorów klauzurowych we wzajemnym poszanowaniu, w poczuciu przynależności do jednej i tej samej rodziny zakonnej, jak tego pragnęła św. Klara.
Wydaje się rzeczą zbędną podkreślać, że środowisko asyskie, w którym zrodziło się życie klariańskie, pobudza do refleksji i poszukiwania wzajemnej pomocy.
Wydaje się rzeczą zbędną podkreślać, że środowisko asyskie, w którym zrodziło się życie klariańskie, pobudza do refleksji i poszukiwania wzajemnej pomocy.
o. Edoardo Brentari, delegat generale ds. II Zakonu
