Wielu z nas być może nie ma pojęcia co stało się 10 lat temu w Nowym Jorku podczas 55 sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ. A szkoda, bo przyjęta tam Deklaracja mogła i chyba wciąż może stać się przełomem dla naszego świata, szczególnie jego biedniejszej części. No właśnie – nic o tym nie wiemy, bo należymy do bogatej części naszego globu. Reszta nas nie obchodzi! A może warto wiedzieć jak wygląda sytuacja świata, w końcu to nasz wspólny świat!!!
Przełom tysiącleci stał się dla 189 członków Organizacji Narodów Zjednoczonych okazją do podkreślenia i potwierdzenia roli ONZ w kształtowaniu dzisiejszego świata. Już w 1998 roku zdecydowano uczynić 55 sesję Zgromadzenia Ogólnego (rezolucja 53/202) wydarzeniem szczególnym nazwanym Zgromadzeniem Milenijnym Narodów Zjednoczonych. 5 września 2000 roku rozpoczęło obrady największe jak dotąd zgromadzenie przywódców państw i szefów rządów. Głównym celem debaty były, nakreślone w Raporcie Milenijnym Sekretarza Generalnego, wyzwania pojawiające się u progu XXI wieku. Szczyt Milenijny, do którego doszło w dniach 6-8 września 2000 roku, stanowił kulminacyjne wydarzenie Zgromadzenia Milenijnego. Zgromadzeni na nim przywódcy państw i szefowie rządów mieli na celu ponowne określenie roli Organizacji Narodów Zjednoczonych we współczesnym świecie. Efektem tych obrad była Deklaracja Milenijna Narodów Zjednoczonych, w której określone zostały także Milenijne Cele Rozwoju – zobowiązania, które ludzkość powinna wypełnić aby móc w skuteczny sposób stawić czoła wyzwaniom XXI wieku.
Osiem kroków
Osiem Milenijnych Celów stanowi zobowiązanie społeczności międzynarodowej do redukcji ubóstwa i głodu, zapewnienia równego statusu kobiet i mężczyzn, poprawy stanu zdrowia, poprawy stanu edukacji, walki z AIDS, ochrony środowiska naturalnego a także zbudowania globalnego partnerstwa między narodami na rzecz rozwoju. Został również jasno określony termin realizacji Celów, przewidziany na 2015 rok. Pozostało zatem tylko pięć lat do 2015 r., kiedy to mają być osiągnięte Milenijne Cele Rozwoju (Millennium Development Goals – MDGs). Stąd w dniach 20-22 września 2010 r. światowi przywódcy spotkają się w Nowym Jorku, by omówić metody przyśpieszenia postępu w zakresie zwalczania ubóstwa. "Nie możemy zawieść miliardów istot ludzkich, które z ufnością spoglądają na społeczność międzynarodową mając nadzieję na spełnienie obietnic zawartych w Deklaracji Milenijnej dążących do budowy lepszego świata. Spotkajmy się we wrześniu, by dotrzymać obietnicy" stwierdza Ban Ki-moon w swoim raporcie "Dotrzymać obietnicy" ("Keeping the Promise") opublikowanym w marcu 2010 r." Szczyt, który oficjalnie nazywany jest Spotkaniem Plenarnym ONZ na Wysokim Szczeblu, zgromadzi przywódców światowych, by dokonać przeglądu dziedzin, w których nastąpił postęp i tych, które wymagają intensyfikacji działań. Oczekuje się, że organizacje społeczeństwa obywatelskiego, fundacje i biznes również ogłoszą nowe inicjatywy. Podczas Szczytu Milenijnego we wrześniu 2000 r. świat podjął wspólny wysiłek, by w ciągu piętnastu lat zwalczyć ubóstwo, głód i choroby. Co prawda, niektóre państwa osiągnęły znaczący postęp w redukcji ubóstwa, zwiększeniu dostępu do edukacji, poprawie opieki zdrowotnej nad dziećmi, zwiększeniu dostępności do pitnej wody oraz w zwalczaniu malarii, gruźlicy i AIDS, jednakże postęp był nierównomierny. Bez dodatkowych wysiłków istnieje duże prawdopodobieństwo, że w wielu krajach Milenijne Cele Rozwoju nie zostaną osiągnięte.
Dlaczego my?
Ktoś, po przeczytaniu powyższych informacji, mógłby się zapytać – dlaczego coś takiego na oficjalnej stronie misyjnego zgromadzenia Kombonianów. Odpowiedź jest prosta. Jako misjonarze najczęściej pracujemy właśnie w tej biedniejszej części świata i spotykamy się na co dzień z biedą i niesprawiedliwością. Nasza praca ewangelizacyjna nie ogranicza się jednak tylko i wyłącznie do „spraw duchowych". Dlatego jako misjonarze pracujemy też na rzecz sprawiedliwości i pokoju, promując godność człowieka i jego integralny rozwój. Chcemy zatem zaprosić każdego i każdą z was, po pierwsze do głębszego poznania sytuacji świata i ONZ’owskich Celów (poniżej), ale także do zaangażowania się, każdy na swój sposób, w zmianę naszego świata.
o. Maciek Zieliński mccj
CEL 1: Wyeliminowanie skrajnego ubóstwa i głodu poprzez zmniejszenie o połowę liczby ludzi, których dochód nie przekracza 1 dolara dziennie
CEL 2: Zapewnienie powszechnego nauczania na poziomie podstawowym poprzez zapewnienie wszystkim chłopcom i dziewczętom możliwości ukończenia pełnego cyklu nauki na poziomie podstawowym.
CEL 3: Promocja równości płci i awans społeczny kobiet poprzez wyeliminowanie nierównego dostępu płci do pierwszego i drugiego szczebla edukacyjnego do 2005 roku, a na wyższych szczeblach do 2015 roku
CEL4: Ograniczenie umieralności dzieci poprzez zmniejszenie o 2/3 wskaźnika umieralności dzieci w wieku do 5 lat
CEL 5: Poprawa opieki zdrowotnej nad matkami poprzez zmniejszenie o ¾ wskaźnika umieralności matek
CEL 6: Ograniczenie rozprzestrzeniania się HIV/AIDS, malarii i innych chorób poprzez powstrzymanie rozprzestrzeniania się HIV/AIDS i ograniczenie nowych zakażeń, powstrzymanie rozprzestrzeniania się malarii i innych groźnych chorób oraz ograniczenie nowych zachorowań
CEL 7: Stosowanie zrównoważonych metod gospodarowania zasobami naturalnymi poprzez uwzględnienie zasad zrównoważonego rozwoju w krajowych strategiach i programach, stosowanie metod hamujących zubożenie środowiska naturalnego. Zmniejszenie o połowę liczby ludzi pozbawionych stałego dostępu do czystej wody pitnej. Do 2020 roku osiągnięcie znacznej poprawy warunków życia przynajmniej 100 milionów mieszkańców slumsów.
CEL 8: Stworzenie globalnego partnerskiego porozumienia na rzecz rozwoju poprzez wypracowanie dostępnego dla wszystkich, opartego na jasnych przepisach, przewidywalnego i nikogo nie dyskryminującego systemu handlowo – finansowego, zobowiązanie uczestników systemu do podejmowania działalności promującej dobre praktyki rządzenia, rozwój i ograniczanie ubóstwa, uwzględnienie szczególnych potrzeb państw najsłabiej rozwiniętych, wyspiarskich i śródlądowych (zwłaszcza zwiększenie dostępu do rynków krajów rozwiniętych, redukcję długów, zwiększenie pomocy rozwojowej), wypracowanie strategii na rzecz zapewnienia pracy młodemu pokoleniu, zwiększenie dostępu do leków dla krajów rozwijających się oraz umożliwienie im korzystania z dobrodziejstw nowoczesnej technologii.
