860
W 1958 r. obejmuje urząd przełożonego i ekonoma w nowo otwartym domu salwatorianów w Kinnelon w diecezji Paterson, będącego drugim domem salwatorianów na terenie Stanów Zjednoczonych. W grudniu 1963 r. zostaje wybrany przełożonym wspólnoty w Gary. Jako superior podejmuje starania o lepsze funkcjonowanie kaplicy fatimskiej, zwłaszcza o zadaszenia miejsc dla wiernych, których frekwencja ciągle wzrasta. Ostatecznym efektem tych starań będzie piękna sala milenijna dla uczczenia 1000-lecia Chrztu Polski. Innym zrealizowanym projektem ks. Czesława jest ukończony w 1966 r. Dom Pielgrzyma.
W 1964 r. salwatorianie opuścili Kinnelon i przenieśli się do nowego domu w Veronie, a ks. Czesław pełnił tam urząd przełożonego przez sześć lat (1970-1976). Niedługo potem został przeniesiony do Gary, gdzie podejmował różne prace na miejscu oraz wyjazdowe, zarówno w parafiach polonijnych jak i amerykańskich. W 1969 r. brał udział w XI kapitule generalnej salwatorianów, odbywającej się w Rocca di Papa we Włoszech.
Pod koniec 1987 r. ks. Gołąbek wrócił do Polski. Z dniem 9 listopada ks. prowincjał przydzielił go do wspólnoty zakonnej w Mikołowie. Przez wiele lat włączał się w posługi duszpasterskie prowadzone przez miejscowych salwatorianów. Latem 1990 r. ks. Gołąbek, choć chory, odwiedził jeszcze raz Stany Zjednoczone. Ze względu na wiek i ciągle pogarszający się stan zdrowia, od dnia 31 marca 2010 r. przebywał w Zakładzie Opiekuńczo-Leczniczym pw. św. Jadwigi, prowadzonym przez Kongregację Sióstr Miłosierdzia Św. Karola Boromeusza w Trzebnicy. Tam też, 1 kwietnia 2011 r., jego długie i pracowite życie dobiegło kresu. Pogrzeb śp. ks. Czesława Gołąbka odbędzie się 5 kwietnia w Mikołowie na Śląsku. Zostanie pochowany w miejscowym grobowcu zakonnym.
In misericordia tua, Domine,
dona ei requiem aeternam
Dnia 1 kwietnia 2011 r. zmarł w Trzebnicy nestor polskich salwatorianów, ks. Czesław Gołąbek. Miał 93 lata. Ks. Gołąbek urodził się 14 marca 1918 r. w Orzegowie k. Świętochłowic na Śląsku, w rodzinie górniczej, jako syn Franciszka i Marii zd. Barańskiej. Na chrzcie św. w rodzinnej miejscowości otrzymał imiona Stanisław Ignacy.
Ośmioklasową szkołę powszechną ukończył w czerwcu 1932 r. Dnia 17 sierpnia ówczesny prowincjał, ks. Antonin Michalik, przyjął go do Prywatnego Gimnazjum Księży Salwatorianów w Mikołowie. Dnia 14 sierpnia 1936 r. rozpoczął nowicjat i przyjął imię zakonne Czesław. Rok później, 15 sierpnia, złożył pierwszą profesję zakonną. W roku szkolnym 1937/38 kontynuował jeszcze naukę w gimnazjum mikołowskim, gdzie w maju 1938 r. zdał egzamin maturalny przed Państwową Komisją Egzaminacyjną. Jesienią został wysłany wraz z innym klerykiem na studia teologiczne do Rzymu. Po wybuchu wojny wrócił do Polski, a 15 sierpnia 1940 r., złożył w Krakowie wieczyste śluby zakonne. Podczas wojny studiował teologię w tajnym studium filozoficzno-teologicznym na Zakrzówku w Krakowie, zaliczonym w 1945 r. do studiów uniwersyteckich Uniwersytetu Jagiellońskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 18 kwietnia 1943 r. z rąk ks. abpa Michała Godlewskiego. Prymicji w swej rodzinnej parafii nie mógł odprawić ze względu na panujące warunki okupacyjne, choć obrazki miał już przygotowane. Po zakończeniu wojny rozpoczyna studia z filologii klasycznej i romańskiej na UJ, a w 1946 r. celem kontynuacji nauki wyjeżdża do Fryburga szwajcarskiego. Po jej ukończeniu naucza teologii salwatoriańskich kleryków w kolegium we Fryburgu. W 1950 r. udaje się do USA i zamieszkuje we wspólnocie w Gary w stanie Indiana. Tu oddaje się pracy misyjnej i rekolekcyjnej oraz pomaga w pracy duszpasterskiej w okolicznych parafiach. Nadto kontynuuje, jako główny redaktor, akcję wydawania „Kalendarza Salwatora" (wychodził od 1940 r. w języku polskim, a w latach 1961-1966 również w języku angielskim).
W 1958 r. obejmuje urząd przełożonego i ekonoma w nowo otwartym domu salwatorianów w Kinnelon w diecezji Paterson, będącego drugim domem salwatorianów na terenie Stanów Zjednoczonych. W grudniu 1963 r. zostaje wybrany przełożonym wspólnoty w Gary. Jako superior podejmuje starania o lepsze funkcjonowanie kaplicy fatimskiej, zwłaszcza o zadaszenia miejsc dla wiernych, których frekwencja ciągle wzrasta. Ostatecznym efektem tych starań będzie piękna sala milenijna dla uczczenia 1000-lecia Chrztu Polski. Innym zrealizowanym projektem ks. Czesława jest ukończony w 1966 r. Dom Pielgrzyma.
W 1964 r. salwatorianie opuścili Kinnelon i przenieśli się do nowego domu w Veronie, a ks. Czesław pełnił tam urząd przełożonego przez sześć lat (1970-1976). Niedługo potem został przeniesiony do Gary, gdzie podejmował różne prace na miejscu oraz wyjazdowe, zarówno w parafiach polonijnych jak i amerykańskich. W 1969 r. brał udział w XI kapitule generalnej salwatorianów, odbywającej się w Rocca di Papa we Włoszech.
Pod koniec 1987 r. ks. Gołąbek wrócił do Polski. Z dniem 9 listopada ks. prowincjał przydzielił go do wspólnoty zakonnej w Mikołowie. Przez wiele lat włączał się w posługi duszpasterskie prowadzone przez miejscowych salwatorianów. Latem 1990 r. ks. Gołąbek, choć chory, odwiedził jeszcze raz Stany Zjednoczone. Ze względu na wiek i ciągle pogarszający się stan zdrowia, od dnia 31 marca 2010 r. przebywał w Zakładzie Opiekuńczo-Leczniczym pw. św. Jadwigi, prowadzonym przez Kongregację Sióstr Miłosierdzia Św. Karola Boromeusza w Trzebnicy. Tam też, 1 kwietnia 2011 r., jego długie i pracowite życie dobiegło kresu. Pogrzeb śp. ks. Czesława Gołąbka odbędzie się 5 kwietnia w Mikołowie na Śląsku. Zostanie pochowany w miejscowym grobowcu zakonnym.
In misericordia tua, Domine,
dona ei requiem aeternam
ks. Wł. Węglarz SDS