1,K
Z głębokim żalem zawiadamiamy, że w dniu 4 października br., o godz. 9.25, w Szpitalu Specjalistycznym w Międzylesiu, zmarł w wieku 78 lat życia, 58 lat powołania zakonnego i 49 kapłaństwa ks. Julian Kałowski MIC, członek Domu Zakonnego w Warszawie na Marymoncie.
Z głębokim żalem zawiadamiamy, że w dniu 4 października br., o godz. 9.25, w Szpitalu Specjalistycznym w Międzylesiu, zmarł w wieku 78 lat życia, 58 lat powołania zakonnego i 49 kapłaństwa ks. Julian Kałowski MIC, członek Domu Zakonnego w Warszawie na Marymoncie.
Uroczystości pogrzebowe odbędą się w czwartek 6 października 2011 r., w kościele pw. NMP Królowej Polski w Warszawie na Marymoncie. O godz. 11.30 modlitwa różańcowa przy trumnie; o 12.00 Msza św. koncelebrowana, a po niej złożenie do grobu na mariańskim cmentarzu na Wawrzyszewie.
Zmarłego ks. Juliana polecamy Bożemu Miłosierdziu: Niech odpoczywa w pokoju!
Curriculum vitae
Ks. Julian Kałowski, syn Stanisława i Zofii z d. Lech, urodził się 12 maja 1933 r. w Dziechcińcu, parafia Wiązowna, pow. Otwock, obecnie diec. warszawsko-praska. Po ukończeniu sześciu klas Szkoły Podstawowej w Malcanowie i klasy VII w Wiązownej, w 1950 r. został przyjęty do Niższego Seminarium Duchownego Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego w Wadowicach-Kopcu, gdzie ukończył dwie klasy. W 1952 r. poprosił o przyjęcie do Zgromadzenia Księży Marianów. Nowicjat odbył w Skórcu i 15 sierpnia 1953 r. złożył pierwsze śluby zakonne. Przeniesiony do Warszawy na Wileńską, w latach 1953-55 ukończył klasę X i XI, uzyskując tzw. małą maturę. W latach 1955-1957 odbył dwa pierwsze lata studiów seminaryjnych, a następnie, w latach 1957-1958, pełnił obowiązki furtiana w domu zakonnym. Śluby wieczyste złożył 15 sierpnia 1957 r. w Stoczku Klasztornym. W latach 1958-1962 odbył dalsze studia w WSD we Włocławku. Święcenia prezbiteratu przyjął we Włocławku dn. 24 czerwca 1962 r. z rąk ks. bpa Antoniego Pawłowskiego. Po święceniach w latach 1962-1963 uczęszczał na Międzyzakonne Studium Pastoralne w Instytucie Teologicznym Ojców Franciszkanów w Krakowie.
Pierwszą placówką ks. Juliana był Grudziądz: w roku 1963-1964 pracował tam jako katecheta i duszpasterz przy kościele św. Franciszka Ksawerego. Przeniesiony na warszawskie Bielany, w latach 1964-1965 był kapelanem Szpitala Bielańskiego, pomagając jednocześnie w porządkowaniu archiwum prowincjalnego.
W latach 1965-1968 pracował w Skórcu, gdzie pełnił obowiązki katechety, ekonoma domu i socjusza mistrza nowicjatu. W 1968 r. zdał maturę państwową, a następnie został przeniesiony do domu na Bielanach i skierowany na studia na Wydział Prawa Kanonicznego ATK (obecnie UKSW), które zakończył w 1971 r. uzyskaniem dyplomu magistra prawa kanonicznego. Po magisterium przystąpił do pracy nad rozprawą doktorską. W roku akademickim 1971/1972 przebywał w Rzymie zbierając materiały do pracy doktorskiej zatytułowanej Odnowa Zakonu Marianów (studium prawno-historyczne), pisanej pod kierunkiem ks. prof. Ignacego Subery. Pracę tę obronił w 1975 r. uzyskując stopień naukowy doktora nauk prawnych.
Wcześniej, w 1974 r., pełnił również obowiązki kapelana Sióstr Imienia Jezus przy ul. Smoleńskiego, a także przez kilka miesięcy przebywał w Górze Kalwarii na Mariankach, gdzie powierzono mu obowiązki kustosza kościoła Wieczerzy Pańskiej.
W roku 1975 został zaangażowany jako pracownik naukowy w ATK na Wydziale Prawa Kanonicznego. W roku 1981 otrzymał habilitację na podstawie pracy Działalność zakonodawcza księdza Józefa Turczynowicza (studium prawno-historyczne). W roku 1983 został docentem ATK.
Od 1984 r. ks. Julian mieszkał w domu zakonnym na Marymoncie. W 1994 r. otrzymał od Prezydenta RP tytuł naukowy profesora. Na Wydziale Prawa Kanonicznego ATK (UKSW) ks. Julian pełnił obowiązki sekretarza, prodziekana i dziekana Wydziału Prawa Kanonicznego, kierownika Katedry Prawa Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. Był również redaktorem naczelnym półrocznika Prawo Kanoniczne oraz cenzorem wydawnictw ATK i UKSW. Jednocześnie pełnił obowiązki radcy prawnego i cenzora Wydawnictwa Księży Marianów, wykładowcy prawa zakonnego i historii Zgromadzenia w naszym WSD w Lublinie i w mariańskim nowicjacie. W naszej prowincji ks. Julian przygotował wielu współbraci do ślubów wieczystych, prowadził zakonne renowacje, czyli 5-tygodniowy czas odnowy duchowej. Pomagał również innym zgromadzeniom zakonnym w tworzeniu i kształtowaniu konstytucji zakonnych.
Zmarły był autorem wielu artykułów i książek naukowych z dziedziny prawa kanonicznego. Opublikował m.in. Prawo o Instytutach Życia Konsekrowanego według Kodeksu Kanonów Kościołów Wschodnich (1994) i Życie braterskie we wspólnocie: studium prawno-historyczne (1999).
W dowód uznania za pracę naukowo-dydaktyczną został odznaczony Krzyżem Kawalerskim i Medalem Edukacji Narodowej. Przy tym wszystkim był życzliwym, pełnym dobrego humoru i życzliwości współbratem. Niech Bóg obdarzy go życiem wiecznym w Domu Ojca!
Eugeniusz Zarzeczny MIC
wiceprowincjał
Zmarłego ks. Juliana polecamy Bożemu Miłosierdziu: Niech odpoczywa w pokoju!
Curriculum vitae
Ks. Julian Kałowski, syn Stanisława i Zofii z d. Lech, urodził się 12 maja 1933 r. w Dziechcińcu, parafia Wiązowna, pow. Otwock, obecnie diec. warszawsko-praska. Po ukończeniu sześciu klas Szkoły Podstawowej w Malcanowie i klasy VII w Wiązownej, w 1950 r. został przyjęty do Niższego Seminarium Duchownego Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego w Wadowicach-Kopcu, gdzie ukończył dwie klasy. W 1952 r. poprosił o przyjęcie do Zgromadzenia Księży Marianów. Nowicjat odbył w Skórcu i 15 sierpnia 1953 r. złożył pierwsze śluby zakonne. Przeniesiony do Warszawy na Wileńską, w latach 1953-55 ukończył klasę X i XI, uzyskując tzw. małą maturę. W latach 1955-1957 odbył dwa pierwsze lata studiów seminaryjnych, a następnie, w latach 1957-1958, pełnił obowiązki furtiana w domu zakonnym. Śluby wieczyste złożył 15 sierpnia 1957 r. w Stoczku Klasztornym. W latach 1958-1962 odbył dalsze studia w WSD we Włocławku. Święcenia prezbiteratu przyjął we Włocławku dn. 24 czerwca 1962 r. z rąk ks. bpa Antoniego Pawłowskiego. Po święceniach w latach 1962-1963 uczęszczał na Międzyzakonne Studium Pastoralne w Instytucie Teologicznym Ojców Franciszkanów w Krakowie.
Pierwszą placówką ks. Juliana był Grudziądz: w roku 1963-1964 pracował tam jako katecheta i duszpasterz przy kościele św. Franciszka Ksawerego. Przeniesiony na warszawskie Bielany, w latach 1964-1965 był kapelanem Szpitala Bielańskiego, pomagając jednocześnie w porządkowaniu archiwum prowincjalnego.
W latach 1965-1968 pracował w Skórcu, gdzie pełnił obowiązki katechety, ekonoma domu i socjusza mistrza nowicjatu. W 1968 r. zdał maturę państwową, a następnie został przeniesiony do domu na Bielanach i skierowany na studia na Wydział Prawa Kanonicznego ATK (obecnie UKSW), które zakończył w 1971 r. uzyskaniem dyplomu magistra prawa kanonicznego. Po magisterium przystąpił do pracy nad rozprawą doktorską. W roku akademickim 1971/1972 przebywał w Rzymie zbierając materiały do pracy doktorskiej zatytułowanej Odnowa Zakonu Marianów (studium prawno-historyczne), pisanej pod kierunkiem ks. prof. Ignacego Subery. Pracę tę obronił w 1975 r. uzyskując stopień naukowy doktora nauk prawnych.
Wcześniej, w 1974 r., pełnił również obowiązki kapelana Sióstr Imienia Jezus przy ul. Smoleńskiego, a także przez kilka miesięcy przebywał w Górze Kalwarii na Mariankach, gdzie powierzono mu obowiązki kustosza kościoła Wieczerzy Pańskiej.
W roku 1975 został zaangażowany jako pracownik naukowy w ATK na Wydziale Prawa Kanonicznego. W roku 1981 otrzymał habilitację na podstawie pracy Działalność zakonodawcza księdza Józefa Turczynowicza (studium prawno-historyczne). W roku 1983 został docentem ATK.
Od 1984 r. ks. Julian mieszkał w domu zakonnym na Marymoncie. W 1994 r. otrzymał od Prezydenta RP tytuł naukowy profesora. Na Wydziale Prawa Kanonicznego ATK (UKSW) ks. Julian pełnił obowiązki sekretarza, prodziekana i dziekana Wydziału Prawa Kanonicznego, kierownika Katedry Prawa Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. Był również redaktorem naczelnym półrocznika Prawo Kanoniczne oraz cenzorem wydawnictw ATK i UKSW. Jednocześnie pełnił obowiązki radcy prawnego i cenzora Wydawnictwa Księży Marianów, wykładowcy prawa zakonnego i historii Zgromadzenia w naszym WSD w Lublinie i w mariańskim nowicjacie. W naszej prowincji ks. Julian przygotował wielu współbraci do ślubów wieczystych, prowadził zakonne renowacje, czyli 5-tygodniowy czas odnowy duchowej. Pomagał również innym zgromadzeniom zakonnym w tworzeniu i kształtowaniu konstytucji zakonnych.
Zmarły był autorem wielu artykułów i książek naukowych z dziedziny prawa kanonicznego. Opublikował m.in. Prawo o Instytutach Życia Konsekrowanego według Kodeksu Kanonów Kościołów Wschodnich (1994) i Życie braterskie we wspólnocie: studium prawno-historyczne (1999).
W dowód uznania za pracę naukowo-dydaktyczną został odznaczony Krzyżem Kawalerskim i Medalem Edukacji Narodowej. Przy tym wszystkim był życzliwym, pełnym dobrego humoru i życzliwości współbratem. Niech Bóg obdarzy go życiem wiecznym w Domu Ojca!
Eugeniusz Zarzeczny MIC
wiceprowincjał
Za: www.marianie.pl
