Autor umieścił na tarczy herbowej postać Maryi Niepokalanej, która stanowi godło marianów nieprzerwanie od 1723 r. (zmieniały się jedynie poszczególne wyobrażenia – formy graficzne).
trzymającej w prawej ręce kwiat lilii, stojącej na półksiężycu i
depczącej stopą głowę węża oraz otoczonej promieniami ukształtowanymi w
formie mandroli – nawiązuje do dawnych wyobrażeń obecnych m.in. na
pieczęciach zakonu. Niepokalana przedstawiona jest jako brzemienna.
Wokół głowy Maryi widnieje 10 gwiazd nawiązujących do Reguły 10 Cnót
NMP, która przez ponad 200 lat obowiązywała marianów.
Tarcza
herbowa to uproszczony barokowy kartusz nawiązujący do metryki zakonu
powstałego w 2. poł. XVII w. oraz stanowiąca jedność stylu z godłem.
Na herb składa się jeszcze wstęga z hasłem zgromadzenia Pro Christo et Ecclesia
(Za Chrystusa i Kościół), nadanym marianom przez Odnowiciela – bł.
Jerzego Matulewicza. Wstęga, zgodnie z zasadami heraldyki, została
ściślej związana z tarczą herbową.
Nowy
projekt herbu odpowiada opisowi zawartemu w Deklaracji kapituły
generalnej zgromadzenia z 1999 r. i stwierdzającemu, jak powinien
wyglądać mariański symbol graficzny.
3 listopada przełożony generalny o. Jan M. Rokosz
MIC wydał dekret zatwierdzający nowy herb. Poniżej publikujemy tekst
dokumentu:
Rzym, 3 listopada 2009
Prot. n. 210/2009
DEKRET ZATWIERDZAJĄCY HERB
ZGROMADZENIA KSIĘŻY MARIANÓW
Pierwotne
godło Marianów, za czasów bł. ojca Założyciela, stanowiła gołębica z
gałązką oliwną w dziobie. W 1722 r. pieczęć Zgromadzenia uległa
zmianie; przedstawiała ona wizerunek Matki Bożej Niepokalanej z lilią w
prawej ręce, miażdżącej stopą głowę węża. Postać Najświętszej Maryi
Panny okalała promienista aureola. Odnowione Zgromadzenie od 1909 roku
nadal używało swojego dawnego symbolu w rożnych formach graficznych.
W
ostatnich latach, w dobie globalizacji środków powszechnego przekazu,
ze względu na potrzebę łatwiejszej identyfikacji i rozpoznawalności
Zgromadzenia na całym świecie zaistniała potrzeba stworzenia
jednolitego symbolu graficznego, który stałby się przejrzystym i
zwięzłym znakiem ikonograficznym naszej wspólnoty.
Kapituła
generalna w 1999 r. wprowadziła do użytku w całym Zgromadzeniu
jednolity emblemat mający formę herbu z postacią Maryi Niepokalanej
umieszczoną na tarczy herbowej. Pod tarczą na szarfie umieszczono
oficjalne hasło Zgromadzenia nadane przez bł. Jerzego Pro Christo et
Ecclesia, które syntetycznie streszcza istotę naszego charyzmatu.
Kapituła nie zatwierdziła jednak żadnego projektu graficznego.
W
roku Stulecia Odnowy i Reformy Zgromadzenia, z inicjatywy ks.
Krzysztofa Trojana MIC i staraniem br. Andrzeja Mączyńskiego MIC,
został opracowany znak graficzny w formie herbu zgodnie z opisem
zawartym w Deklaracji Kapituły Generalnej z 1999 roku. Uczynił to,
kierując się powszechnie obowiązującymi zasadami heraldyki, p. Tomasz
Steifer z Polski, artysta plastyk, historyk, oraz członek założyciel
Polskiego Towarzystwa Heraldycznego.
Po
przeprowadzeniu konsultacji z wieloma współbraćmi, oraz po otrzymaniu
zgody rady generalnej na sesji w dniu 2 października 2009 r.,
zatwierdzam załączony do tego dekretu wzór herbu, jako oficjalnie
obowiązujący znak graficzny Zgromadzenia Księży Marianów i polecam, aby
odtąd posługiwano się nim na pieczęciach, papierach listowych i w
publikacjach z zachowaniem odpowiedniego prawa.
Ufam,
że stworzenie graficznego symbolu naszej wspólnoty, który łączy
elementy z godła Marianów używanego w pierwszych wiekach istnienia
Instytutu z hasłem nadanym odnowionemu Zgromadzeniu przez bł. abp.
Jerzego Matulaitisa-Matulewicza przyczyni się do jeszcze większej
jedności w Zgromadzeniu.
Jan M. Rokosz MIC
Przełożony generalny
Zbigniew Piłat MIC
Za: www.marianie.pl.