W stolicy Madagaskaru Antananarywie do chwały ołtarzy 7 czerwca wyniesiony został pierwszy zakonnik urodzony na tej wyspie – Raphael-Louis Rafiringa ze Zgromadzenia Braci Szkolnych. Podczas Mszy, której przewodniczył miejscowy arcybiskup Odon Marie-Arsène Razanacolona, aktu beatyfikacji dokonał z upoważnienia Papieża prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, abp Angelo Amato.Nowy błogosławiony urodził się w 1856 r. Kiedy zetknął się z niedawno przybyłymi na Madagaskar braćmi szkolnymi, zaczął chodzić do prowadzonej przez nich szkoły.
Tam, w wieku 13 lat w 1869 r., przyjął chrzest i imię Raphael. Mając 22
lata, w 1878 r. wstąpił do ich wspólnoty zakonnej jako br.
Raphael-Louis. Pięć lat później królowa Madagaskaru Ranavalona II,
która była protestantką, usunęła z kraju wszystkich zagranicznych
misjonarzy. Pozostał tylko jedyny rodowity zakonnik, którym był br.
Rafiringa.
„W pewnym momencie ten powstający dopiero Kościół znalazł się bez
duszpasterzy i był zdezorientowany. Tu nagle ujawniła się postać br.
Raphaela, który został wybrany odpowiedzialnym za wszystkich katolików
wyspy” – powiedział Radiu Watykańskiemu postulator generalny jego
zgromadzenia, br. Rodolfo Cosimo Meoli. Dodał, że wspierała go w tym
nawrócona księżniczka Victoire Rasoamanarivo, pierwsza błogosławiona
Madagaskaru, beatyfikowana przez Jana Pawła II w 1989 r. „Br. Raphael
wykazał niepospolite umiejętności. Dbał przede wszystkim o formację
katechistów. Stale ich przygotowywał i wysyłał do różnych miejscowości,
gdzie były małe wspólnoty wiernych. A kiedy regularnie wracali do
niego, wysłuchiwał ich relacji, udzielał rad, prowadził kursy
formacyjne i paraliturgiczne nabożeństwa, by przyzwyczaić ich do
zbierania się i śpiewania razem na chwałę Bogu. Kiedy po trzech latach,
w 1886 r., misjonarze mogli wrócić, byli wprost zadziwieni, że znaleźli
wspólnotę chrześcijańską nawet liczniejszą i żarliwszą, niż zostawili”
– podkreślił br. Meoli.
Błogosławiony Raphael-Louis Rafiringa
przyczynił się potem do przywrócenia pokoju między Francją a
Madagaskarem, za co otrzymał nawet w 1903 r. rządowe odznaczenie. Z
kolei w 1915 r. fałszywie oskarżony o udział w antyrządowym spisku był
dwa miesiące więziony, ale w końcu na procesie sędzia publicznie go
przeprosił. Br. Raphael-Louis zmarł w 1919 r. w Fiaranantsoa. Kiedy
później, w 1933 r., przewożono jego ciało do stołecznej Antananarywy,
jeden z przygotowanych przez niego katechistów dotknął trumny i został
uzdrowiony. Ten cud przypisywany wstawiennictwu malgaskiego brata
szkolnego posłużył do jego beatyfikacji.
ak/ rv
Za: Radio Watykańskie.
