Korespondencja ta, nabyta przez Prowincję Turynu i przechowywana w Bibliotece Historycznej, wyraźnie informuje o ciągłych prośbach o pomoc materialną, jakie Ks. Bosko kierował to tego szlachcica.
Prośbom tym towarzyszyły szczere wyrazy wdzięczności względem barona, z którym dzielił się sprawami duchowymi i zatroskaniem o to, co najbardziej się liczy: zbawienie wieczne.
Bilecik ze stycznia 1888 został napisany już drżącą ręką świętego, niemalże u schyłku jego życia, poświęconego do końca niesieniu pomocy najsłabszym. Czytamy w nim: “Szanowny Panie Baronie, musi pan zdecydowanie zbawić swoją duszę, ale musi pan oddać biednym to wszystko, co jest dla pana zbyteczne, a co jest darem Pana. Proszę Boga, aby udzielił panu tej nadzwyczajnej łaski. Mam nadzieję, że spotkamy się w szczęśliwej wieczności. Proszę się modlić o zbawienie mojej duszy”.
Biblioteka Historyczna Prowincji Turynu przechowuje także listy, jakie wysłali do barona Ricciego księża, którzy ściśle współpracowali z Ks. Bosko: wśród nich ks. Federico Oreglia, błogosławiony Filippo Rinaldi, ks. Paolo Albera i ks. Carlo Cays.
Prezydent Saitta, w wiedeo-wywiadzie wydanym przez Prowincję Piemontu, dostępnym na ANSchannel, podkreśla wagę historyczną listów przechowywanych w Bibliotece Prowincji, które ukazują znaczenie i wymiar problemów tamtej epoki, autorytet i charyzmat Ks. Bosko. “Z lektury tych listów – stwierdza dr Saitta – wyłania się nie tylko duch, ale także – założenia, w oparciu o które budował Zgromadzenie: to wielkie zainteresowanie ubogimi”.
Za: www.salezjanie.pl.
