375
W dniu liturgicznego święta św. Teresy od Dzieciątka Jezus – patronki misji, 1 października 2009 r. w Klasztorze Karmelitów Bosych w Krakowie-Śródmieściu, odbyło się coroczne spotkanie misyjne o charakterze modlitewnym, zorganizowane przez Wydział Duszpasterstwa Misyjnego Kurii Metropolitalnej w Krakowie z ks. dyrektorem Tadeuszem Dziedzicem na czele i Biuro Misyjne Karmelitów Bosych.
W dniu liturgicznego święta św. Teresy od Dzieciątka Jezus – patronki misji, 1 października 2009 r. w Klasztorze Karmelitów Bosych w Krakowie-Śródmieściu, odbyło się coroczne spotkanie misyjne o charakterze modlitewnym, zorganizowane przez Wydział Duszpasterstwa Misyjnego Kurii Metropolitalnej w Krakowie z ks. dyrektorem Tadeuszem Dziedzicem na czele i Biuro Misyjne Karmelitów Bosych.
O godz. 17.00 siostry i bracia z wielu
zgromadzeń misyjnych, licznie zgromadzeni wierni i sympatycy misji,
modlili się rozważając tajemnice różańcowe, po czym wysłuchali
świadectw misjonarzy z Afryki. O godz. 18.00 Mszy Świętej w intencji
misji przewodniczył ks. bp Jan Zając, sufragan krakowski. On też
wygłosił homilię, nawiązując do różnych form „bycia misjonarzem”,
rozpoczynając od ukrytego życia mniszek karmelitanek bosych na odległym
kole podbiegunowym, po konkretną działalność czynnych misjonarek w
Afryce. Wszystko to, wg ks. Biskupa, ma się wpisywać w proces duchowego
rozwoju na drodze dziecięctwa duchowego, czyli bezgranicznego
zawierzenia Bogu jako najlepszemu Ojcu, ukazanego nam tak wspaniale na
przykładzie św. Teresy od Dzieciątka Jezus.
zgromadzeń misyjnych, licznie zgromadzeni wierni i sympatycy misji,
modlili się rozważając tajemnice różańcowe, po czym wysłuchali
świadectw misjonarzy z Afryki. O godz. 18.00 Mszy Świętej w intencji
misji przewodniczył ks. bp Jan Zając, sufragan krakowski. On też
wygłosił homilię, nawiązując do różnych form „bycia misjonarzem”,
rozpoczynając od ukrytego życia mniszek karmelitanek bosych na odległym
kole podbiegunowym, po konkretną działalność czynnych misjonarek w
Afryce. Wszystko to, wg ks. Biskupa, ma się wpisywać w proces duchowego
rozwoju na drodze dziecięctwa duchowego, czyli bezgranicznego
zawierzenia Bogu jako najlepszemu Ojcu, ukazanego nam tak wspaniale na
przykładzie św. Teresy od Dzieciątka Jezus.
Za: Karmelici Bosy.
