Podziękowania padały pod adresem twórcy "Maximilianusa" i "Celi ojca Maksymiliana",
Wydawnictwa Franciszkanów Bratni Zew, które wydało te sztuki, a także
dla Izabeli Drobotowicz-Orkisz, Pawła Orkisza i Jacka Lecznara z Teatru
Hagiograf, którzy zaprezentowali fragmenty jednego z tych utworów.
Na promocję utworów przybyli teatrolodzy, aktorzy, krytycy teatralni i
literaccy, bibliotekarze, historycy z Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz
franciszkanie z Krakowa i Niepokalanowa, miejsc, w których żył i
pracował o. Kolbe.
Wiele osób już tego wieczoru pytało się, kiedy i gdzie będzie można
zobaczyć dramaty w pełnym wykonaniu. Choć na sali nikt nie złożył
deklaracji, że dojdzie do tego w najbliższym czasie, to jednak
franciszkanie poważnie rozważają możliwość wystawienia choćby jednej ze
sztuk w przyszłym roku, w 70. rocznicę śmierci swojego świętego
współbrata.
Podczas promocji historyk UJ prof. Andrzej Nowak przybliżył życiorys,
dorobek teatralny, literacki i naukowy autora dramatów.
Po spotkaniu prof. Kazimierz Braun przez kilkadziesiąt minut
podpisywał swoje książki.
"Maximilianus" i "Cela Ojca Maksymiliana" to zapisana w formie sztuk
teatralnych historia życia św. Maksymiliana – franciszkanina,
przełożonego klasztorów, ojca duchownego, misjonarza, kaznodziei,
wykładowcy, publicysty, dziennikarza, redaktora i wydawcy, a od początku
II wojny światowej opiekuna tysięcy wysiedlonych i prześladowanych.
Obie sztuki opowiadają tę samą historię, posługując się jednak
całkowicie odmiennymi środkami wyrazu.
"Maximilianus" jest opowieścią sceniczną o rozbudowanej formie z
wieloma występującymi postaciami. Rozgrywa się we Lwowie, Krakowie,
Rzymie, Zakopanem, Grodnie, Niepokalanowie, Nagasaki, na Pawiaku i w
Auschwitz.
"Cela Ojca Maksymiliana" to tekst dla "teatru jednego aktora" i
dzieje się w jednym miejscu – w celi ojca Maksymiliana w Niepokalanowie,
kiedy rankiem 17 lutego 1941 roku, otrzymuje telefon z informacją, że
do klasztoru przybyli gestapowcy i domagają się widzenia. Właściwa akcja
dramatu rozgrywa się w myślach, pamięci i wyobraźni ojca Maksymiliana. W
tej rzeczywistości widzi on siebie w różnych sytuacjach, miejscach i
czasach, styka się z wieloma ludźmi, modli się, medytuje.
Wstęp do książek napisał kard. Stanisław Dziwisz.
Autor dramatów o św. Maksymilianie – Kazimierz Braun jest uznanym nie
tylko w Polsce, ale i w świecie reżyserem, uczonym i pisarzem. Obecnie
wykłada na Uniwersytecie Stanu Nowy Jork w Buffalo. Otrzymał szereg
nagród artystycznych, literackich i naukowych, m.in. fundacji
Guggenheima, Fulbrighta i Turzańskich oraz Fundacji Japońskiej.
Napisał ponad 30 książek, wśród których są prace naukowe o teatrze
oraz powieści i dramaty o znanych Polakach: Norwidzie, Paderewskim,
Łempickiej, Skłodowskiej-Curie, Modrzejewskiej, Schillerze, Wałęsie oraz
Janie Pawle II, z powodzeniem wystawiane w Polsce, Stanach
Zjednoczonych, Kanadzie, Irlandii i Rosji.
jms
Na zdjęciach, prof. Kazimierz Braun i krakowska promocja jego
dramatów "Maximilianusa" i "Celi ojca Maksymiliana", 27 maja br. / fot.
P. Wasylciów OFMConv
Dodatkowe informacji na stronie wydawnictwa www.bratnizew.pl.