„Patrząc na rzesze pielgrzymów, które nawiedzają Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach, uświadomiliśmy sobie, że znajdujemy się w miejscu szczególnym. Tutaj odczuwamy zagęszczenie trudnych ludzkich spraw, cierpień, dramatów osobistych i rodzinnych. Skupia się tu jak w soczewce wołanie o Boże Miłosierdzie i o nadzieję dla człowieka i dla świata…
…W świecie zawrotnego postępu nauki i techniki, a jednocześnie wstrząsanym głębokimi kryzysami, nasza nadzieja wystawiona jest na wielką próbę. Dziś pragniemy potwierdzić naszą wierność orędziu Bożego Miłosierdzia przekazanemu światu przez św. Faustynę, wyjaśnianemu przez bł. Jana Pawła II i potwierdzonemu przez Benedykta XVI". Te słowa czytamy w orędziu końcowym II Światowego Kongresu Bożego Miłosierdzia. Spotkanie zakończyła uroczysta Msza pod przewodnictwem kard. Christopha Schoenborna. Po liturgii dokonano przekazania symbolicznego „światła miłosierdzia" uczestnikom kongresu oraz rozesłania na świat apostołów Bożego Miłosierdzia.
Ostatni dzień kongresu otworzyła konferencja kard. Salvatore De Giorgi. Emerytowany arcybiskup Palermo szeroko omówił przesłanie Bożego Miłosierdzia w nauczaniu papieży. Zaznaczył, że przegląd tego zagadnienia każe nam sięgnąć do starożytności, gdy biskupi Rzymu wypowiadali się zwłaszcza na temat praktyk pokutnych. Nie brakuje papieskich wypowiedzi i później, zwłaszcza w kontekście odpustów, choć większe zainteresowanie tą tematyką dostrzegamy podczas XX-wiecznych pontyfikatów ze zwieńczeniem w postaci encykliki Jana Pawła II Dives in misericordia.
Następnie ostatnim ze świadectw podzielił się Antoni Zięba z Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia. Mówił on o projekcie światowej modlitwy w intencji życia, będącym pokłosiem modlitewnego kongresu pro life, który odbył się przed czterema laty właśnie w Łagiewnikach.
Centralnym punktem dnia była Eucharystia sprawowana w liturgiczne wspomnienie św. Faustyny. Homilię wygłosił abp Stanisław Nowak, który przypomniał słowa Jana Pawła II o „iskrze", która przygotuje świat na ostateczne przyjście Jezusa. „Tę iskrę trzeba cały czas wzniecać, niech kongres to czyni" – mówił metropolita częstochowski. – Im bardziej uda nam się odpowiedzialnie zaufać Bogu i objawić to w życiu, tym pewniej pokonamy lęk egzystencjalny i nie doznamy przerażenia. Z obrazem Jezusa Miłosiernego więc idziemy w nowe tysiąclecie, w duchu nowej ewangelizacji idziemy na przód, idziemy śmiało, z nadzieją. Jezus jest z nami. Ten krok na obrazie niech nam będzie znakiem. Oczywiście ważne jest dla nas, byśmy niosąc obraz Jezusa Miłosiernego sami malowali go nade wszystko w sobie" – mówił metropolita częstochowski.
Po zakończeniu liturgii odnowiono akt zawierzenia świata Bożemu Miłosierdziu, a także dokonano rozesłania Apostołów Miłosierdzia Bożego oraz przekazania „światła miłosierdzia". W słowie końcowym kard. Stanisław Dziwisz podkreślił, że kongres był świętem dziękczynienia za Boże Miłosierdzie, gromadząc tak wielu czcicieli z tak różnych krajów i kultur.
„Z wszystkich zakątków świata, gdzie panują wojny i przemoc, nienawiść i prześladowanie człowieka wznosi się wołanie o miłosierdzie – mówił arcybiskup Krakowa. – Człowiek doświadczany kataklizmami w przyrodzie, które przynoszą cierpienie i śmierć niewinnych ludzi, potrzebuje łaski miłosierdzia, które przynosi pokój ludzkiemu sercu i staje się początkiem przebaczenia i pojednania. Miłosierdzie Boże jest potrzebne wszędzie, gdzie widzimy brak szacunku dla życia i godności człowieka, gdzie neguje się wartość ludzkiego istnienia. Potrzeba miłosierdzia tam, gdzie panuje niesprawiedliwość społeczna i uprzedzenia rasowe, gdzie brak jest prawdy i wolności" – dodał metropolita krakowski.
Spore zainteresowanie wzbudziła zapowiedź utworzenia Akademii Bożego Miłosierdzia. Jest o tym mowa w przesłaniu końcowym kongresu. Jak wyjaśnił kard. Dziwisz, akademia nie miałaby charakteru uczelni czy innej instytucji naukowej, ale wzorowałaby się instytucjonalnie na działających w Rzymie akademiach papieskich, czyli miałaby być instytucją odpowiedzialną za promocję kultu i za jej doktrynalną poprawność. Z kolei kard. Christoph Schoenborn, zapytany o następny światowy kongres Bożego Miłosierdzia, wskazał jako możliwe miejsca Bogotę bądź Manilę, choć na mówienie o konkretnych terminach jest jeszcze za wcześnie. Obaj purpuraci podkreślili także konieczność przekładania się tego rodzaju pobożności na konkrety dzieł miłosierdzia.
T. Cieślak SJ, Kraków, RV PL
Metropolita krakowski zaprosił również na Światowe Spotkania Apostołów Bożego Miłosierdzia za trzy lata. W Kongresie od 1 do 5 października wzięło udział dwa tysiące osób z 70 krajów świata.
Przesłanie II Światowego Kongresu Bożego Miłosierdzia
Drodzy uczestnicy II Światowego Kongresu Bożego Miłosierdzia,
Drodzy czciciele Bożego Miłosierdzia,
Wobec wielu problemów, zagrożeń i kryzysów, a szczególnie poważnego zagrożenia utraty wiary przez młode pokolenie, zgromadziliśmy się w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie Łagiewnikach, by wpatrywać się w oblicze Jezusa Miłosiernego i szukać motywów nadziei. Jeszcze raz mocno zabrzmiały w naszych uszach słowa skierowane przez Pana Jezusa do św. Siostry Faustyny: "Nie znajdzie ludzkość uspokojenia, dopóki się nie zwróci z ufnością do miłosierdzia Mojego" (Dz 300). Ojciec Święty Jan Paweł II, odczytując orędzie Jezusa Miłosiernego, dokonał aktu zawierzenia świata Bożemu Miłosierdziu i przypomniał, że stąd wyszła iskra Bożego miłosierdzia, którą ogniem Bożej miłości powinna ogarnąć cały świat. Mówił wtedy: "Niech to przesłanie rozchodzi się z tego miejsca na całą naszą umiłowaną Ojczyznę i na cały świat. Niech się spełnia zobowiązująca obietnica Pana Jezusa, że "stąd ma wyjść iskra, która przygotuje świat na ostateczne Jego przyjście" (Dz 1732). Trzeba tę iskrę Bożej łaski rozniecać. Trzeba przekazywać światu ogień miłosierdzia" (Jan Paweł II, Homilia w Łagiewnikach, 17.08.2002).
Patrząc na rzesze pielgrzymów, które nawiedzają Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach uświadomiliśmy sobie, że znajdujemy się w miejscu szczególnym. Sam Bóg wybrał to miejsce, aby poprzez życie i świadectwo św. Faustyny objawiać światu tajemnicę swojej miłości miłosiernej. Pan Jezus powiedział do swojej Sekretarki: "Powiedz, że miłosierdzie jest największym przymiotem Boga. Wszystkie dzieła rąk moich, są ukoronowane miłosierdziem" (Dz 301. Dlatego Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach jest przede wszystkim miejscem błagania o Boże Miłosierdzie "dla nas i całego świata". Tutaj odczuwamy zagęszczenie trudnych ludzkich spraw, cierpień, dramatów osobistych i rodzinnych. Od wielu lat skupia się tu jak w soczewce wołanie o Boże Miłosierdzie i o nadzieję dla człowieka i dla świata.
Kontemplując oblicze Jezusa Miłosiernego w Sanktuarium w Krakowie Łagiewnikach uświadamiamy sobie, że to miejsce jest również symbole wielkiej walki o dusze ludzkie. Siostra Faustyna usłyszała pewnego dnia zaproszenie skierowane do niej przez Pana Jezusa: "Pomóż mi, córko moja, ratować dusze"(Dz 1032). Sama odpowiedziała na to wezwanie: "Oto idę, Panie, na Twoje wezwanie, oto idę na podbój dusz, wsparta Twoją łaską" (Dz 1488). Podstawową misją Sanktuarium w Krakowie – Łagiewnikach jest więc walka o dusze ludzkie, o ich zbawienie, o nawrócenie i o ich świętość. Jan Paweł II wyjaśnia nam, że "nawrócenie do Boga jest zawsze owocem ‘odnalezienia’ tego Ojca, który bogaty jest w miłosierdzie" (Dives in misericordia, 13). Tu dokonują się spotkania z Bożą miłością, które decydują o losie człowieka.
Sanktuarium w Krakowie – Łagiewnikach jest też szkołą nadziei. W świecie zawrotnego postępu nauki i techniki, a jednocześnie wstrząsanym głębokimi kryzysami, nasza nadzieja wystawiona jest na wielka próbę. Sam postęp naukowy i techniczny coraz częściej jawi się nie tylko jako szansa dla człowieka, ale także jako zagrożenie. Wielu ludzi traci – w tym młodych – poczucie sensu własnej egzystencji. Na ten szerzący się dzisiaj pesymizm i głęboki kryzys nadziei, Ojciec Święty Benedykt XVI odpowiada: "To nie nauka zbawia człowieka. Człowiek jest zbawiony przez miłość… Istota ludzka potrzebuje miłości bezwarunkowej, potrzebuje pewności, która pozwala jej powiedzieć: ‘Ani śmierć ani Życie.. ani czas teraźniejszy, ani przyszły, ani moce… ani żadne stworzenie nie może nas oddzielić od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie Panu naszym'(Rz 8,38-39). Jeśli istnieje taka miłość absolutna, wtedy – i tylko wtedy – człowiek jest ‘odkupiony’…" (Spe salvi, n.26).
Dziś pragniemy potwierdzić naszą wierność orędziu Bożego Miłosierdzia przekazanemu światu przez św. Faustynę, wyjaśnianemu przez bł. Jana Pawła II i potwierdzonemu przez Ojca Świętego Benedykta XVI. Tu w Krakowie – Łagiewnikach, skąd wyszła iskra miłosierdzia i skąd ogień miłosierdzia rozchodzi się na cały świat, chcemy służyć wszystkim czcicielom Bożego Miłosierdzia. Zapraszamy więc wszystkich czcicieli do źródła, z którego bije ożywcza woda, które oczyszcza i daje nadzieję, do Krakowa – Łagiewnik przez cały rok, a szczególnie za trzy lata na Światowe Spotkania Apostołów Bożego Miłosierdzia, aby u samego źródła umacniać swoją wiarę, nadzieję i miłość. Chcemy wspólnie rozważać tajemnicę Miłosierdzia Bożego i z radością przekazywać ją współczesnemu światu spragnionemu Boga.
W niedługim czasie, wsparci przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie przewidujemy powołanie Międzynarodowej Akademii Miłosierdzia Bożego, która będzie miała na celu zgłębianie doktryny i nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego.
Stanisław Kard. Dziwisz
Metropolita Krakowski
KAI/drr
Za: www.deon.pl
