– Każdy jubileusz ma w sobie coś z genealogii, uświadamia nam, że uczestniczymy w wieloletniej tradycji ożywianej ofiarnością braci, którzy poprzedzili nas w służbie Ewangelii – mówił 26 czerwca prowincjał polskich dominikanów o. Krzysztof Popławski podczas Mszy św. jubileuszowej z okazji 50. rocznicy święceń dziesięciu naszych braci.
Dziesięciu braci dominikanów świętowało 26.06 jubileusz pięćdziesięciolecia święceń kapłańskich. W Krakowie, u grobu świętego Jacka, w sercu naszej Prowincji, zgromadzili się nie tylko czcigodni jubilaci – o. Marek Foryś, o. Sebastian Michalczewski, o. Stefan Matoga, o. Łukasz Wałaszek, o. Cyprian Wichrowicz, o. Józef Fabian Michalczewski, o. Bogusław Golak, o. Zdzisław Kostecki, o. Bolesław Rafiński i o. Florian Szczygieł – którzy przed pięćdziesięcioma laty, z rąk arcybiskupa Baziaka, przyjęli święcenia, lecz także bracia i ojcowie z innych klasztorów i prowincji, a ponadto osoby spokrewnione i związane z naszymi jubilatami.
– Każdy jubileusz ma w sobie coś z genealogii – mówił prowincjał o. Krzysztof Popławski. – Uświadamia nam, że my dzisiaj nie jesteśmy pozostawieni samym sobie, lecz uczestniczymy w wieloletniej tradycji ożywianej ofiarnością braci, którzy poprzedzili nas w służbie Ewangelii – podkreślił ojciec prowincjał.
„Dziękuję, kocham i przepraszam” – te trzy słowa wypisane na jednym z jubileuszowych obrazków stanowią trzy słowa nadziei, mówią bowiem o wdzięczności, miłości i przebaczeniu, a zatem o tych wymiarach życia, które w sposób szczególny związane są z powołaniem kapłańskim.
Jubileuszowe spotkanie stało się nie tylko powodem do wspólnego świętowania i radości, lecz także inspiracją do wspólnego dziękczynienia i chwalenia Pana Boga, który posyła, umacnia i błogosławi tych, którzy ofiarnie pracują w Jego winnicy.