Uroczysta Eucharystia pod przewodnictwem bp. Tadeusza Rakoczego zakończyła 28 stycznia w Kętach diecezjalny etap procesu beatyfikacyjnego służebnicy Bożej matki Marii od Najświętszego Serca Pana Jezusa, Walentyny Łempickiej – fundatorki tutejszego kościoła i klasztoru sióstr klarysek. Owocem procesu rozpoczętego 7 lutego 2006 roku jest ponad 4 tysiąc stron dokumentacji opisującej życie i działalność zakonnicy z Godziszewów k. Rypina.
Podpisy potwierdzające zamknięcie postępowania procesowego na szczeblu diecezji złożyli dziś ordynariusz diecezji bielsko-żywieckiej oracz członkowie Trybunału beatyfikacyjnego, na czele z ks. prof. Stefanem Ryłko CRL z Krakowa.
Podczas homilii bp Rakoczy przypominając życie m. Marii Łempickiej, zwrócił uwagę, że było one wypełnione miłością do Chrystusa i bliźniego, która owocowała różnymi dziełami. „Pokłosiem jej działalności i modlitwy są również siostry klaryski XXI wieku. Tu pośród biegnącego szybkim tempem świata siostry oddają swoje życie Chrystusowi, szczególne w akcie adoracji, w dzień i w nocy. Za klasztorną klauzurą chcą być żywym pomostem między tętniącym swoim życiem światem a delikatnym pulsem kochającego Serca. Tak jak tego chciała matka Maria od Najświętszego Serca Jezusowego” – mówił biskup.
Liturgię wspólnie z hierarchą celebrowali m.in. prowincjał sercanów ks. Tadeusz Machałek SCJ, ks. prof. Stefan Ryłko CRL, ks. kapelan Marian Niziołek SCJ i ks. prałat Tadeusz Zborny z Rypina, parafii, z której pochodziła służebnica Boża.
Przed rozpoczęciem diecezjalnego procesu beatyfikacyjnego gromadzeniem wszystkich informacji na temat życia i dzieła m. Marii zajmowała się specjalna komisja historyczna. Dotarła ona do 83 archiwów na terenie Polski, Austrii Niemczech, Rosji i Włoch. Zebrano 314 oryginalnych rękopisów matki Marii, w tym 295 listów. Większość z nich to korespondencja skierowana do spowiednika i kierownika duchowego o. Honorata Koźmińskiego OFM.
W czasie procesu beatyfikacyjnego przesłuchano 36 świadków – kapłanów, sióstr zakonnych i osób świeckich. Pod koniec 2008 roku przygotowano opinię teologiczną pism m Marii. Zebraną dokumentację przetłumaczono na język włoski i niebawem zostanie przesłana do rzymskiej Kongregacji ds. Świętych.
S. Rafaela OCPA podkreśliła dziś w specjalnym wystąpieniu przed Trybunałem beatyfikacyjnym, że w kęckim klasztorze każdego 24. dnia miesiąca odprawiane są specjalne nabożeństwa o beatyfikację matki Marii. „Podczas tej liturgii odczytywane są prośby i podziękowania składane przez wiernych za otrzymane przez wstawiennictwo matki Marii łaski. „Jest ich coraz więcej. W specjalnej księdze mamy już odnotowanych 1791 wpisów” – mówiła zakonnica.
Walentyna Julianna Józefa Łempicka urodziła się 7 lutego 1833 w majątku Godziszewy k. Rypina, w diecezji płockiej. W 1859 wstąpiła do zgromadzenia sióstr felicjanek w Warszawie. Po kasacie zakonu, kiedy grupa konteplacyjna sióstr zwanych kapucynkami została przeniesiona do klasztoru bernardynek w Łowiczu, s. Łempicka osobiście postarała się u cara Aleksandra II o przyznanie kapucynkom osobnego klasztoru w Przasnyszu. Tutaj została przyjęta do klauzury i rozpoczęła nowicjat. Potem przeniosła się do Rzymu, gdzie za pozwoleniem papieża Piusa IX, odbyła nowicjat u sióstr Maryi Wynagrodzicielki. W 1873, jako s. Maria od Najświętszego Serca Jezusa, złożyła śluby proste wg reguły św. Klary.
W 1907 roku, po powrocie do Polski, wobec groźby kasaty zdecydowano o przyłączeniu kapucynek z Kęt do zgromadzenia franciszkanek Najświętszego Sakramentu ze Lwowa. Zgodę na inkorporację wydał m.in. krakowski kardynał Jan Puzyna oraz lwowski arcybiskup św. Józef Bilczewski. 8 lat przed śmiercią mniszka uległa ciężkiemu wypadkowi, po którym ponownie przyjęła pozycję prostej nowicjuszki z klasztorze. Zmarła 24 stycznia 1918 w Kętach.
za: www.niedziela.pl
