Narodowy Bank Polski wyemitował 15 września br. roku nową monetę 2 zł, na której rewersie znalazł się poznański klasztor franciszkanów.Moneta została wprowadzona do obiegu w serii "Miasta w Polsce" i ma upamiętniać Poznań. Jest to dwunasta moneta z tej serii (od 2009 roku). Wykonana została stemplem zwykłym ze stopu Nordic Gold (miedź, aluminium, cynk i cyna). Jej średnica 27,00 mm, wielkość emisji (nakład) 800.000 szt.
Na rewersie: centralnie, stylizowany wizerunek fragmentu kościoła i klasztoru oo. Franciszkanów w Poznaniu. U góry, półkolem, napis: KLASZTOR FRANCISZKANÓW. U dołu, półkolem, napis: POZNAŃ. Projektant rewersu: Andrzej Nowakowski.
Emisja wartości kolekcjonerskich stanowi okazję zarówno do upamiętniania ważnych historycznych rocznic i postaci, jak i do rozwijania zainteresowań polską kulturą, nauką i tradycją.
Franciszkanie w samym Poznaniu znaleźli się dopiero w XVII wieku. Po sprzedaniu otrzymanej przez jednego z zakonników kamienicy w spadku po rodzicach, franciszkanie założyli szpitalik przy ulicy Szkolnej, w roku 1639. Miał on służyć przede wszystkim chorym współbraciom.
Biskup poznański Andrzej Szołdrski po powrocie z Rzymu i Asyżu, urzeczony osobą św. Józefa z Kupertynu w roku 1644 roku wybudował franciszkanom klasztor i kościół na przedmieściu "Grobla" i ustanawił franciszkańskiego kaznodzieję w katedrze na Ostrowie Tumskim. Niestety, jedenaście lat później klasztor i kościół zostały spalone przez Szwedów.
Franciszkanie otrzymali kościół św. Rocha wraz z parafią do obsługi, przy którym wybudowali nieduży klasztor i w tym miejscu pracowali aż do kasaty, czyli do roku 1833.
A na lewym brzegu Warty, na którym stał zamek Przemysława, gdzie też znajdował się szpitalik franciszkanów dokupiono kilka działek gruntu i w 1670 roku rozpoczęto budowę obecnego kościoła i klasztoru przy Wzgórzu Zamkowym, powyżej Rynku Starego Miasta.
W 1833 roku rząd pruski skasował klasztor, a kościół oddał do użytku katolikom niemieckim. Franciszkanie wrócili do kościoła i części klasztoru, bo większa jego część została przez zarząd miasta rozebrana, dopiero w grudniu 1921 roku. Jak się okazało, nie na długo, 1 grudnia 1939 roku musieli znowu opuścić klasztor i Poznań. W czasie okupacji niemieckiej ludność polska miała wzbroniony wstęp do tego kościoła. Franciszkanie polscy wrócili do Poznania w lutym 1945 roku.
Kościół franciszkanów w Poznaniu jest Sanktuarium Matki Bożej w Cudy Wielmożnej. Obraz koronował w roku 1968 Prymas Tysiąclecia kard. Stefan Wyszyński przy udziale całego Episkopatu Polski i w towarzystwie ówczesnego metropolity krakowskiego kard. Karola Wojtyły.
Kościół franciszkański w Poznaniu jest arcydziełem sztuki snycerskiej i malarskiej, wspaniale zharmonizowanej przez artystów, franciszkanów, rodzonych braci Adama (1668-1747) i Antoniego (1656-1709) Swachów.
