Sympozjum rozpoczęło się o godzinie 15.10 Mszą św.
sprawowaną w Kościele Akademickim. Liturgii Eucharystii przewodniczył
Łukasz Woźniak OFMCap rektor Seminarium kapucyńskiego na Poczekajce. On
też wygłosił homilię o Chrystusowym oczekiwaniu miłości od kapłanów jako
jedynego i podstawowego warunku powierzenia im zaszczytnej służby.
Uczestników spotkania, którzy w całości wypełnili aulę
Stefana kardynała Wyszyńskiego na KUL, powitał ks. prof. Jerzy Gocko
Dyrektor Instytutu. Wprowadził on w tematykę obrad i oddał głos
Andrzejowi Derdziukowi OFMCap, który przewodniczył sesji obrad.
W pierwszym wystąpieniu "Kapłaństwo, dar i tajemnica"
ks. dr Tadeusz Zadykowicz z KUL odniósł się do nauczania papieży Jana
Pawła II i Benedykta XVI i wskazał na wyjątkowość misji kapłana, która
jest darem Boga dla niego samego oraz całego ludu Bożego. Teologiczny
wymiar kapłaństwa sprawia, że jest ono tajemnicą i wymaga wiary w
przyjęciu łaski, która jest udzielana przez posługę kapłana. Każdy
chrześcijanin jest zatem zachęcany do przyjęcia kapłana jako wysłannika
Boga i winien zastanawiać się nad swoją postawą kapłaństwa powszechnego w
prowadzeniu innych do Chrystusa.
Drugim
prelegentem był ks. dr Piotr Pawlukiewicz, który mówił o relacji "Kapłan
a Słowo Boże – radość i trud przepowiadania". Było to osobiste
świadectwo bardzo popularnego kaznodziei, który ukazał lęki i pokusy
głosiciela Słowa Bożego. Wśród lęków jest obawa stanięcia przed
nieznanym i wymagającym audytorium oraz słuchania uwag krytycznych od
współbraci kapłanów. Niekiedy kaznodzieję może dosięgnąć pokusa
dostosowywania głoszonych treści do gustu słuchaczy, albo swoich
własnych możliwości realizowania przykazań. Głoszenie Ewangelii jest
bardzo ważnym obowiązkiem kapłana, którego św. Paweł zaklina na Boga, by
głosił w porę i nie w porę, nastawał i poświęcał się służbie.
Kolejne wystąpienie, ks. dr Eugeniusza Derdziuka było
poświęcone zagadnieniu Kapłan egzorcysta w walce ze Złym – było to
świadectwo kapłana-egzorcysty. Ks. Eugeniusz wyliczał elementy nauczania
Kościoła o realności osobowego zła i na konkretnych przykładach podawał
sposoby oddziaływania szatana na człowieka. Wskazał też na sposoby
obrony przed złem. Do tych środków należą stan łaski uświęcającej,
sakramenty, modlitwa, zwłaszcza modlitwa różańcowa oraz sakramentalia,
to jest medalik, woda święcona oraz błogosławieństwa.
Wśród prelegentów była również dr Wanda Półtawska, która
mówiła na temat "Kapłan a rodzina". Ukazała ona zadanie kapłana, który
ma zobowiązanie prowadzenia rodziny do świętości. W zdecydowanych
słowach Półtawska przestrzegała kobiety przed uwodzeniem księży i
wskazywała na potrzebę prowadzenia głębokiego życia duchowego
wypełnionego przystępowaniem do sakramentów i solidnym staraniem o
realny postęp duchowy na drodze wykorzeniania wad i nabywania cnót.
Sposób mówienia Pani Wandy oraz jej niezwykły autorytet sprawiał, że te
trudne treści i wysokie wymagania były przyjmowane z ogromną uwagą i
skupieniem.
Atmosfera sympozjum, które zgromadziło
bardzo dużo młodzieży szkolnej, studenckiej i ludzi starszych, była
bardzo podniosła. Spotkanie miało bowiem charakter rodzinnej medytacji
nad zagadnieniami ważnymi w życiu Kościoła. Duszpasterski a nie tylko
naukowy charakter wystąpień zachęcał do słuchania i podejmowania
postanowień. Wielu uczestników sympozjum twierdziło potem, że zrobiło
ono na nich ogromne wrażenie.
O godz. 19.00 prof.
dr hab. Gabriela Klauza wykonała utwory muzyki organowej, które były
muzyczną ilustracją modlitwy za kapłanów. Recytowane przez br. Tomasza
Okonia modlitwy wprowadzały w nastrój modlitwy, a muzyka prowadziła do
medytacji i zadumy nad powołaniem kapłana. W programie zostały wykonane
utwory Jana Sebastiana Bacha, Mariana Sawy kompozytora lubelskiego, a
także, na zakończenie, w transkrypcji organowej Alleluja – końcowego
fragmentu oratorium F. Haendla "Mesjasz". Koncert i modlitwa miały
charakter bardzo uroczysty i ukazały piękno sztuki pomagającej
przyswajać sobie wielkie wartości.
br. Andrzej
Derdziuk
Sekretariat ds. Informacji
Prowincji
Warszawskiej Kapucynów