25 września podczas uroczystego nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego do kaplicy w Instytucie Centrum Zdrowia Matki Polki zostały uroczyście wniesione relikwie św. siostry Faustyny patronki Łodzi.Relikwie zostały sprowadzone od sióstr Matki Bożej Miłosierdzia z podkrakowskich Łagiewnik.
Po nabożeństwie do Miłosierdzia Bożego przy wystawionym Najświętszym
Sakramencie została odprawiona Msza św. podczas której słowo Boże o
siostrze Faustynie wygłosił o. Tomasz Bajda, który również
przewodniczył Mszy św. Całość zakończyliśmy ucałowaniem relikwii św. s.
Faustyny.
Przyjęcie relikwii św. s. Faustyny 25.09.2009.
Umiłowani w Panu Bracia i Siostry
Jakże nie składać dziś Bogu dziękczynienia za dar, jakim jest osoba
św. s. Faustyny dla całego świata, a także i dla nas uczestniczących w
tej dzisiejszej uroczystości przywitania i przyjęcia relikwii s.
Faustyny.
Ta prosta zakonnica staje się dla nas wzorem wiary, skromności i
sumienności w wypełniania swego powołania. Będąc na placówce w Płocku w
1931r. miała objawienie Pana Jezusa, od którego otrzymała polecenie
namalowania obrazu z podpisem: Jezu ufam Tobie.
Moi kochani: siostra Faustyna przybywająca dziś do nas do tej
szpitalnej kaplicy, przybywa aby nas uczyć, jak żyć w pokorze i pełnym
zaufaniu Bożej miłości.
Pomimo doświadczania wielu trudności, cierpień zarówno fizycznych
jak i duchowych nigdy nie zwątpiła w wierze, nigdy nie poddała się
rozpaczy. Życie Faustyny na pozór szare, ciche i monotonne kryło w
sobie niezwykłą mistyczną głębię. To Ona staje się Sekretarką i
Apostołką Bożego Miłosierdzia.
Moi drodzy: to przez nią, Bóg na nowo chce przypomnieć światu
wielkie orędzie, polegające na przypomnieniu prawdy o miłości
miłosiernej Boga do człowieka, o miłości jaką darzy Stwórca swoje
stworzenie, o potrzebie wypraszania miłosierdzia Bożego dla nas i
całego świata.
Było w św. Faustynie, darze Boga dla naszych czasów, głębokie
przekonanie, że człowiek może kochać bezinteresownie, że jest zdolny do
poświęceń i ofiary, że w świecie wielkiej pogoni może się zatrzymać i z
wielką ufnością za św. Faustyną westchnąć do Boga: Jezu, ufam Tobie.
Moi kochani: to przesłanie kierowane jest przede wszystkim, do tych
którzy są poddawani szczególnie ciężkim doświadczeniom życiowym jak
choroba, czy cierpienie kogoś bliskiego, do tych którzy są przygnieceni
ciężarem popełnionych grzechów, do tych którzy utracili sens swojego
życia. To im Chrystus wszystkim pokazuje swoje miłosierne oblicze i
kieruje na nich ożywcze strumienie Jezusowego Serca umacniające
nadzieję.
Ta pokorna zakonnica staje się dla nas dziś wzorem godnym do
naśladowania, abyśmy mogli się stać za jej przykładem apostołami Bożego
miłosierdzia, abyśmy byli żywym odbiciem Bożego Miłosierdzia dla
naszych bliźnich, którzy cierpią i potrzebują pomocy.
Pozostając przez ostatnie lata swego życia w klasztorze w
krakowskich Łagiewnikach, doskonale wypełniała swym życiem polecenie
jakie dał jej Jezus: "Córko moja, czyń, co jest w twej mocy w
sprawie rozszerzenia czci miłosierdzia mojego, ja dopełnię czego ci nie
dostawa. Powiedz zbolałej ludzkości, niech się przytuli do miłosiernego
serca mojego, a ja ich napełnię pokojem".
I dziś św. s. Faustyna prosta, niepozorna i nieuczona zakonnica
przybywa do tej szpitalnej kaplicy, aby stać się naszym orędownikiem i
pośrednikiem, aby stać się mostem łączącym człowieka z Bogiem, aby
wypraszać w tym miejscu zbolałemu od cierpienia i chorób ludowi Boże
Miłosierdzie, aby dzięki Bożemu Miłosierdziu wlewać nadzieję w serca,
aby nas uczyć dziecięcej ufności w niezgłębioną moc Bożego Miłosierdzia.
W 2000 roku Sługa Boży Jan Paweł II, zawierzył cały świat Bożemu
Miłosierdziu i wskazał nam potrzebę modlitwy ze św. s. Faustyną. Nie
zmarnujmy tej wielkiej łaski i prośmy za przyczyną św. s. Faustyny o
miłosierdzie dla nas i całego świata.
A, Ty Faustyno, darze Boży dla naszych czasów, darze polskiej ziemi
dla całego Kościoła, wyjednaj nam łaskę, abyśmy pojęli głębię Bożego
Miłosierdzia, pomóż nam na nowo, żywo je doświadczać i świadczyć o nim
pośród ludzi, niech twoje przesłanie o tajemnicy Bożego Miłosierdzia
nakłania grzeszników do pokuty i nawrócenia, niech łagodzi rywalizację
i nienawiść, niech otwiera nasze serca ma moc Bożej łaski. A my
wpatrzeni w oblicze Jezusa Zmartwychwstałego, czyńmy dziś naszą
modlitwę aktem ufnego zawierzenia, i z niewzruszoną nadzieją wołajmy: Jezu, ufam Tobie!
Od tej chwili nasi chorzy mają kolejną orędowniczkę przez
pośrednictwo której chcemy wypraszać dla nich Boże Miłosierdzie
przejawiające się w uzdrowieniu duszy i ciała.
O. Tomasz Bajda i O. Marek Mańka – kapelani ICZMP
