"25 lat temu złożyłyśmy pierwsze śluby, i chcemy za to dziękować Pani
Bogu, że mamy tą łaskę powołania, że możemy ją realizować, i że możemy
dziękować na Jasnej Górze, u Matki Bożej – mówi s. Krystyna Motyl –
Zgromadzenie od samego początku jest związane z Jasną Górą, i zawsze
miałyśmy blisko placówki, i dużo prac robiłyśmy dla Matki Bożej, cztery
suknie na Jasnogórski Obraz. I każda z nas po ślubach wieczystych
przyjeżdża na Jasną Górę, żeby oddać swoje powołanie. A teraz jako
przełożona generalna chcę oddać całe zgromadzenie, posługę sióstr dla
Kościoła”.
„Jubileusz jest pewnym kamieniem milowym na naszej drodze życia, i trzeba przy nim przystanąć, i trzeba się obejrzeć za siebie, i trzeba zobaczyć dalej, co Pan Bóg przygotował – powiedział w homilii ks. Kazimierz Wójtowicz – My, osoby konsekrowane wspominając tamte pierwsze chwile z Jezusem, wspominając tę drogę przez 25 lat, szukamy tej pierwszej iskry zauroczenia Chrystusem, od której wszystko się zaczęło".
„Dobrze, że przed 25 laty te dwie niewiasty położyły wszystko na jedną kartę i poszły na całość i oddały Bogu całość swego życia, aby Go kochać sercem niepodzielnym" – mówił kaznodzieja.
Zgromadzenie Sióstr Westiarek Jezusa (Congregatio Sororum Vestiariarum Iesu) jest zgromadzeniem niehabitowym, opartym na III Regule św. Franciszka z Asyżu. Popularna nazwa „Westiarki" pochodzi od łac. słowa vestis, -is, które oznacza odzienie, szatę.
„Głównym charyzmatem naszego zgromadzenia jest prowadzenie pracowni szat liturgicznych, to, co jest potrzebne dla kapłana i ołtarza, i tez intencja wynagradzająca za kapłanów czyli pomoc duchowa dla kapłanów – mówi m. Krystyna Motyl – Jest to zgromadzenie bezhabitowe założone przez o. Honorata Koźmińskiego przy współudziale m. Sabiny Józefy Kaweckiej".
Siostry westiarki w związku z uroczystościami Millenium – Tysiąclecia Chrztu Polski (966-1966) wykonały dla Maryi Jasnogórskiej sukienkę milenijną, zwaną też sukienką tysiąclecia (praca ukończona w lutym 1965 r.) oraz sukienkę koralową z 1969 r. zwaną też koralowo-perłowo-biżuteryjną. Natomiast dwie pozostałe suknie – suknię brylantową (z XVII w.) i suknię wierności ( z XVII w.) – siostry westiarki aplikowały w ramach prac konserwatorskich w 1966 i 1967 r., poproszone o to przez o. Teofila Krauze, ówczesnego przeora Jasnej Góry.
o. Stanisław Tomoń
BPJG / mn
Za: www.jasnagora.com