Drogie siostry, drodzy bracia,
Przez kilka ostatnich tygodni bardzo wielu z was okazało solidarność z braćmi i siostrami w Iraku, którzy wraz ze swymi współobywatelami borykają się z ostatnio odrodzoną przemocą, uderzającą po raz kolejny w chrześcijańskie wspólnoty tego kraju. Te jednoczące nas manifestacje braterstwa stanowią silne i cenne wsparcie dla irackich wspólnot. Poprzez nie okazujemy także solidarność z całą ludnością tego kraju dotkniętą przemocą.
W tych dniach, gdy rozpoczynamy właśnie celebrację okresu Adwentu, winniśmy na nowo, z odnowioną energią potwierdzać naszą nadzieję w przyjście Tego, który przybędzie zamieszkać wśród nas i przynieść Pokój. Kilka miesięcy temu, w czasie jeszcze jednego z tych strasznych wybuchów przemocy, pewien młody ocaleniec oznajmił, że nic – nawet ta śmierć, która się właśnie pojawiła – nie powinno zmusić nas do zaniechania miłości. W obliczu przemocy dał świadectwo jedynej prawdziwej siły i godności człowieka.
Aby zjednoczyć nas ze wszystkimi na świecie, którzy zachowują tę nadzieję, jak również w komunii ze wspólnotami chrześcijan dziś prześladowanymi, zwłaszcza w Iraku, proponuję by w waszych konwentualnych kościołach i w waszych wspólnotach pierwszą Niedzielę Adwentu uczynić czasem modlitwy o pokój. Czas ten mógłby trwać przez cały Adwent i stanowić powód do chwili modlitwy w gronie Dominikańskiej Rodziny.
Niech Pan Pokoju napełni świat swoją sprawiedliwością i obficie obdarzy łaską pokoju!
Wasz brat,
o. Bruno Cadoré OP
Generał Zakonu