Dom zakonny w El Salvador City (Mindanao, Filipiny), zbudowany na terenie Archidiecezjalnego Sanktuarium Miłosierdzia Bożego – Divine Mercy Hills – 24 maja 2011 r. otworzył swoje podwoje, by przyjąć pierwszą w historii Wikariatu Azjatyckiego pw. Nawiedzenia NMP Zgromadzenia Księży Marianów grupę nowicjuszy mariańskich.
mówiących różnymi językami i wychowanych w bardzo różnych kulturach.
Zostali oni powierzeni opiece magistra nowicjatu – ks. Mariusza M.
Janiszewskiego MIC, który po 7-letniej pracy w Brazylii został
skierowany na Filipiny do kontynuowania pracy wychowawczej.
Nasi nowicjusze wywodzą się spośród największych narodów zamieszkujących południowo-wschodnią Azję. Z uwagi na ich różnorodność kulturowo-językową, językiem porozumiewania się w naszej wspólnocie jest angielski. W nim modlimy się, odprawiamy liturgię i prowadzimy zajęcia formacyjne. Staramy się też poznać podstawy miejscowego języka cebuano-bisaya, aby w późniejszym czasie mieć także możliwość komunikowania się z miejscową ludnością, która nie zawsze posługuje się angielskim.
Rozpoczęcie działalności wychowawczej przez wspólnotę wikariatu jest kolejnym etapem w rozwoju mariańskiej obecności w Azji. To nowy krok w stronę przygotowania nowych mariańskich pokoleń, gotowych do pracy wśród najliczniejszych narodów zamieszkujących tę część świata. Po ponad 60 latach nieobecności w dalekiej Azji marianie znów są tutaj, aby kontynuować dzieło, które zostało przerwane przez zniszczenie przez chińskich rewolucjonistów mariańskiej misji w Harbinie (Mandżuria) w 1948 r. Jest to również kolejny krok w realizacji zamierzeń w duchu wdzięczności za łaskę beatyfikacji naszego Założyciela bł. Stanisława Papczyńskiego. Obecność marianów w El Salvador City jest też wyrazem wierności wezwaniu do głoszenia orędzia Miłosierdzia Bożego przekazanego przez św. Faustynę całemu światu.
Życie w tak międzynarodowej wspólnocie jest wielkim wyzwaniem dla wszystkich jej członków. To wielki „duchowy eksperyment", w którego realizację zaangażowanych jest też wiele osób wspierających nas duchowo i materialnie, także w Polsce, zwłaszcza spośród członków i sympatyków Stowarzyszenia Pomocników Mariańskich. Za to wszystko Wam dziękujemy i prosimy, nie zapominajcie o marianach pracujących dla „Chrystusa i Kościoła" na dalekich wyspach Archipelagu Malajskiego.
Mariusz M. Janiszewski MIC
Źródło: "Z Niepokalaną", 3(67)2011
Za: www.marianie.pl
