Paulini przeżywają święto bł. Euzebiusza, uznawanego za faktycznego organizatora i założyciela w XIII wieku Zakonu św. Pawła Pierwszego Pustelnika. Z tej okazji ojcowie i bracia konwentu jasnogórskiego zgromadzili się na Mszy św. wspólnotowej.
W prezbiterium Kaplicy Matki Bożej paulini wystawili przystrojony kwiatami i czterokolorową flagą paulińską współczesny obraz olejny przedstawiający postać bł. Euzebiusza. Obok obrazu stała zapalona świeca przygotowana na jubileusz 700-lecia zatwierdzenia Zakonu Paulinów.
Eucharystii, sprawowanej we wtorek, 20 stycznia o godz. 15.30, przewodniczył solenizant dnia – podprzeor Jasnej Góry o. Sebastian Matecki.
„Nasz Zakon Braci Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika dziś przeżywa wyjątkowy dzień, dzień swojego założyciela – dzień bł. Euzebiusza z Esztergom – przypomniał w powitaniu o. Roman Majewski, przeor Jasnej Góry – Stąd, tu w Kaplicy Matki Bożej, pojawił się dziś portret naszego błogosławionego założyciela, węgierskiego kanonika ostrzyhomskiego, który zebrał, rozrzuconych po wzgórzach Pilis, samotnie mieszkających pustelników i zgromadził ich w jedną wspólnotę. Dziękujemy Bogu za dar tego błogosławionego męczennika puszczy węgierskiej, wielkiego miłośnika Boga, wielkiego samotnika, który miłował ludzi bez reszty”. Przeor Jasnej Góry przypomniał, że dzisiejszy dzień jest także okazją do dziękczynienia za powołanie do paulińskiej rodziny zakonnej. „Nasza wspólnota, dziękując za dar naszego założyciela, dziękuje za każde paulińskie powołanie, za każdego brata i za każdego ojca. Każdy z nas w sposób szczególny czuje się wyróżniony tym dotknięciem Pana Boga i wybraniem go spośród ludzi, aby być bliżej Niego”.
Homilię wygłosił o. Robert Jasiulewicz, redaktor naczelny Dwumiesięcznika ‘Jasna Góra’. W kazaniu przypomniał, że Euzebiusz, już jako kanonik ostrzyhomski, „szanowany i poważany przez Kościół, przez świeckich i duchownych idzie, by żyć wraz z pustelnikami, z braćmi, aby tam trwać na modlitwie, aby tam słuchać Boga, słuchać słów Jego i czekać, gdy przyjdzie”. „Oto w czasie nocnej modlitwy – i tak zwykle go przedstawiają malarze – ma wizję ogników, które rozbiegają się po puszczy, a zdumiony Euzebiusz patrzy nie wiedząc, cóż znak ten ma oznaczać” – mówił o. Jasiulewicz. „Ta myśl natchnęła bł. Euzebiusza, by rozproszonych po naddunajskiej puszczy pokornych poszukiwaczy Bożej prawdy zgromadzić w jedno, aby mieszkając razem, wspólnie się modląc, i prowadząc każdy własne, ale i wspólnotowe życie, stawać się jednością ognistego płomienia. Ta błogosławiona myśl stała się początkiem rzeczywistości, którą dziś nazywamy Zakonem św. Pawła I Pustelnika, którego my możemy być z Bożej łaski spadkobiercami. Za to Bogu dziękujemy” – podkreślił kaznodzieja.
Główny celebrans Mszy św. o. Sebastian Matecki, podprzeor Jasnej Góry, obchodzi dziś swoje imieniny. Z tej okazji przeor wspólnoty złożył solenizantowi życzenia, a obdarowany podziękował zebranym za życzliwość.
Błogosławiony Euzebiusz jest współtwórcą i założycielem Zakonu Braci św. Pawła Pierwszego Pystelnika. Z jego to bowiem inicjatywy powstał w 1250 r. Zakon Paulinów w wyniku połączenia dwóch klasztorów złożonych z pustelników zamieszkujących naddunajskie lasy: świętego Jakuba na górze Patacs i świętego Krzyża.
Euzebiusz z Ostrzyhomia urodził się w Ostrzyhomiu (węg. Esztergom )na Węgrzech około roku 1200. Pochodził z bogatej rodziny. Pierwsze nauki pobierał w szkole katedralnej. Święcenia kapłańskie otrzymał w katedrze w Ostrzyhomiu, gdzie następnie piastował godność kanonika katedralnego.
Pod wpływem stałych kontaktów z pustelniami lasów naddunajskich, od 1216 r. za zgodą biskupa z kilkoma towarzyszami podjął praktyki życia pustelniczego, pokutnego i kontempalcyjnego na górze Pilis. W roku 1246 zrzekł się kanonii, a po uzyskaniu zgody arcybiskupa Ostrzyhomia zamieszkał z braćmi pustelnikami w pobliżu Szanto. Około 1246 r. założył też wspólnotę w klasztorze pod wezwaniem Św. Krzyża, przyjmując surową regułę eremitów z drugiego klasztoru św. Jakuba z góry Patach, założonego w 1215 r. przez biskupa Bartłomieja z Peczu. Dał więc w ten sposób podwaliny do formalnego połączenia z inną wspólnotą klasztorną – braćmi pustelnikami od św. Jakuba.
Zostawszy przełożonym wspólnot pustelników naddunajskich, już jako prowincjał czynił starania o zatwierdzenie zakonu przez Stolicę Apostolską pod nazwą Zakonu Braci św. Pawła Pierwszego Pustelnika. W 1262 Euzebiusz prosił papieża Urbana IV o zatwierdzenie swojej wspólnoty zakonnej z nadaniem mu Reguły św. Augustyna, lecz z braku należytego uposażenia zgody wówczas nie otrzymał. Nastąpiło to dopiero w roku 1308.
Błogosławiony Euzebiusz zmarł w dniu 20 stycznia 1270 r. Jego ciało pochowano ze czcią w klasztorze Św. Krzyża, tam też cieszył się kultem właściwym świętym. Niestety, podczas najazdów Turków na Węgry w XIII w. grób błog. Euzebiusza uległ zniszczeniom. Niemniej kult Euzebiusza w całym paulińskim zakonie wciąż się rozwijał. Szczególnie bogata jest ikonografia powstała w kościołach i klasztorach paulińskich w XVI oraz XVII w. Zabiegami o zatwierdzenie Zakonu u Stolicy apostolskiej i gorliwością apostolską, popartą ososbistym świadectwem życia, Euzebiusz po swojej śmierci (+1270) zyskał powszechną aprobatę świetości życia, która zaowocowała kultem należnym kanonizowanym Kościoła katolickiego i ukonkretniła sie w przydanej jemu kwalifikacji . Historiografia paulińska konsekwentnie przypisywała mu też tytuł błogosławionego.
Powyższe racje zadecydowały, że Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, zatwierdzając w dniu 16 listopada 2004 r. nowy Kalendarz Liturgiczny paulińskiego Zakonu, zezwoliła na włączenie do niego pod dniem 20 stycznia: święta błog. Euzebiusza z Ostrzyhomia, kapłana, Założyciela Zakonu.
za: www.niedziela.pl