W 1989 r. szalała tak potężna burza nad komunistycznymi dyktaturami w środkowej i wschodniej Europie, że dotąd niepokonalne mury więzienne rozpadały się, a niesłusznie uwięzieni mogli wyjść na wolność. Przez to po narodowym socjalizmie również i komunizm – druga bezbożna ideologia upadła. Na jaw wyszła siatka potajemnie święconych księży, którzy codziennie z narażeniem życia odprawiali Msze św. i potajemnie udzielali wiernym Sakramentów świętych.Jednym z nich był czeski żyd – Leon Kuchar z Brna.
narodowo-socjalistyczne prześladowanie Żydów, matka uległa naciskom
nowej policji i postarała się o rozwód, ponieważ jako Żydówka nie
chciała narażać swego męża nie Żyda, a głównie dwóch synów. Poświęciła
się dla rodziny i poszła do obozu zagłady w Sobiborze na terenie
Polski, gdzie ją zamordowano. Pomimo tego dwaj jej synowie, jako
półżydzi, zostali zabrani do budowy bunkrów na amunicję, a w
dokumentach osobistych zaznaczono skrótem R.U. to znaczy: powrót
niepożądany. Młodszy syn Leon został w międzyczasie ochrzczony i stał
się gorliwym katolikiem. Bardzo bolał nad tym, że w obozie o surowym
rygorze nie mógł uczestniczyć we Mszy św.
Gdy pewnego razu dostrzegł w oddali wieżę kościelną, zapaliło się w
jego sercu tak silne pragnienie Komunii św., że przeskoczył ogrodzenie,
zaryzykował wielogodzinny marsz pieszo, zapytał o proboszcza i poprosił
o Komunię św. Podziwu godne, że udało mu się wrócić niepostrzeżenie
mimo posterunków, które powinny ostro strzelać, gdy ktoś porusza się
bez pozwolenia. W tym obozie Leon przeżył koniec wojny i pierwsze
wyzwolenie spod dyktatury. Jednak wolność nie trwała długo.
Leon Kucher wstąpił do klasztoru Eucharystynów i jako mnich zaczął
studiować teologię. W kwietniu 1950 roku komunistyczne władze w Pradze
zlikwidowały klasztory, a zakonne osoby rozpędzono. Leon Kuchar został
asystentem rentgenologa i skierowany do jednej z klinik. W wolnym
czasie przygotowywał się potajemnie do święceń kapłańskich. Gdyby
policja odkryła to, z pewnością byłby zesłany do karnego obozu pracy,
albo zastrzelony jako wróg państwa. Zamaskowany jako zbieracz znaczków
pocztowych zgłosił szyfrem postęp swoich studiów i również szyfrem
poprosił o pozwolenie na święcenia kapłańskie. Ponieważ w ówczesnej
Czechosłowacji żaden biskup wierny Rzymowi nie mógł żyć i pracować,
Leon musiał pod pozorem wyjazdu do Polski uzyskać pozwolenie na wyjazd
i tam potajemnie przyjąć święcenia. Po przezwyciężeniu kilku przeszkód
udało się.
Wróciwszy do Czechosłowacji, obok zawodu był czynny w
duszpasterstwie podziemnym. Wreszcie został zdradzony przed policją
przez odpadłego księdza, że asystent rentgenowski jest księdzem i
potajemnie pełni posługę duszpasterską. Zaczęto śledzić Kuchara.
Oczywiście policja chciała jeszcze wyśledzić osoby kontaktujące się z
nim. Nastąpiły bolesne przesłuchiwania. Zanim państwowe władze mogły go
aresztować, przyszedł nowy szef Państwa Dubczek, a z nim Praska Wiosna.
Zdemaskowani już księża mogli uciec do Austrii, zanim nadeszły w
sierpniu 1968 roku sowieckie czołgi, by zadusić ponownie
pragnienie wolności Czechów i Słowaków. Dopiero w 1998 r. rozpadły się
ostatecznie komunistyczne dyktatury. Kapłana Leona Kuchara prowadziła
przez te wszystkie niebezpieczeństwa jakaś niewidzialna ręka. Podczas
gdy teraz modli się on w jednym z adoracyjnych klasztorów, większość
ludzi w Europie zapomina Pana Boga.
Edward Werner
w: Der Fels Katholishes Wort in die Zeit. R. 40. Lipiec 2009.
/tłumaczenie z niemieckiego na język polski – o. Wincenty Cykowski, paulin/
